Marceli Słodki

---

Życiorys

Marceli Słodki był synem Adolfa Słodkiego, który pełnił funkcję dyrektora banku. W latach 1910–1913 kształcił się w zakresie malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Po tych latach przeniósł się do Paryża, a później, od 1914 roku, przebywał w Szwajcarii. W obliczu wybuchu I wojny światowej osiedlił się w Zurychu, gdzie stał się członkiem pierwszej grupy dadaistów, biorąc udział w jednym z pierwszych wystaw dadaistycznych, jakie miały miejsce w 1917 roku w galerii Dada.

W 1918 roku artysta osiedlił się w Berlinie, gdzie piastował stanowisko dyrektora artystycznego teatru „Wilde Bühne”. Od 1923 roku z powrotem mieszkał w Paryżu. W jego twórczości obecne były różnorodne kierunki malarskie, w tym postimpresjonizm, fowizm oraz ekspresjonizm. Słodki należał do Zrzeszenia Żydowskich Artystów w Krakowie i brał udział w wystawach takich jak Salon Niezależnych w 1928 roku oraz Salon Jesienny w 1937 roku. W 1933 roku zorganizowano jego wystawę indywidualną w Paryżu, a także wystawiał w Warszawie i Łodzi w 1934 oraz w Londynie w 1938 roku.

Po zajęciu Francji przez Niemców Słodki musiał się ukrywać w Brive-la-Gaillarde, a następnie w okolicach Chambéry. Niestety, został zadenuncjowany, a 14 grudnia 1943 roku aresztowany przez Gestapo. Przetransportowano go do obozu w Auschwitz, gdzie tragicznie zakończył swoje życie.

Warto zauważyć, że jego prace znajdują się w Muzeum w Ein Harod, Muzeum w Tel-Awiwie, Muzeum Narodowym w Warszawie, w zbiorach Żydowskiego Instytutu Historycznego oraz w kolekcjach prywatnych. Ponadto był żonaty z lekarką Michaliną Endelman, która żyła w latach 1900–1969.

---

Oceń: Marceli Słodki

---