Willa Ottona Haesslera

---

Historia

W 1896 roku Teresa John nabyła teren usytuowany pomiędzy ulicą Widzewską (dzisiaj ul. Kilińskiego), rzeką Dąbrówką, a także współczesną ulicą Łęczycką oraz planowaną ulicą Siedlecką. Dwa lata później sprzedała ona niemieckiemu przedsiębiorcy, Ottonowi Haesslerowi, częśćową zabudowaną nieruchomość, w skład której wchodziły budynki fabryczne. Haessler, właściciel firmy Otto Haessler i S-ka, przekształcił zakupiony teren, budując fabrykę, mieszkania dla majstrów, stajnię oraz wozownię.

W 1898 roku, od frontu ul. Widzewskiej, wzniesiono willę otoczoną pięknym ogrodem, w której Haessler zamieszkał. To unikalne dzieło, zaprojektowane w nietypowym stylu szwajcarskim, wyróżniało się strzelistą kopułą oraz spadzistym dachem. Dawniej w budynku znajdowały się przeszklone werandy, a także osobne wejście dla służby. Pośród ogrodu utworzono staw, natomiast na granicy działki przepływała rzeka Dąbrówka, która obecnie wyschła.

Na początku XX wieku willa została rozbudowana o wschodnią część. Po zakończeniu II wojny światowej, rodzina Haesslerów opuściła Polskę, a ich spadkobiercy zdecydowali się zrezygnować z roszczeń do nieruchomości, ustanawiając, iż willa ma pełnić funkcje społeczne oraz kulturalne.

Od lat 60. budynek pełnił rolę Międzyzakładowego Domu Kultury, aż do 28 grudnia 1979 roku, kiedy to na podstawie decyzji Nr 63/79 Naczelnika Dzielnicy Łódź-Górna, powołano z tego miejsca Dzielnicowy Dom Kultury, który obecnie działa jako Ośrodek Kultury Górna.

W latach 2019–2020 budynek przeszedł gruntowny remont. Co ważne, willa figuruje pod numerem 1515 w łódzkiej gminnej ewidencji zabytków, co świadczy o jej istotnej wartości historycznej.

---

Oceń: Willa Ottona Haesslera

---