Jacek Chmielnik


Jacek Chmielnik, urodzony 31 stycznia 1953 roku w Łodzi, był wybitnym polskim aktorem, który pozostawił niezatarte ślady w polskim świecie kultury. Niestety, jego życie zakończyło się 22 sierpnia 2007 roku w Suchawie, co wstrząsnęło jego fanami oraz środowiskiem artystycznym.

Oprócz pracy aktorskiej, Chmielnik był również reżyserem teatralnym, dramaturgiem i prezenterem telewizyjnym, co pokazuje jego wieloaspektowe podejście do sztuki i mediów. Jego osiągnięcia w tych dziedzinach czynią go postacią znaczącą w polskiej kulturze dramatycznej i rozrywkowej.

Wczesne lata

Jacek Chmielnik przyszedł na świat i wychował się w Łodzi w rodzinie katolickiej. Jego imię nadano mu przez ciotkę Hiacyntę, która wkrótce po jego urodzeniu zmarła. Była ona przełożoną sióstr elżbietanek w Bytomiu-Bobrku.

Chmielnik uczęszczał do III LO im. Tadeusza Kościuszki, gdzie zdobywał pierwsze aktorskie doświadczenia. W 1975 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi, pod opieką Jana Machulskiego.

W trakcie studiów miał okazję zagrać w słynnym spektaklu studenckim „Popiół i diament” autorstwa Jerzego Andrzejewskiego w reżyserii Jana Maciejowskiego, gdzie wcielił się w postać Janusza Kotowicza. Na czwartym roku studiów zakonstruował swoją karierę, odgrywając Gustawa w dyplomowym przedstawieniu „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry oraz Tartaliana w „Turandot. Księżniczka chińska” Carla Gozziego, które reżyserował Waldemar Wilhelm w 1974 roku, gdzie również napisał teksty piosenek.

Kariera sceniczna

W 1975 roku Jacek Chmielnik zadebiutował jako wyznawca działacza społecznego w sztuce Panna Tutli-Putli Witkacego, w reżyserii Janusza Warmińskiego na scenie warszawskiego Teatru Ateneum, gdzie występował przez okres od 1975 do 1977 roku. Po tym doświadczeniu był związany z kilkoma teatrami, w tym z im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1977-1978), Polskim w Poznaniu (1981-1982), im. Stefana Jaracza (1978-1981) oraz im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1982-1991). Grywał również w teatrach takich jak Białystok, Chorzów, Kielce, Gliwice, Elbląg czy Wrocław.

W 1978 roku Chmielnik zadebiutował również jako reżyser i scenarzysta w spektaklu Ptaki niedorosłe, opartym na dziele Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, realizowanym w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu pod dyrekcją Waldemara Wilhelma. W 1980 roku otrzymał specjalną nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za realizację Kwartetu dla czterech aktorów Bogusława Schaeffera, która została doceniona podczas XV Ogólnopolskiego Przeglądu Teatrów Małych Form w Szczecinie.

W 1987 roku zdobył wyróżnienie jury VIII Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu za „Krajowy blues”, do którego napisał zarówno tekst, jak i muzykę, a także za fragmenty ze swojej pierwszej sztuki teatralnej pt. Wiosna w ZOO, powstałej w 1983 roku. Jacek Chmielnik był również aktywnym dramaturgiem. W 1986 roku zyskał uznanie za swoją komedię Romanca w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, gdzie zdobył nagrodę za „bezpretensjonalną propozycję teatru autorskiego” podczas XXV Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu. Łącznie miał na swoim koncie 18 realizacji w Polsce oraz trzy na międzynarodowych scenach, a jego sztuka Romanca była najczęściej wystawianą polską sztuką współczesną w latach 1986-1996.

W latach 1993-1996 Jacek Chmielnik pełnił rolę dyrektora Teatru Nowego w Łodzi. W 1994 roku został uhonorowany przez łódzkich recenzentów teatralnych nagrodą „Nadzwyczajnej Czarnej Maski” za nieodpowiedni poziom artystyczny teatru, którego był dyrektorem. Rok później, w 1995 zdobył „Złotą Maskę”, przyznaną za najlepszą rolę męską, którą urzeczywistnił jako Piłsudski w sztuce Dyktator Zenona Janusza Michalskiego, a sama sztuka była także w jego reżyserii w Teatrze Nowym w Łodzi.

