Jan Dylik

---

Życiorys

Jan Dylik, wybitny naukowiec, rozpoczął swoje studia w 1925 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim, a później kontynuował je na Uniwersytecie Poznańskim. W 1930 roku uzyskał tytuł doktora, a następnie powrócił do Łodzi, gdzie w 1934 roku objął stanowisko wykładowcy w Wolnej Wszechnicy Polskiej oraz na Uniwersytetach Robotniczych.

Od 1947 roku był profesorem Uniwersytetu Łódzkiego. W 1967 roku został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk, a od 1966 pełnił funkcję prezesa Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. W latach 1956–1972 przewodniczył Międzynarodowej Unii Geograficznej, a także był założycielem i redaktorem czasopisma „Acta Geographica Lodziensia”. Dodatkowo redagował „Biuletyn Peryglacjalny”, wykazując się dużą wiedzą z zakresu geomorfologii peryglacjalnej oraz aktywnym uczestnictwem w Polskim Towarzystwie Geologicznym.

W 1954 roku odznaczono go Złotym Krzyżem Zasługi. Jan Dylik zmarł 6 czerwca 1973 roku w Łodzi, gdzie został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi przy ul. Ogrodowej.

Na jego cześć nazwano oddział PTTK w Łodzi, który nosi imię Jana Dylika, a także jedną z ulic znajdujących się na Teofilowie. Warto zaznaczyć, że Jan Dylik był bratem Zygmunta Dylika, który pracował jako bibliotekarz, oraz mężem Anny Dylikowej.

Niektóre prace

Jan Dylik to wybitny naukowiec, którego prace znacząco przyczyniły się do rozwoju geografii i geomorfologii. Poniżej przedstawiamy niektóre kluczowe publikacje:

• geografia Ziem Odzyskanych w zarysie (1946),
• o peryglacjalnym charakterze rzeźby środkowej Polski (1953),
• nowe problemy wiecznej zmarzliny plejstoceńskiej (1963).

---

Oceń: Jan Dylik

---