Władysław Gundlach


Władysław Rudolf Gundlach, urodzony 31 stycznia 1921 roku w Łodzi, był uznawanym specjalistą w obszarze systemów maszyn oraz urządzeń energetycznych. Jego wiedza i osiągnięcia przyczyniły się znacząco do rozwoju tej dziedziny w Polsce.

Władysław Gundlach z dumą związany był z Politechniką Łódzką, gdzie pełnił rolę profesora i miał istotny wpływ na kształcenie młodych inżynierów oraz rozwój badań naukowych w dziedzinie energetyki.

Jego prace oraz badania w zakresie technologii energetycznej przyniosły mu liczne uznania w środowisku akademickim, a także wpłynęły na praktyczne zastosowania w przemyśle. Gundlach zmarł 27 października 2007 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy oraz silny ślad w polskiej energetyce.

Życiorys

Władysław Gundlach był osobą o bogatej historii, która miała znaczący wpływ na rozwój technologii w Polsce. Uczestniczył w walkach we Francji podczas II wojny światowej, gdzie aktywnie walczył w rejonach takich jak Belfort, Montbeliard, Pont de Roid oraz Maiche. Po wojnie został internowany w Szwajcarii. W 1945 roku zakończył naukę na Eidgenössische Technische Hochschule (ETH), jednej z wiodących uczelni technicznych.

W latach 1945–1949 pracował w szwajcarskiej wytwórni Oerlikon, gdzie jego zaangażowanie dotyczyło projektowania, budowy oraz badań nad turbinami. Po powrocie do kraju w 1950 roku podjął pracę jako pracownik naukowo-dydaktyczny Politechniki Łódzkiej. Jego specjalizacje obejmowały maszyny przepływowe, termomechanikę płynów oraz metrologię, zarówno w kontekście prac projektowych, jak i eksploatacyjnych, a także prac eksperymentalnych.

Władysław Gundlach był pionierem w budowie turbin gazowych w Polsce, osiągając sukcesy w tworzeniu urządzeń o małej i średniej mocy. Przykładem jego działalności jest dwuwałowy silnik turbospalinowy, który był przeznaczony do napędu czołgów, a także jednowałowy silnik turbospalinowy, wykorzystywany do napędu pomp pożarniczych. W jego dorobku znalazły się również sprężarki, takie jak wielostopniowa promieniowa sprężarka stosowana w górnictwie, a także ssawa promieniowa dla maszyn papierniczych, dmuchawy oraz urządzenia do teksturowania przędzy.

W ciągu swojej kariery opublikował ponad 150 prac naukowych, w tym osiem książek, które zostały wydane w Polsce i poza jej granicami. Był także mentorem dla 23 doktorów, znacząco przyczyniając się do kształcenia kolejnych pokoleń inżynierów.

Gundlach był aktywnym członkiem wielu międzynarodowych oraz polskich stowarzyszeń naukowych, w tym GAMM – Gesellschaft für Angewandte Mathematik und Mechanik, ASME – International Gas Turbine Institute, VDI – Gesellschaft für Energietechnik oraz New York Academy of Science. Jego działalność obejmowała również członkostwo w Komitecie Budowy Maszyn PAN, Komitecie Problemów Energetyki PAN, Komitecie Termodynamiki i Spalania PAN oraz Komitecie Metrologii PAN.

Życie prywatne

Urodził się jako syn lekarza i pielęgniarki, co miało znaczący wpływ na jego późniejsze życie. Jego ojciec, Ludwik Gundlach, był dobrze znanym lekarzem, a matka, Julia Gundlachowa z domu Nietz, pełniła rolę pielęgniarki, co z pewnością wzbogaciło środowisko, w jakim dorastał.

Ważniejsze odznaczenia

Władysław Gundlach, uznawany za wybitnego działacza, zdobył znaczące odznaczenia, które odzwierciedlają jego wkład w rozwój nauki i edukacji w Polsce. Jego osiągnięcia zostały dostrzeżone i uhonorowane w sposób szczególny, co podkreśla jego profesjonale zaangażowanie i oddanie. Poniżej przedstawiono niektóre z najważniejszych nagród i odznaczeń:

  • krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • medal wojenny 1939-1945,
  • doktor honoris causa Politechniki Łódzkiej (1995).

Przypisy

  1. MariaM. Biegańska-Płonka MariaM., Doktor Ludwik Gundlach (1882–1941) i Julia z Nietzów Gundlachowa (1888–1935) – społecznicy i patrioci związani ze Szpitalem Anny Marii dla dzieci w Łodzi, „Pediatria Polska”, 85 (6), 2010, s. 646–651, DOI: 10.1016/S0031-3939(10)70569-2 [dostęp 18.09.2021 r.]

Oceń: Władysław Gundlach

Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:8