Stanisław Winczewski, urodzony 1 stycznia 1908 roku w Łodzi, to postać wyjątkowa w polskim świecie teatralnym, a jego kariera trwała aż do jego śmierci 24 grudnia 1972 roku w Otwocku. Był nie tylko utalentowanym aktorem, ale także zdolnym reżyserem, co czyni go jednym z bardziej znaczących przedstawicieli swojego zawodu.
Rozpoczął swoją edukację w Państwowej Szkole Dramatycznej w Warszawie w 1929 roku. Po otrzymaniu dyplomu w 1932 roku, przeniósł się do Łodzi, gdzie z sukcesem występował na scenach Teatrów Miejskich. W sezonie 1935/1936 jego talent zauważono w Teatrze Miejskim w Bydgoszczy, a już w następnym roku podjął pracę w Teatrze Polskim w Poznaniu.
Jego kariera teatraliści w Bydgoszczy trwała jednak nie długo, ponieważ w 1937 roku Winczewski powrócił tam na dwa lata, a latem 1939 roku zaangażował się w zespole aktorskim Teatru 8.15 w Warszawie. Jego zapał do zawodu nie osłabł nawet w trudnych czasach II wojny światowej, kiedy to występował w jawnie działającym Teatrze Nowym.
Po wojnie, w sezonie 1945/1946, powrócił do Teatru Polskiego w Bydgoszczy, a następnie związał się z Teatrem im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach. To właśnie tam, oprócz aktorstwa, odkrył swoją pasję do reżyserii. Jego kariera w Łodzi również była bogata – występował kolejno w Teatrze Małym (1951/1952), Teatrze Nowym (1952/1953) oraz w Teatrze im. Stefana Jaracza (od 1953 do 1957).
W latach 1957-1962 Winczewski wciąż rozwijał swoje umiejętności w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, a później ponownie przedstawił swoją grę w katowickim Teatrze im. Stanisława Wyspiańskiego. W 1966 roku powrócił do Warszawy, gdzie został w Teatrze Klasycznym. W 1972 roku, po rozwiązaniu tego teatru, dołączył do Teatru Rozmaitości, gdzie mógł świętować czterdziestolecie swojej pracy na scenie.
Stanisław Winczewski zmarł 24 grudnia 1972 roku, a jego prochy spoczęły na cmentarzu Bródnowskim (kw. 23A-V-8). Jego wkład w polski teatr pozostaje nieoceniony i wciąż jest źródłem inspiracji dla kolejnych pokoleń aktorów oraz reżyserów.
Kariera zawodowa
Stanisław Winczewski był utalentowanym aktorem, którego kariera teatralna rozciągała się na kilka kluczowych instytucji w Polsce. Jego pierwsze kroki stawiał w Teatrze Miejskim w Łodzi w latach 1932-1935, gdzie zyskał uznanie jako aktor.
Następnie, od 1935 do 1936 roku, kontynuował swoją karierę w Teatrze Miejskim w Bydgoszczy. Po tym okresie, w latach 1936-1937, miał zaszczyt występować w Teatrze Polskim w Poznaniu, co otworzyło przed nim nowe możliwości artystyczne.
W kolejnych latach, w Teatrze Miejskim w Bydgoszczy (1937-1939), a następnie w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1945-1946), kontynuował rozwijanie swojego talentu. Jego umiejętności aktorskie rozwijały się również w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach (1946-1951), gdzie zaczął również reżyserować.
W latach 1951-1952 był aktorem w Teatrze Małym w Łodzi, a następnie występował w Teatrze Nowym w Łodzi (1952-1953). Kolejnym krokiem w jego karierze był Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi, gdzie pracował jako aktor i reżyser w latach 1953-1957.
Winczewski kontynuował swoją karierę w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (1957-1962) oraz ponownie na Śląsku, w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego (1962-1966). Jego ostatnim przystankiem była scena Teatru Klasycznego w Warszawie, gdzie aktywnie uczestniczył jako aktor w latach 1966-1972.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Hena Evyatar | Marceli Słodki | Rafał Gawin | Jacek Zejdler | Włodzimierz Małek | Helena Bechlerowa | Malvina Kaplan | Agnieszka Kunikowska | Krystyna Bobrowska | Halina Machulska | Marek Szukalak | Joanna Guzik | Dobromir Dymecki | Mieczysław Saar | Natalia Pacanowska-Haltrecht | Aniela Menkes | Antoni Starczewski | Włodzimierz Korcz | Artur Szyk | Henryk SzwajcerOceń: Stanisław Winczewski