Adam Ginsbert, znany również jako Adam Ginsbert-Gebert, to postać, która pozostawiła trwały ślad w polskiej historii. Urodził się 17 maja 1914 roku w Łodzi, a swoje życie zakończył 28 czerwca 1994 roku w Warszawie.
Pełnił istotne funkcje jako profesor oraz urzędnik państwowy, przyczyniając się do rozwoju swojej dziedziny. Jego życie oraz osiągnięcia są interesującym tematem do badania, a jego wkład w polską naukę zasługuje na szczególne uznanie.
Życiorys
Adam Ginsbert był przedstawicielem rodziny urzędniczej, synem Edmunda. Edukację rozpoczął w Gimnazjum im. Bolesława Prusa w Łodzi, które ukończył w 1931 roku. Następnie zdecydował się na studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, które jednak musiał przerwać w 1935 roku, by odbyć służbę wojskową. Służył w Szkole Podchorążych 16 Dywizji Piechoty w Grudziądzu oraz w 66 pułku piechoty w Chełmnie nad Wisłą. Po powrocie do nauki, dokończył swoje studia w 1939 roku, zdobywając tytuł magistra prawa.
W tym samym roku Adam wziął udział w kampanii wrześniowej jako sierżant podchorąży. Angażując się w walki, brał udział w bitwie nad Bzurą, gdzie niestety wpadł w ręce niemieckiego wroga, z którego udało mu się uciec. Po powrocie do Łodzi osiedlił się z żoną w Białymstoku, gdzie w latach 1940-1941 pełnił rolę nauczyciela w Kolejowej Szkole Średniej nr 4. Po ataku Niemiec na ZSRR kontynuował pracę w Kolejowej Szkole Średniej nr 17 w Akbułaku, pracując tam do czerwca 1944 roku.
W 1944 roku ustanowił swoje miejsce w Białymstoku, gdzie przyjął stanowisko w starostwie powiatowym. Później był kierownikiem Oddziału Organizacyjnego oraz Zastępcą Naczelnika Wydziału Ogólnego w Urzędzie Wojewódzkim. W styczniu 1945 roku przeniósł się do Łodzi, gdzie objął funkcję Naczelnika Ogólnego Urzędu Wojewódzkiego, a w marcu 1945 roku został Dyrektorem Zarządu Miejskiego, pełniąc tę rolę do roku 1950.
Marze 1950 roku Ginsbert został wiceprzewodniczącym Prezydium Rady Narodowej w Łodzi oraz jednocześnie przewodniczącym Miejskiej Komisji Planowania Gospodarczego. W listopadzie 1951 roku objął stanowisko Dyrektora Generalnego Zarządu MPRB w Ministerstwie Gospodarki Komunalnej, a także Centralnego Zarządu Przedsiębiorstw i Urządzeń Komunalnych, stając się członkiem kolegium ministerstwa. W 1952 roku rozpoczął organizację oraz kierowanie Katedrą Gospodarki Miejskiej w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, którą prowadził do 1968 roku.
W 1954 roku Ginsbert został zastępcą profesora; cztery lata później obronił pracę doktorską, a w 1960 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach 1955-1958 pełnił wyspecjalizowany urząd dziekana Wydziału Ekonomiki Przemysłu na SGPiS, a następnie był prodziekanem Wydziału Ekonomiki Produkcji od 1958 do 1959 roku, oraz dziekanem w latach 1961-1964. W 1965 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego oraz prorektora SGPiS, zajmując tę pozycję do 1968 roku.
W 1972 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Gospodarki Miejskiej w jeleniogórskiej filii Akademii Ekonomicznej im. O. Langego we Wrocławiu, gdzie kierował Zakładem oraz Katedrą Gospodarki Miejskiej aż do 1984 roku. W 1979 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1981-1984 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Ekonomiczno-Społecznego w SGPiS oraz kierownika Zakładu Planowania Ekonomiki Miast, jak również kierownika Podyplomowego Studium Gospodarki Miejskiej.
