Peter Paul Koprowski, znany również jako Piotr Paweł Koprowski, to postać o niezwykłym dorobku artystycznym urodzony 24 sierpnia 1947 roku w Łodzi. Jego kariera obejmuje wiele dziedzin muzycznych, w tym kompozycję, dyrygenturę, pedagogikę oraz grę na pianinie.
Choć obecnie jest kanadyjskim artystą, jego polskie korzenie odgrywają istotną rolę w jego twórczości i wpływie na muzykę wspólnie łączącą różnorodne kultury.
Życiorys
Koprowski przyszedł na świat w 1947 roku w mieście Łódź. Jego ojciec, Grzegorz Koprowski, z powodu rewolucji bolszewickiej emigrował do Łodzi z terenów w okolicach Petersburga.
W 1966 roku rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, gdzie miał zaszczyt uczyć się pod kierunkiem Bolesława Woytowicza. Ukończył je w 1969 roku, zdobywając tytuł magistra.
Po uzyskaniu dyplomu, w latach 1969-1971 kontynuował naukę w Paryżu, ucząc się u Nadii Boulanger.
Emigracja do Kanady
W 1971 roku podjął decyzję o emigracji do Kanady. W trakcie lat 1971-1977 studiował na Uniwersytecie w Toronto, gdzie pod czujnym okiem Johna Weinzweiga uzyskał doktorat z teorii muzyki i kompozycji.
Jeszcze w czasie swoich studiów, w latach 1971–1973, Koprowski pełnił rolę wykładowcy teorii i kompozycji na Uniwersytecie w Toronto. W roku akademickim 1973-74 nauczał na Uniwersytecie McGilla w Montrealu. W połowie lat 70. objął katedrę kompozycji i teorii muzyki na Uniwersytecie Zachodniego Ontario.
Nagrody i wyróżnienia
Koprowski zdobył niezliczone nagrody za swoje wybitne osiągnięcia w dziedzinie muzyki. Jego twórczość została doceniona zarówno w kraju, jak i za granicą.
- Jean A. Chalmers National Music Award; za Koncert na altówkę i orkiestrę, Symphony of Nordic Tales, Saga oraz Ancestral Voices,
- Jules Léger Prize; za Sonnet for Laura (1989) oraz Kwintet dęty (1994),
- Victor M. Lynch-Stanton Award (1989-1990),
W roku 2002, jego osiągnięcia muzyczne zostały również dostrzeżone przez jury Nagrody Juno, gdzie był nominowany za Redemption, koncert na altówkę i orkiestrę.
W 2005 roku Koprowski został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2009 roku otrzymał nagrodę National Arts Center Award.
Twórczość
Kompozycje Petera Pawła Koprowskiego są wykonywane przez renomowane orkiestry na całym świecie, w tym przez Montreal Symphony Orchestra, Toronto Symphony Orchestra oraz Oslo Philharmonic Orchestra. Jego utwory można również znaleźć w repertuarze Kwintetów Dętych Filharmonii Berlińskiej.
| Rok | Tytuł | Uwagi |
|---|---|---|
| 1963 | In Memoriam Karol Szymanowski | na orkiestrę symfoniczną |
| 1967 | Kwartet smyczkowy | – |
| 1968 | Symphony Cold War | – |
| 1970 | Dwie bagatele | na alt, flet, saksofon altowy, instrumenty perkusyjne oraz chór niskich głosów męskich |
| 1972 | Canzona | na 13 solistów |
| 1980 | Epitaph | na orkiestrę smyczkową |
| 1981 | Sweet Baroque | na orkiestrę symfoniczną |
| 1981 | Kwartet fortepianowy | – |
| 1982 | Koncert na flet i orkiestrę | – |
| 1983 | Koncert na fortepian i orkiestrę Souvenirs de Pologne | napisany po pierwszej wizycie w Polsce, od czasu wyjazdu |
| 1983 | Moment Musical | na orkiestrę symfoniczną |
| 1988 | Sonnet for Laura | na flet i fortepian, nagrodzony Jules Léger Prize |
| 1989 | Sinfonia da Camera | – |
| 1989 | Dulcitius | – |
| 1990 | Winterlude | na orkiestrę symfoniczną |
| 1991 | Songs of Forever | koncert na mezzosopran i orkiestrę |
| 1992 | Sinfonia Concertante | – |
| 1992 | Kwintet dęty | nagrodzony Jules Léger Prize |
| 1993 | Koncert na akordeon i orkiestrę | – |
| 1993 | Sinfonia Mistica | – |
| 1993 | Dream People | na narratora, flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę, fortepian i perkusję |
| 1994 | Koncert na fagot i orkiestrę | – |
| 1994 | Intermezzo | – |
| 1994 | Letters | na mezzosopran, klarnet, skrzypce i fortepian |
| 1995 | Koncert na altówkę i orkiestrę Redemption | nagrodzona Jean A. Chalmers National Music Award, nominowany do Nagrody Juno |
| 1995 | Symphony of Nordic Tales | nagrodzona Jean A. Chalmers National Music Award |
| 1996 | Koncert na trąbkę i orkiestrę | – |
| 1996 | Saga | na orkiestrę symfoniczną, nagrodzona Jean A. Chalmers National Music Award |
| 1996 | Ancestral Voices | na orkiestrę smyczkową, nagrodzony Jean A. Chalmers National Music Award |
| 1998 | Koncert na wiolonczelę i orkiestrę | – |
| 2000 | Fable Mystique de Rachel | na orkiestrę smyczkową |
| 2000 | Legende d’un petit elephant d’ambre | na trąbkę solo |
| 2000 | Genesis | kantata na chór i orkiestrę |
| 2001 | Millennium Cantata Restitution | – |
| 2005 | Za żelazną kurtyną | – |
| 2006 | Elegia for a Polish Youth | – |
| 2006 | Tapestries of Love | na sopran i orkiestrę |
| 2012 | Podhale | – |
| 2016 | Koncert na kontrabas solo | – |
Przypisy
- Peter Paul Koprowski – Distinctions, Honours and Awards [online], ppkoprowski.com [dostęp 04.05.2020 r.]
- Peter Paul Koprowski – official website [online], ppkoprowski.com [dostęp 03.05.2020 r.]
- Peter Paul Koprowski | The Canadian Encyclopedia [online], www.thecanadianencyclopedia.ca [dostęp 03.05.2020 r.]
- a b c d e f g h i j k Piotr Paweł (Peter Paul) Koprowski | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 03.05.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Jan Machulski | Kazimierz Jurdziński | Ireneusz Jakubowski | Ewa Józefczyk | Stefan Śródka | Wiesław Majchrzak | Joanna Wiszniewska-Domańska | Andrzej Adamiak | Konstanty Dobrzyński | Paweł Nowicki (reżyser) | Jan Jaśkiewicz (fotograf) | Bronisław Król | Aneta Łastik | Stanisław Ochmański | Monika Alwasiak | Wojciech Marczewski | Alina Świdowska | Jacek Różański (artysta) | Katarzyna Pawlak | Andrzej ŻarneckiOceń: Peter Paul Koprowski