Jan Venulet


Jan Venulet, znany także pod pseudonimem „Wir”, przyszedł na świat 27 maja 1921 roku w Łodzi, a swoje życie zakończył 21 sierpnia 2011 roku w Genewie. Był on postacią niezwykle wpływową, łącząc w sobie różne pasje i zaangażowanie w różnorodne dziedziny.

Jego osiągnięcia na polu farmakologii, gdzie zdobył tytuł profesora, sprawiły, że stał się uznawanym autorytetem. Venulet był także aktywnym działaczem społecznym, czego dowodem jest jego wieloletnia współpraca z Światową Organizacją Zdrowia (WHO).

Warto podkreślić, że Jan Venulet miał także swoje heroiczne korzenie, będąc żołnierzem Armii Krajowej oraz uczestnikiem tragicznych wydarzeń, jakimi było powstanie warszawskie. Jego odwaga i determinacja zostały uhonorowane wieloma odznaczeniami, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Armii Krajowej.

Życiorys

W czasie niemieckiej okupacji Jan Venulet zyskał wykształcenie, studiując w Tajnej Szkole Sanitarnej, która została zorganizowana przez Jana Zaorskiego. Jego zaangażowanie w powstanie warszawskie miało miejsce pod pseudonimem „Wir”, jako członka IV Obwodu „Grzymała” na Ochocie, gdzie pełnił funkcję w referacie informacyjnym.

Po zakończeniu wojny, Jan kontynuował swoje studia medyczne oraz ukończył je na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W okresie od 1953 do 1975 roku był kierownikiem Zakładu Farmakologii w Instytucie Leków w Warszawie. W 1962 roku objął stanowisko profesora farmakologii w Damaszku, gdzie pracował przez trzy lata. Następnie, w latach 1966–1967, kontynuował swoją karierę akademicką w Rabacie, stolicy Maroka.

W 1967 roku Jan Venulet otrzymał ofertę organizacji programu Światowej Organizacji Zdrowia, który miał na celu monitorowanie działania leków. W ramach tej współpracy, w latach 1968–1970, kierował bazą pilotową „WHO Research Centre for International Monitoring of Adverse Reactions to Drugs” w Alexandrii w stanie Wirginia w Stanach Zjednoczonych, a później przez pięć lat w Genewie.

Oprócz swoich osiągnięć naukowych jako autor ponad 200 publikacji dotyczących chemioterapii, farmakologii oraz ubocznych działań leków, Venulet aktywnie uczestniczył w życiu Polonii na emigracji. Był jednym z założycieli organizacji charytatywnej „Pro Polonia”, która wspierała Polskę i Polaków w za granicą. W 1987 roku objął stanowisko prezesa Stowarzyszenia Polskiego w Genewie.

W czerwcu 2008 roku Jan Venulet został patronem Zespołu Szkół Prywatnych przy ulicy św. Katarzyny 1 w Nowym Targu, gdzie jego dziedzictwo edukacyjne jest wciąż pielęgnowane.

Odznaczenia i wyróżnienia

Jan Venulet został uhonorowany Krzyżem Armii Krajowej za swoje zasługi związane z działalnością na rzecz Polski.

Oprócz tego, w uznaniu jego osiągnięć w dziedzinie farmakologii, zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym, przyznano mu liczne prestiżowe odznaczenia:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Wielki Złoty Medal Szwajcarskiej Światowej Akademii Medycznej,
  • Złoty Medal Niemieckiej Izby Lekarskiej,
  • Nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego „za szczególny wkład w międzynarodowe bezpieczeństwo leków”.

Życie prywatne

Jan Venulet był osobą, która pozostawiła trwały ślad w pamięci wielu ludzi. Był synemFranciszka Venuleta. W życiu osobistym doświadczył miłości, zawierając dwa małżeństwa, które miały duży wpływ na jego życie.

Po raz pierwszy związał się z Ireną, z domu Korsak–Filowicz w 1944 roku, w okresie bezpośrednio poprzedzającym tragiczne wydarzenia powstania warszawskiego. Drugie małżeństwo zawarł w 1957 roku z Barbarą Wyszkowską. Z pierwszego małżeństwa Jan miał syna Andrzeja, który obecnie jest psychiatrą i mieszka w Polsce, natomiast z drugą żoną ma córkę Monikę, politologa zamieszkałą w Szwajcarii.

Prywatnie, utrzymywał bliską przyjaźń z ks. Józefem Tischnerem, co m.in. świadczy o jego otwartości na różnorodne myśli i idee.

Jan Venulet znalazł swoje miejsce spoczynku na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie, w alei 9, grób 46.

Przypisy

  1. Jan Venulet. [w:] Powstańcze biogramy [on-line]. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 18.02.2017 r.]
  2. a b c d e Adam Hulanicki: Jan Vanulet (1921–2011). [w:] Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (2011) [on-line]. Muzeum Historii Polski, mazowsze.hist.pl. [dostęp 17.02.2017 r.]
  3. Mariusz Kubik (sekretarz i archiwista Lucjana Wolanowskiego): Jan Venulet (27.05.1921 r. - 21.08.2011 r.). www.lucjanwolanowski.com, 2911. [dostęp 17.02.2017 r.]
  4. Miesięcznik Okręgowej Izby Lekarskiej. [dostęp 31.07.2016 r.]
  5. TVP-Jan Venulet:Nigdy nie wyjechałem z Polski. vod.tvp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu 20.08.2016 r.]

Oceń: Jan Venulet

Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:24