Adam Ginsbert był również aktywnym członkiem Zespołu Dydaktyczno-Naukowego Nauk Ekonomicznych w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Techniki, a także brał udział w pracach wielu rad naukowych rozmaitych instytucji. Jego dorobek naukowy obejmował około 400 publikacji, w tym ponad 60 monografii, studiów oraz rozpraw, 30 podręczników i skryptów, a także około 150 artykułów oraz 45 prac badawczych, uzupełnionych o ponad 100 różnorodnych publikacji. Ginsbert był promotorem blisko 500 prac magisterskich, a także 23 prac doktorskich, wśród których znaleźli się m.in. Ryszard Brol, Jerzy Zapart, Anna Ciosek, Marek Obrębalski oraz Marian Maciejuk.
Interesującym faktem jest to, że to od nazwiska Adama Ginsberta powstał łodzianizm „ginsbertówki”, odnoszący się do podcieni znajdujących się przy Starym Rynku w Łodzi, których Ginsbert był pomysłodawcą.
Ordery i odznaczenia
Adam Ginsbert został odznaczony licznymi nagrodami, które świadczą o jego znaczących osiągnięciach i dokonaniach. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego odznaczeń:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi (8 maja 1946),
- Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”,
- Srebrny Krzyż Zasługi (16 stycznia 1946),
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (11 stycznia 1955),
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”,
- Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”,
- Odznaka Honorowa m. Łodzi,
- Odznaka „Za zasługi dla województwa jeleniogórskiego”,
- Złoty Medal Pamiątkowy 75-lecia SGPiS,
- Odznaka „Zasłużony dla Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu”.
Nagrody
Lista wyróżnień Adama Ginsberta pokazuje jego znaczący wkład w dziedzinę nauk ekonomicznych oraz edukację. Oto najważniejsze nagrody, które otrzymał:
- Nagroda Miasta Łodzi za wkład w rozwój nauk ekonomicznych, szczególnie związanych z Łodzią (1962),
- Indywidualna nagroda II stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego za autorstwo podręcznika akademickiego (1966),
- Indywidualna nagroda II stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego za działalność w zakresie kształcenia kadr naukowych (1980),
- Nagroda za wybitne osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze (1983).
Przypisy
- Nagrody Miasta Łodzi [dostęp 04.06.2023 r.]
- Łodzianizmy. Ginsbertówki – czym są i gdzie ich szukać? Spieszcie się przed remontem! [online], Urząd Miasta Łodzi [dostęp 11.03.2022 r.]
- Spis zmarłych. Nazwiska z zakresu Gh-Giń » Lista zmarłych « [online], nekrologi-baza.pl [dostęp 11.03.2022 r.] (pol.).
- RyszardR. Brol i inni, Jeleniogórska akademicka szkoła gospodarki miejskiej – historia i dorobek, 2019 [dostęp 11.03.2022 r.]
- a b c d e f g MarianM. Maciejuk, Wspomnienia o Profesorze Adamie Ginsbert-Gebercie [online], 2014 r.
- M.P. z 1955 r. nr 29, poz. 277 – Uchwała Rady Państwa z dnia 11.01.1955 r. nr 0/78 – na wniosek Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów.
- M.P. z 1946 r. nr 93, poz. 175 „w uznaniu zasług położonych dla dobra demokratycznej Polski w dziele zabezpieczenia porzuconego przez okupanta mienia, odbudowy i uruchomienia miejskich zakładów pracy, jak również stworzenia życia gospodarczego i społecznego na terenie m. Łodzi”.
- M.P. z 1946 r. nr 25, poz. 41 „w uznaniu wielkich zasług pracowników m. Łodzi, położonych dla dobra Demokratycznej Polski w dziele zabezpieczenia porzuconego przez okupanta mienia, odbudowy i uruchomienia Miejskich Zakładów Użyteczności Publicznej, uczelni i licznych warsztatów pracy, jak również stworzenia życia gospodarczego i społecznego w m. Łodzi”.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Eugeniusz Ajnenkiel | Jerzy Hardie-Douglas | Bronisław Krauze | Zofia Grzesik | Lucjan Lik | Mieczysław Syska | Edward Kaźmierczak | Dorota Dancewicz | Teofil Hazelmajer | Jolanta Lange | Cwi Zamir | Michał Seweryński | Jan Holcgreber | Stanisława Świderska | Innocenty Święcicki | Józef Czaplicki | Mirosław Orzechowski | Michalina Tatarkówna-Majkowska | Tomasz Orłowski | Szlama NutkiewiczOceń: Adam Ginsbert