Nora Krusze

---

Życiorys

Nora Krusze była osobą o niezwykłej biografii. Jej ojciec, Edward Krusche, był inżynierem chemikiem i zarządzał zakładami, które niejednokrotnie przyczyniły się do rozwoju przemysłu w Pabianicach – mowa tu o „Towarzystwie Akcyjnym Fabryk Wyrobów Bawełnianych Krusche i Ender”. Matka Nory, Wanda z domu Hadrian, zapewniła jej odpowiednie warunki do nauki, a także wspierała ją w jej przyszłych wyborach zawodowych. Jej brat, Harald Krusche, również podążał ścieżką chemii.

Kształciła się na Wydziale Ogrodnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, gdzie miała możliwość pracować pod okiem wybitnego profesora Stefana Moszczeńskiego. Po wybuchu II wojny światowej, włączyła się w działania konspiracyjne, angażując się w Biuro Informacji i Propagandy, gdzie zajmowała się podwydziałem „Pomocy Żołnierzowi”.

Podczas powstania warszawskiego, Nora była częścią Armii Krajowej, występując pod pseudonimem „Aga”. W ramach swoich obowiązków organizowała garkuchnię, która dostarczała posiłki walczącym powstańcom.

Po wojnie wróciła do pracy naukowej w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, a wkrótce została dziekanem Wydziału Ogrodnictwa. W 1955 roku stanęła na czele Zakładu Organizacji Socjalistycznych Przedsiębiorstw Ogrodniczych, mieszczącego się w Katedrze Organizacji Socjalistycznych Przedsiębiorstw Rolnych na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Rolnictwa. Zmiany organizacyjne w instytucie zaowocowały przekształceniem Zakładu w Zakład Organizacji Produkcji Ogrodniczej, a później, dwadzieścia lat później, w Zakład Ekonomiki i Organizacji Ogrodnictwa.

W 1979 roku Zakład przeniesiono na Wydział Ogrodniczy, gdzie wszedł w skład Instytutu Produkcji Ogrodniczej. Niestety, decyzja o likwidacji instytutów zbiegła się z czasem przejścia Nory na emeryturę, jednak nie zrezygnowała z aktywności zawodowej. Od 1972 była członkiem Komitetu Nauk Ogrodniczych PAN i przewodniczyła Zespołowi ds. Organizacji i Ekonomiki Ogrodnictwa.

W 1981 roku została przewodniczącą IV kadencji i zyskała honorowe członkostwo za swoje zasługi w dziedzinie naukowej. Dorobek naukowy Nory Krusche wykraczał poza same publikacje naukowe; obejmował również podręczniki akademickie jak „Ogólna ekonomika ogrodnictwa” oraz liczne wydania dotyczące technologii żywienia, w tym „Pieczarki”, „Ogrodnictwo w tabelach” oraz „Głód i sytość na naszym globie” – współpraca z Krystyną Ożarowską i Jadwigą Szklarską.

W uznaniu jej zasług dla społeczności naukowej, otrzymała w 1973 roku odznaczenie Orderem Polonia Restituta. Nora Krusze zmarła w wieku 91 lat w Warszawie, a jej ostateczny spoczynek znalazł się na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej 58a, w alei 58a, w rzędzie 1, miejscu 90.

Publikacje

W dorobku naukowym Nory Krusze znajduje się szereg znaczących publikacji, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy w dziedzinie ogrodnictwa i ekonomiki. Oto zestawienie jej najważniejszych prac:

• „Pieczarki” /1956/,
• „Podmiejska gospodarka warzywna. Stan i perspektywa rozwoju w okręgu warszawskim” /1958/,
• „Gospodarka ogrodnicza w Polsce” /1964/,
• „Ogólna ekonomika ogrodnictwa (w zarysie): Podręcznik dla studentów wyższych szkół rolniczych” /1965/,
• „Ekonomika i organizacja przedsiębiorstw ogrodniczych: Podręcznik dla wydziałów ogrodniczych akademii rolniczych” /1976/,
• „Ćwiczenia z ekonomiki i organizacji produkcji ogrodniczej. Zeszyt 3, Projektowanie przedsiębiorstw ogrodniczych” /1979/,
• „Organizacja i ekonomika przedsiębiorstw ogrodniczych” /1984/,
• „Ogrodnictwo w tabelach” praca zbiorowa pod redakcją Nory Krusze /1984/,
• „Ogólna ekonomika ogrodnictwa: Podręcznik dla studentów wyższych szkół rolniczych” /1985/.

Każda z tych publikacji wnosi unikalne spojrzenie na różne aspekty ogrodnictwa oraz jego ekonomiczną organizację, co czyni je niezwykle cennymi źródłami informacji dla studentów i fachowców w tej dziedzinie.

---

Oceń: Nora Krusze

---