Eleonora Bergman

---

Życiorys

Eleonora Bergman urodziła się w rodzinie żydowskiej, jako córka Stefana Bergmana (1904–2000) oraz Aleksandry z domu Kuczkowskiej (1906–2005). Jej siostrą była Zofia Bergman-Zarębska (1934–2013), znana biolog oraz docent w Instytucie Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk.

Po ukończeniu studiów na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, Eleonora rozpoczęła pracę w Instytucie Urbanistyki Architektury, a później w Pracowniach Konserwacji Zabytków. Jej współpraca z Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk obejmowała prowadzenie pomiarów zabytków architektury w różnych regionach naszego kraju. Wśród jej osiągnięć znajdują się liczne studia historyczno-urbanistyczne, których celem było opracowanie planów zagospodarowania miast, szczególnie na Mazowszu i Śląsku.

Od połowy lat 80. Eleonora poświęciła się badaniu zabytków kultury żydowskiej oraz ich historii i dokumentacji. W 1997 roku, na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w dziedzinie historii dzięki rozprawie na temat Orientu w architekturze synagog na ziemiach polskich w XIX i na początku XX wieku. Była stypendystką Międzynarodowego Centrum Badań nad Ochroną i Konserwacją Dziedzictwa Kulturowego w Rzymie oraz dwukrotnie otrzymała wsparcie od Memorial Fundation for Jewish Culture w Nowym Jorku.

Od 1991 roku Eleonora Bergman jest związana z Żydowskim Instytutem Historycznym, w którym pełniła funkcję dyrektora w latach 2007–2011. Była również współautorką projektu upamiętnienia granic warszawskiego getta. Od 1 listopada 2009 roku pełni rolę członka Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa oraz zasiada w Radzie Fundacji Auschwitz-Birkenau. Eleonora jest także członkiem Komitetu Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie.

25 października 2012 roku została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Legii Honorowej, co stanowi wyraz uznania dla jej wkładu w ochronę i promowanie żydowskiego dziedzictwa kulturowego.

Publikacje

Eleonora Bergman jest znaną autorką, która w swojej pracy koncentruje się na tematyce żydowskiej oraz architekturze synagog.

• „Nie masz bóżnicy powszechnej” Synagogi i domy modlitwy w Warszawie od końca XVIII do początku XXI wieku (Wyd. DiG, 2007),
• Nurt mauretański w architekturze synagog Europy Środkowo-Wschodniej w XIX i na początku XX wieku (Wyd. Neriton, 2004),
• Survey of historic Jewish monuments in Poland: report to the United States Commission for the preservation, wraz z Janem Jagielskim i Phyllisem Myersem (World Monuments Fund, 1995),
• Zachowane synagogi i domy modlitwy w Polsce: katalog, wraz z Janem Jagielskim (Żydowski Instytut Historyczny, 1996).

---

Oceń: Eleonora Bergman

---