Andrzej Korczyński

Uzyskawszy dyplom magistra inżyniera na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej w 1956 roku, rozpoczął swoją karierę zawodową w Katedrze Chemii Nieorganicznej już dwa lata wcześniej, bowiem w 1954 roku. W 1960 roku obronił pracę doktorską, a następnie w 1970 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego. W 1991 roku został profesorem nadzwyczajnym.

W swojej pracy naukowej Korczyński specjalizował się w rentgenografii strukturalnej oraz fizykochemii ciała stałego. Po uzyskaniu habilitacji podjął badania nad materiałami fotopółprzewodzącymi, które miały zastosowanie w dziedzinie elektrofotografii. Jego osiągnięcia naukowe obejmują również dwie znaczne monografie oraz trzy innowacyjne patenty. W ciągu swojej kariery był także promotorem trzech doktorów.

W latach 1978 do 1986 pełnił funkcję dyrektora resortowego Instytutu Celulozowo-Papierniczego w Łodzi. Ponadto kierował zespołem dydaktyki w Katedrze Chemii Nieorganicznej na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej. Jego badania były nie tylko innowacyjne, ale również proekologiczne, koncentrując się na utylizacji fosfogipsu poapatytowego, będącego wielkotonażowym odpadem przemysłowym.