Abraham Szwajcer

Nauka i edukacja

Abraham Szwajcer to postać znacząca w historii Łodzi, który urodził się w 1866 roku i zmarł 29 października 1927 roku. Był nauczycielem żydowskim oraz aktywnym działaczem społecznym i oświatowym.

W ciągu swojej kariery edukacyjnej pełnił rolę dyrektora średniej technicznej szkoły żydowskiej w Łodzi, co miało istotny wpływ na lokalną społeczność.

Życiorys

Abraham Szwajcer, po ukończeniu seminarium nauczycielskiego, rozpoczął długą i owocną karierę pedagogiczną. W 1897 roku objął stanowisko kierownika szkoły „Talmud Tory”, która oferowała warsztaty rzemieślnicze i kształciła młodych Żydów z Łodzi w różnych zawodach. Następnie został dyrektorem Szkoły Przemysłowej Towarzystwa „Talmud Tora”, zwanej również Szkołą Jarocińskich, która mieściła się przy ul. Pomorskiej 46/48. Z biegiem lat zarządzał także ośmioklasowym gimnazjum humanistycznym prowadzonym przez Towarzystwo Szerzenia Oświaty i Wiedzy Technicznej wśród Żydów.

W 1910 roku Szwajcer został prezesem Stowarzyszenia Nauczycieli i Nauczycielek Żydów, przejmując tę funkcję od Józefa Aba. Jego działalność w sferze edukacyjnej obejmowała również współzałożenie Polskiego Towarzystwa Badań nad Dziećmi w 1911 roku, a także członkostwo w zarządzie Łódzkiego Towarzystwa Szerzenia Oświaty oraz Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Opieki nad Sierotami.

W 1914 roku wziął udział w ogólnorosyjskim zjeździe nauczycieli ludowych, który odbył się w Petersburgu. Około roku 1915 rozpoczął prace badawcze nad wdrożeniem powszechnego nauczania w Łodzi. Po dwóch latach przedstawił wyniki swoich badań Radzie Miejskiej, w której zasiadał w latach 1917-1919 jako przedstawiciel Żydowskiego Komitetu Wyborczego Nauczycieli Żydów. Z inicjatywy Stefana Kopcińskiego i za przyzwoleniem Komisji Powszechnego Nauczania, stworzył projekt „Statut miejscowy o wprowadzeniu przymusu szkolnego w m. Łodzi”. Po intensywnych debatach Rada Miejska przyjęła pomysł przymusowej nauki dla dzieci uczęszczających do szkół, z zaleceniem stopniowego rozszerzenia przymusu na inne dzieci w wieku szkolnym.

Inicjatywa Szwajcera dotycząca przymusowego nauczania została wdrożona przez nowo wybraną Radę Miejską w 1919 roku. Jego wkład w rozwój edukacji nie pozostał niezauważony, a modyfikacje w szkolnictwie miały szeroki wpływ na społeczność żydowską w Łodzi. Zmarł 29 października 1927 roku w wieku 60 lat i został pochowany na cmentarzu żydowskim tzw. „nowym” przy ul. Brackiej w Łodzi (str. L, kw. F nr grobu 9411). Po jego odejściu, dyrektorem szkoły został jego syn, Maurycy, który przyszedł na świat 7 lutego 1888 roku, a zmarł 28 kwietnia 1929 roku.

Przypisy

  1. „Ilustrowana Republika” 1927 nr 298
  2. „Głos Polski” 1927 nr 288
  3. Sprawa szkolna w Łodzi. Projekt radnego Szwajcera, „Godzina Polski” 1918 nr 284
  4. Zagórowski Z., Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminariów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych, wyd. I, Lwów-Warszawa 1924 s. 215

Oceń: Abraham Szwajcer

★★★★★
Średnia ocena:4.5 Liczba ocen:20