Tomasz Orłowski

---

Życiorys

Wykształcenie i działalność naukowa

Tomasz Orłowski jest absolwentem Wydziału Filozoficzno-Historycznego oraz Uniwersytetu Łódzkiego. Ukończył również Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie zdobył tytuł magistra z zakresu archeologii powszechnej. Następnie kontynuował swoją edukację na Uniwersytecie w Poitiers, uzyskując studia typu DEA dotyczące cywilizacji średniowiecznej. Przeszedł także szereg staży w renomowanych instytucjach, takich jak Salzburg Seminar w Salzburgu oraz Institut des hautes études de Défense nationale w Paryżu.

W latach 80. zasłynął jako pracownik naukowy Uniwersytetu Wrocławskiego. Jako wykładowca przedmiotów związanych z międzynarodowymi relacjami i dyplomacją, jego wkład w edukację był nieoceniony. Tegoroczny dorobek naukowy obejmuje wiele publikacji, w tym wcześniejsze prace dotyczące protokołu dyplomatycznego, takie jak książki: „Protokół dyplomatyczny. Ceremoniał & etykieta” opublikowana w 2010 roku oraz „Protokół dyplomatyczny. Między tradycją a nowoczesnością” z 2015 roku.

W 2020 roku Orłowski został wykładowcą w Paris School of International Affairs (PSIA) w ramach Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu, a w 2021 roku uzyskał tytuł profesora na Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, gdzie objął funkcję kierownika Katedry Stosunków Dyplomatycznych i Konsularnych.

Działalność publiczna

Wczesne lata 90. to czas, kiedy Tomasz Orłowski związał się z polską dyplomacją. Pełnił rolę I sekretarza, a później radcy w Ambasadzie RP w Paryżu, a w okresie od 1994 do 1996 roku był wicedyrektorem Departamentu Europy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Po tych doświadczeniach, w 1996 roku zyskał status zastępcy ambasadora w stopniu radcy-ministra, a następnie awansował na ministra pełnomocnego w Ambasadzie RP w Rzymie. Dodatkowo, sprawował funkcję sekretarza generalnego Polskiego Komitetu ds. UNESCO oraz zastępcy dyrektora Departamentu Systemu i Problemów Globalnych w Narodach Zjednoczonych.

W 2005 roku Orłowski został mianowany ambasadorem tytularnym oraz dyrektorem Protokołu Dyplomatycznego w MSZ. Między rokiem 2007 a 2014 pełnił funkcję ambasadora RP w Francji i Monako. Po tragicznej śmierci Mariusza Kazany 10 kwietnia 2010 roku, nadzorował organizację ceremonii pogrzebowych dla prezydenta Lecha Kaczyńskiego, która miała miejsce na Wawelu. Latem 2010 roku Orłowski był ponownie wezwany do Polski, aby przygotować ceremonię inauguracji prezydenta Bronisława Komorowskiego, która odbyła się 6 sierpnia 2010 roku.

W 2012 roku został odznaczony nagrodą ministra spraw zagranicznych za osiągnięcia w zakresie dyplomacji publicznej i komunikacji medialnej. 1 września 2014 roku objął stanowisko podsekretarza stanu ds. współpracy rozwojowej, Polonii, a także polityki wschodniej i azjatyckiej w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, które sprawował do 30 listopada 2014 roku.

W marcu 2015 roku otrzymał nominację na ambasadora RP we Włoszech, a jego misja obejmowała także Republicę San Marino. W październiku 2016 roku został wybrany członkiem korespondentem francuskiej Académie des sciences morales et politiques. Po zakończeniu kadencji w sierpniu 2017 roku, powrócił do akademickiego środowiska, zostając wykładowcą w Akademii Dyplomatycznej MSZ. Po przejściu na emeryturę 1 października 2021, Tomasz Orłowski kontynuuje swoje zaangażowanie na rzecz międzynarodowych badań i edukacji.

