Janusz Urbaniak

---

Życiorys

Janusz Urbaniak był osobą o bogatym życiorysie, będącym synem Antoniego i Janiny. Jego aktywność społeczna skupiała się głównie na działalności we wszelakich stowarzyszeniach działkowców, co świadczy o jego zaangażowaniu w problemy lokalnej społeczności. Kształcił się w Wyższej Szkole Partyjnej KPZR w Moskwie w latach 1971–1974, co pozwoliło mu zgromadzić wiedzę niezbędną do pracy w ramach struktur politycznych.

W 1962 roku, Janusz Urbaniak zdecydował się wstąpić do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co otworzyło mu wiele drzwi w karierze. Jego pierwsze kroki w partii stawiał w Komitecie Gromadzkim w Walichnowach, z kolei od 1969 roku był członkiem komisji rewizyjnej Komitetu Powiatowego PZPR w Wieluniu. W latach 1969-1975 pełnił rolę instruktora oraz zastępcy kierownika Wydziału Rolnego Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Łodzi.

W 1975 roku Janusz Urbaniak został członkiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Sieradzu. W tym samym roku objął również stanowisko w sekretariacie tegoż komitetu, gdzie kierował Wydziałem Rolnym oraz Gospodarki Żywnościowej. Jego działania wpływały na rozwój polityki rolniczej w regionie.

W 1981 roku, objął prestiżową funkcję I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Sieradzu. Ponadto, w tym samym roku zasiadł w Komisji ds. Wniosków, Skarg i Sygnałów od Ludności, działającej w ramach Komitetu Centralnego PZPR, co jeszcze bardziej poszerzyło jego kompetencje polityczne.

W późniejszych latach, od 1988 do 1990 roku, Janusz Urbaniak był wiceprezydentem Łodzi oraz automatycznie z urzędu wicewojewodą łódzkim, co wyraźnie wskazuje na znaczenie jego roli w administracji publicznej. Po transformacji ustrojowej w Polsce, związany był z Sojuszem Lewicy Demokratycznej, a w 1998 roku został wybrany do sejmiku województwa łódzkiego. Niestety, zmarł w trakcie kadencji, pozostawiając po sobie bogaty dorobek polityczny i społeczny.

---

Oceń: Janusz Urbaniak

---