Instytut Technologii Polimerów i Barwników Politechniki Łódzkiej

---

Historia Instytutu Polimerów

Instytut Polimerów, który zaistniał w 1970 roku, powstał w efekcie fuzji kilku kluczowych jednostek: Katedry Technologii Kauczuku i Gumy, Katedry Technologii Organicznej, Katedry Technologii Garbarstwa oraz części Katedry Fizyki. Pierwszym dyrektorem Instytutu był prof. drMarian Kryszewski, który sprawował tę funkcję przez dwa lata. Następnie na czoło Instytutu Polimerów stanęli kolejni dyrektorzy: prof. dr hab. inż. Jerzy Ruciński w latach 1972-1985, prof. dr inż. Kazimierz Studniarski między 1985 a 1989, prof. dr hab. inż. Ludomir Ślusarski w latach 1989-2001 oraz prof. dr hab. inż. Marian Zaborski, który piastował to stanowisko od 2001 do 2004 roku.

Na początku działalności, prace naukowe i dydaktyczne w Instytucie były organizowane w czterech zespołach dydaktycznych. Należały do nich: Technologia Kauczuku i Gumy, Technologia Skóry, Technologia Tworzyw Sztucznych oraz Fizyka. Już w 1977 roku nastąpiła reorganizacja, w wyniku której powstało pięć zespołów naukowo-badawczych, koncentrujących się na Chemii i Technologii Elastomerów, Chemii Poliamidów, Chemii Silikonów, Chemii i Technologii Skóry oraz Fizyki Polimerów. Dalsze zmiany w strukturze miały miejsce w 1980 roku, kiedy rozwiązano Zespół Chemii Poliamidów.

W wyniku procesów reorganizacyjnych, w 1981 roku utworzono Zespół Syntezy Polimerów, złożony z wcześniej wspomnianych zespołów. Kolejna reorganizacja miała miejsce w 1989 roku, kiedy powołano trzy zakłady: Zakład Technologii Kauczuku i Gumy, Zakład Technologii Tworzyw Sztucznych oraz Zakład Technologii Skóry. W 1993 roku Zespół Fizyki Polimerów został przekształcony w samodzielny Zakład Fizyki Polimerów. W 1994 roku dokonano kolejnej fuzji, łącząc Zakład Technologii Skóry z Zakładem Technologii Kauczuków i Gumy w nowo utworzony Zakład Technologii Polimerów, natomiast Zakład Technologii Tworzyw Sztucznych zmienił nazwę na Zakład Chemii Polimerów.

Na mocy decyzji Rektora Politechniki Łódzkiej w 1999 roku, Zakład Fizyki Polimerów uzyskał status samodzielnej jednostki w ramach Wydziału Chemicznego, przyjmując formę Katedry Fizyki Molekularnej. Takie transformacje organizacyjne doprowadziły do tego, że w 2003 roku w Instytucie zakończono podział na zakłady.

Badania prowadzone przez Instytut Polimerów w jego początkowych latach koncentrowały się na rozmaitych zagadnieniach, w tym:

• fizykochemia i modyfikacja chemiczna kauczuków, badanie struktury i właściwości usieciowanych elastomerów,
• modyfikacja chemiczna kolagenu skór zwierzęcych, chemia i technologia garbników syntetycznych,
• chemia polimerów i monomerów krzemoorganicznych, modyfikacja chemiczna poliamidów.

Historia Technologii Barwników na Wydziale Chemicznym PŁ

Historia rozwoju technologii barwników na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej sięga czasów utworzenia tej uczelni. W 1945 roku, w ramach nowo powstałej instytucji, zadecydowano o stworzeniu placówki, która miałaby kształcić specjalistów dla rosnącego w Polsce przemysłu barwników.

Już od pierwszego roku akademickiego 1945/46, w zagadnienia związane z barwnikami zaangażowana była Katedra Technologii Włókna i Farbiarstwa, której pierwszym kierownikiem był prof. Edmund Trepka.

W 1949 roku powstała Katedra i Zakład Technologii Chemicznej Barwników Organicznych, która była pierwszym ośrodkiem zajmującym się nauką oraz dydaktyką w tej dziedzinie. Od 1956 roku jednostka ta funkcjonowała pod nazwą Katedra Barwników, a jej kierownikiem przez dziewiętnaście lat był prof. dr Wincenty Wojtkiewicz, który prowadził prace badawcze w latach 1949–1968. Przez krótki okres, w latach 1968–1970, kierownictwo nad katedrą objął doc. dr Jan Kraska.

Tematyka badawcza Katedry i Zakładu Technologii Włókna i Farbiarstwa obejmowała szereg istotnych zagadnień dotyczących chemicznej obróbki materiałów włókienniczych. Wśród głównych obszarów zainteresowań znajdowały się takie kwestie jak bielenie optyczne, druk płaski na tkaninach oraz badania dotyczące temperatury zapłonu włóknin.

Kierunki badań

Instytut angażuje się w różnorodne badania, które można podzielić na dwie główne kategorie. Technologia Polimerów obejmuje szereg istotnych zagadnień, w tym:

• syntezę oraz zastosowanie kopolimerów siloksanowo-uretanowych o właściwościach elastomerów,
• technologię elastomerów i gumy,
• katalizę homogeniczną na podstawie nośników polimerowych,
• nanonapełniacze oraz nanaokompozyty elastomerowe,
• budowę nietypowych sieci przestrzennych i ich wpływ na właściwości gumy,
• technologię specjalnych wyrobów gumowych odpornych na wysokie temperatury i substancje chemiczne – trudnopalnych, charakteryzujących się określonymi właściwościami tribologicznymi,
• degradację oraz starzenie kompozytów elastomerowych,
• tworzenie mieszanin elastomerów z białkami.

Druga kategoria badań to Technologia Barwników, Środków Pomocniczych oraz Chemii Gospodarczej, w której wyróżnia się następujące tematy:

• syntezę trwałych pigmentów organicznych,
• poszukiwanie innowacyjnych barwników bezpośrednich i reaktywnych przeznaczonych do koloryzacji włókien celulozowych, jak również barwników kwasowych dla wełny i poliamidów,
• badania nad barwnikami funkcjonalnymi, takimi jak fluoryzujące czy dichroiczne, przeznaczone do cieczy krystalicznych urządzeń optoelektronicznych,
• prace w zakresie fotochemii barwników oraz zastosowanie metod obliczeniowych w przewidywaniu ich właściwości,
• działania związane z chemią gospodarczą, dotyczące produktów wykorzystywanych w kosmetykach oraz wybranych środków pomocniczych.

Władze Instytutu

W skład władz Instytutu Technologii Polimerów i Barwników Politechniki Łódzkiej wchodzą następujące osoby:

• dyrektor – prof. dr hab. inż. Krzysztof Strzelec,
• zastępca dyrektora ds. rozwoju – prof. dr hab. inż. Dariusz Bieliński,
• zastępca dyrektora ds. kształcenia – dr hab. inż. Joanna Pietrasik, prof. PŁ,
• pełnomocnik dyrektora ds. dydaktyki – dr hab. Radosław Podsiadły, prof. PŁ.

---

Oceń: Instytut Technologii Polimerów i Barwników Politechniki Łódzkiej

---