W 2024 roku otrzymał Nagrodę Środowiskową Gwiazdy Umiędzynarodowienia, przyznaną mu przez Fundację Edukacyjną Perspektywy, co jest dowodem jego znaczącego wkładu w rozwój polskiej myśli dyplomatycznej.

Życie prywatne

Tomasz Orłowski jest osobą, która często pozostaje w cieniu, będąc jednak interesującą postacią. Jest starszym bratem znanego ekonomisty Witolda Orłowskiego, co niewątpliwie wpływa na jego życie osobiste. W życiu prywatnym jest żonaty i jest dumnym ojcem dwóch córek.

Pobyt na placówce we Francji był dla niego czasem intensywnej pracy, podczas którego stworzył Poradnik savoir-vivre. Ten unikalny materiał został przygotowany dla kanału MSZ w serwisie YouTube, pokazując jego zaangażowanie w promowanie wartości kulturowych i etykiety.

Odznaczenia

Oto lista wyróżnień i odznaczeń, które zdobył Tomasz Orłowski, podkreślająca jego osiągnięcia w różnych dziedzinach.

• brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (Polska) – 2005,
• złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (Polska),
• wielki Oficer Orderu Zasługi (Portugalia) – 1997,
• komandor Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy) – 1997,
• komandor Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa) – 2004,
• wielki Oficer Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej (Włochy) – 2006,
• komandor Orderu Świętego Karola (Monako) – 2012,
• komandor Legii Honorowej (Francja) – 2013,
• oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja) – 2022,
• wielki Oficer Orderu Narodowego Zasługi (Francja),
• wielki Oficer Orderu Zasługi RFN (Niemcy),
• wielki Oficer Orderu Pro Merito Melitensi (Zakon Maltański).

Publikacje

Oto przegląd publikacji książkowych autorstwa Tomasza Orłowskiego, które ukazały się na przestrzeni lat. Prace te dotyczą głównie protokołu dyplomatycznego oraz etykiety, a także innych aspektów związanych z dyplomacją.

• Tomasz Orłowski: Protokół dyplomatyczny: ceremoniał & etykieta. Warszawa: Akademia Dyplomatyczna Ministerstwa Spraw Zagranicznych, 2005, s. 335. ISBN 83-919743-8-3,
• Tomasz Orłowski, Andrzej Szteliga: Etykieta menedżera. Katowice: Wydawnictwo Sonia Draga, 2012, s. 278. ISBN 978-83-7508-538-9,
• Tomasz Orłowski: Diplomatinis protokolas: ceremonialas ir etiketas. Halina Kobeckaitė (tłum.). Wilno: Vaga, 2013, s. 331. ISBN 978-5-415-02295-3. (lit.),
• Tomasz Orłowski: Protokół dyplomatyczny: między tradycją a nowoczesnością. Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 2015, s. 480. ISBN 978-83-64895-71-5,
• Tomasz Orłowski: Nasz zakochany przewodnik po Francji, czyli dyplomatyczna „ratatouille”. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2020, s. 408. ISBN 978-83-8188-028-2,
• Tomasz Orłowski: Majestat Rzeczypospolitej. Ceremonie państwowe i uroczystości publiczne w stulecie odrodzenia Polski. Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 2021, s. 374. ISBN 978-83-66091-79-5,
• Tomasz Orłowski: Praktyka dyplomatyczna. Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 2023, s. 920. ISBN 978-83-67487-52-8,
• Tomasz Orłowski: Dyplomatyczna ratatouille. Dokładka. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2024, s. 232. ISBN 978-83-8338-068-1.

Dodatkowo, warto wspomnieć o tłumaczeniach, które również są znaczącą częścią twórczości Orłowskiego:

• Carlo Jean: Geopolityka. Tomasz Orłowski (rozdz. XI, tłum.), Justyna Pawłowska (tłum.). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2003, s. 391. ISBN 83-04-04650-4.

---

Oceń: Tomasz Orłowski

---