Od 1997 roku Jacek Chmielnik skupiał się przede wszystkim na reżyserowaniu przedstawień teatralnych. W Teatrze Muzycznym w Gliwicach zrealizował m.in. operę Cyrulik sewilski, musical Grają naszą piosenkę, a także operetki takie jak Zemsta nietoperza oraz Kwiat Hawaii. W 2003 roku brał udział w musicalu Hello, Dolly!, gdzie wcielił się w postać Horacego Vandergeldera. Działał także jako reżyser w łódzkim Teatrze Powszechnym. W 2006 roku był reżyserem swojej sztuki Psychoterapia czyli sex w życiu człowieka, która miała miejsce we Wrocławskim Teatrze Komedia.

Kariera ekranowa

Jacek Chmielnik rozpoczął swoją działalność w branży filmowej od rol w niewielkich epizodach, które pojawiły się w popularnych serialach, takich jak Ile jest życia (1974) oraz Polskie drogi (1977). Jego prawdziwa popularność wzrosła dzięki występom w serii kultowych komedii reżyserowanych przez Juliusza Machulskiego. Te ważne filmy to Vabank (1981) oraz jego kontynuacja Vabank II, czyli riposta (1984), w których zagrał postać niedoświadczonego złodzieja o imieniu Moks. Inną dobrze znaną rolą była ta w filmie Kingsajz (1987), gdzie wcielił się w postać Ola Jedliny.

Warto również wspomnieć o jego występie w teledysku do utworu „Black & White” wykonywanego przez zespół Kombi w reżyserii Juliusza Machulskiego w 1985 roku. W tej produkcji Chmielnik zagrał rolę gwałtownego nupturienta, który nie miał okazji poślubić Karoliny Wajdy.

Poza komediami, Chmielnik zagrał w dwóch ekranizacjach powieści reżyserowanej przez Zbigniewa Kuźminskiego. W filmie Nad Niemnem (1987), będącym adaptacją powieści Elizy Orzeszkowej, sportretował Zygmunta Korczyńskiego, natomiast w Między ustami a brzegiem pucharu (1987) Marii Rodziewiczówny zagrał hrabiego Wentzela, zniemczonego dziedzica, który pod wpływem miłości staje się polskim patriotą. Jacek Chmielnik był także gospodarzem teleturnieju TVP1 pt. Kochamy polskie seriale, emitowanego w latach 2000–2004.

Życie prywatne

Jacek Chmielnik był osobą głęboko związana z rodziną. Żył w małżeństwie z Wandą, z którą doczekał się dwojga dzieci. Jego córka Julia przyszła na świat 16 kwietnia 1981 roku w Łodzi. Zyskała uznanie jako dyrygentka oraz trenerka dykcji i śpiewu. Znana jest z przygotowywania wokalnego uczestników popularnego programu telewizyjnego Twoja twarz brzmi znajomo. Ich syn, Igor, urodził się 8 października 1986 roku w Krakowie i podążył ścieżką kariery aktorskiej.

Niestety, Chmielnik zmarł tragicznie 22 sierpnia 2007 roku na skutek porażenia prądem, które było wynikiem awarii instalacji elektrycznej w piwnicy obok letniskowego domku w Suchawie koło Włodawy. W chwili śmierci miał 54 lata. Po jego odejściu, 28 sierpnia 2007 roku, prochy Jacka Chmielnika znalazły spoczynek na cmentarzu komunalnym Zarzew w Łodzi, w kwaterze XV, rząd 18, grób 31.

Filmografia

Filmografia Jacka Chmielnika to przejaw jego wielkiego talentu oraz bogatego dorobku aktorskiego. Poniższa tabela przedstawia najważniejsze produkcje, w których zagrał, w tym szczegóły dotyczące roku, tytułu filmu oraz roli, jaką odgrywał, a także nazwiska reżyserów.

RokTytuł filmuRolaReżyser
1974Ile jest życiastudent (odcinek 2)Zbigniew Kuźmiński
pan młody w urzędzie stanu cywilnego (odcinek 9)
1977Polskie drogiMureńko (odcinek 7)Janusz Morgenstern
1981Vabank„Moks”Juliusz Machulski
1984Vabank II, czyli riposta„Moks” / śpiewak z jazzbandu
1985„Black and White” (teledysk zespołu Kombi)nupturient (w roli niedoszłej małżonki Karolina Wajda)
1985Zaproszeniemłody lekarzWanda Jakubowska
1986Nad NiemnemZygmunt KorczyńskiZbigniew Kuźmiński, Karol Chodura, Maria Burdecka
Nad Niemnem
1987Między ustami a brzegiem pucharuhrabia Wentzel Croy-DulmenZbigniew Kuźmiński
KingsajzOlo JedlinaJuliusz Machulski
1988Przyjaciele wesołego diabłaMakary MakJerzy Łukaszewicz
Kolory kochaniaWładysław Orkan / Franek RakoczyWanda Jakubowska
Bliskie spotkania z wesołym diabłemMakary MakJerzy Łukaszewicz
1994–1997Kasztaniakinarrator (głos)Dariusz Zawilski, Wojciech Gierłowski, Krystyna Kulczycka,

