Fabryka Schweikerta

---

Historia budynku

W przeszłości zakład Schweikerta specjalizował się w produkcji chust wełnianych, które były eksportowane głównie do Rosji. Zmiany geopolitczne pod koniec II wojny światowej doprowadziły do decyzji rodziny Schweikertów o opuszczeniu Łodzi. Pomimo zakończenia wojny, fabryka została uznana przez władze jako mienie poniemieckie i poddana upaństwowieniu. Zaledwie kilka lat po zakończeniu konfliktu zbrojnego, w zakładzie wznowiono produkcję, skupiając się na wytwarzaniu sukna mundurowego, które było niezbędne dla armii polskiej i radzieckiej.

Wielu mieszkańców Łodzi zna ten obiekt jako „Zakłady Przemysłu Wełnianego im. Ludwika Waryńskiego „LODEX”. Po zakończeniu działania fabryki, obiekt znalazł nowe zastosowanie, a jego większa część została zaadaptowana przez Politechnikę Łódzką. Obecnie cały budynek rozciąga się na ponad 150 m długości, oferując imponującą powierzchnię wynoszącą 12 tys. m² – to największy i najdłuższy kompleks, który obecnie funkcjonuje pod egidą Politechniki Łódzkiej.

Budynek ten, znany dziś jako „Budynek Trzech Wydziałów”, przestrzennie łączy jednostki następujących wydziałów: Wydziału Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki w jego centralnej części, Wydziału Fizyki Technicznej, Informatyki i Matematyki Stosowanej w lewym skrzydle oraz Wydziału Zarządzania i Inżynierii Produkcji w prawym skrzydle. Ze względu na swoje historyczne położenie, często bywa nazywany „Lodeksem”, jednak ze względu na swoje unikatowe wymiary otrzymał również przydomek „tramwaj”.

---

Oceń: Fabryka Schweikerta

---