Folwark Ludwika Meyera

---

Historia

W drugiej połowie XIX wieku, a dokładnie w latach 40., Mateusz Lubowicki nabył tereny, na których obecnie znajduje się folwark oraz całe dobra Brus. Później, w latach 80. XIX wieku, Ludwik Meyer wykupił część ziemi od Lubowickiego. Ulokował się w folwarku w 1901 roku, gdzie w latach 1901–1903 zbudował drewnianą willę. Ludwik Meyer zmarł w 1911 roku, a jego jedyną córką była Zofia, która związała się z Alfredem Biedermannem. Z tego małżeństwa przyszli na świat dwaj synowie – Rudolf i Helmut, którzy stali się dziedzicami folwarku.

Początkowo tereny folwarku były dzierżawione przez Czesława Silewicza. Jednakże, wkrótce część ziem, które niegdyś należały do Meyera, została przekazana wojsku w celu utworzenia poligonu. W 1927 roku Helmut Biedermann oraz jego żona zamieszkali w rezydencji, gdzie na terenie folwarku powstał garaż z lokalem dla służby w poddaszu.

Przed wybuchem II wojny światowej, folwark obejmował całkowitą powierzchnię 380 ha, a jego wartość szacowano na około 1,5 miliona złotych. W wyniku zmian po 1945 roku folwark został przekształcony w Państwowe Gospodarstwo Rolne (PGR), którego dyrektorem od 1957 roku był Jerzy Małuszyński. Oprócz willi, w której mieszkało 7 rodzin, PGR obejmowało również szereg obiektów gospodarczych, jak stajnia, magazyn zbożowy, stolarnię, kuźnię, kurzą fermę, mleczarnię, oborę z bydłem oraz chlewnię, w której hodowano około 1400 świń dostarczających mięso do państwowych rzeźni.

W folwarku produkowano także sery, masło i śmietanę, a jego tereny były wykorzystywane do upraw rolnych, w których dominowały marchew, buraki, ziemniaki i zboża. Zatrudnienie na gospodarstwie wynosiło około 60 pracowników, a całkowity obszar użytkowy wynosił około 100 ha. W 1993 roku, PGR został rozwiązany i utworzono spółkę pracowniczą, co spowodowało, że część mieszkańców opuściła swoje mieszkania.

Aktualnie obszar, na którym znajdowało się PGR, należy do firmy Tonargo, która jest spółką-córką Agencji Rolnej Skarbu Państwa, natomiast teren dzierżawi Zbigniew Gałkiewicz. Co więcej, kompleks folwarku Meyera jest obecnie w procesie wpisu do rejestru zabytków, co świadczy o jego historycznym i kulturowym znaczeniu.

Architektura

W obrębie historycznego folwarku, szczególną uwagę przykuwa willa Ludwika Meyera, która wyróżnia się swym unikalnym stylem architektonicznym. Stanowi ona doskonały przykład stylu szwajcarskiego, charakteryzującego się wyjątkowym wdziękiem i elegancją.

Willa została ozdobiona bogatą snycerką, co podkreśla jej architektoniczną finezję. Dodatkowo, ażurowy ganek oraz balkonik zakończony wieżyczką stanowią piękne detale, które przyciągają wzrok i nadają budowli wyjątkowy charakter.

Warto zaznaczyć, że obiekt ten, mimo swej estetyki, ma pewne ograniczenia, takie jak brak centralnego ogrzewania. Ponadto, nie ma dostępu do wodociągu, co sprawia, że mieszkańcy muszą korzystać z cystern, aby zaspokoić swoje potrzeby wodne. To wszystko wprowadza dodatkowy element autentyczności do atmosfery tego miejsca.

---

Oceń: Folwark Ludwika Meyera

---