Stanisław Kucner, Krystyna Raczkiewicz

2000Na dobre i na złeZbigniew Tarczyński (odcinek 29)Piotr Wereśniak
2001Marszałek Piłsudskibrat rotmistrza Stanisława Radziwiłła (odcinek 5)Andrzej Trzos-Rastawiecki
Lokatorzypan Kurzępa (odcinek 34)Feridun Erol
Świat według Kiepskichdziennikarz pisma „O ja cież piernicze” Stasio (odcinek 108)Okił Khamidov
2002–2007Samo życieWiktor Wojdat_
2003Rodzina zastępczaMichał „Misiek” (odcinek 150)Anna Hałasińska
2005Szanse finanseBartekŁukasz Rybarski
Lokatorzyojciec Małgosi (odcinki 224-225)Andrzej Kostenko
2005–2006Warto kochaćPiotr_

Napisane sztuki teatralne

Jacek Chmielnik to autor, którego dorobek artystyczny obejmuje szereg interesujących sztuk teatralnych. Jego prace charakteryzują się różnorodnością tematów i podejść do ludzkiej psychiki. Poniżej znajduje się lista niektórych z jego dzieł:

  • romanca,
  • wiosna w zoo,
  • psychodrama, czyli seks w życiu człowieka,
  • giewont,
  • psychoterapia, czyli seks w życiu człowieka,
  • parla-memento.

Przypisy

  1. Przemek Gulda: Tragiczna śmierć wielkiego aktora. 14 lat temu odszedł Jacek Chmielnik. Wirtualna Polska, 20.08.2021 r. [dostęp 20.07.2024 r.]
  2. Michał Lenarciński: Blask Złotych Masek. „Nasze Miasto”, 13.06.2001 r. [dostęp 20.07.2024 r.]
  3. Jacek Chmielnik Pictures. FanPix.Net. [dostęp 05.08.2018 r.]
  4. Jacek Chmielnik: „Bez przesady z tym aktorstwem”. Interia.pl. [dostęp 26.07.2018 r.]
  5. Tragiczna śmierć Jacka Chmielnika. Onet.pl. [dostęp 26.07.2018 r.]
  6. Regina Gowarzewska-Griessgraber: Hello, Dolly!, czyli musicalowy hit z serialową gwiazdą. „The Times”, 21.05.2009 r. [dostęp 28.09.2012 r.]
  7. Urszula Wolak: „Romanca” może spaść z repertuaru Groteski. „Dziennik Polski”, 28.09.2012 r. [dostęp 28.09.2012 r.]
  8. Spektakl „Romanca”, Jacek Chmielnik, reż. Dariusz Majchrzak. Centrum Kultury w Gdyni. [dostęp 28.09.2012 r.]
  9. Urszula Wolak (2012-09-28): Cmentarz Komunalny „Zarzew” Łódź/Jacek Chmielnik. Polskie cmentarze. [dostęp 28.09.2012 r.]
  10. Potrójne święto „trójki”. 95. rocznica istnienia III LO. Express Ilustrowany. [dostęp 06.11.2011 r.]
  11. Jacek Chmielnik nie żyje. „Wyborcza Lublin”, 23.08.2007 r. [dostęp 26.07.2018 r.]
  12. Pożegnaliśmy Jacka Chmielnika - ulubieniec widzów spoczął na cmentarzu na Zarzewie. „Nasze Miasto”, 29.08.2007 r. [dostęp 28.09.2012 r.]
  13. Ja, Jacek. Mały „Gość Niedzielny”. [dostęp 26.04.2007 r.]
  14. mw (2004-05-14): Musical 'Hello, Dolly!' w Teatrze Muzycznym w Gdyni. Gazeta Wyborcza. [dostęp 28.09.2012 r.]
  15. Personalidade: Jacek Chmielnik (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 02.12.2016 r.]

Oceń: Jacek Chmielnik

Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:10