Zofia Grzesik

Polityka i administracja

Zofia Grzesik, znana również jako Zosia, była niezwykle barwną postacią w historii Polski. Urodziła się 25 grudnia 1916 roku w Łodzi, a swoje życie zakończyła w tym samym mieście 9 czerwca 2007 roku.

Jako harcerka, Zofia angażowała się w działalność na rzecz młodzieży, mając ogromny wpływ na jej wychowanie oraz rozwój. Pełniła również rolę nauczycielki, wnosząc w życie swoich uczniów wiedzę oraz wartości, które były jej niezwykle bliskie.

Jednakże jej działalność nie ograniczała się jedynie do pracy pedagogicznej. Była sanitariuszką oraz działaczką Szarych Szeregów, organizacji konspiracyjnej, która odegrała kluczową rolę w walce o niepodległość kraju podczas II wojny światowej. Wyróżniała się nie tylko odwagą, ale również poświęceniem w dążeniu do wolności.

W późniejszych latach Zofia Grzesik pełniła także rolę wychowawczyni młodzieży, a także propagatorki kultury, wierząc, że edukacja i sztuka mają moc zmiany społeczeństwa. W uznaniu jej zasług uzyskała stopień podporucznika Wojska Polskiego, co świadczy o jej niezłomnej postawie i zaangażowaniu w służbę narodową.

Życiorys

„Zofia Grzesik przyszła na świat 25 grudnia 1916 roku w Łodzi. W tym mieście nawiązała swoją przygodę z harcerstwem w 1924 roku, inicjując swoją działalność jako Zuch, aby w 1927 roku stać się już pełnoprawną harcerką. W roku 1935 objęła stanowisko drużynowej w II Łódzkiej Drużynie Harcerek im. Narcyzy Żmichowskiej. Jej edukacja zakończyła się w 1936 roku, kiedy to ukończyła Seminarium Nauczycielskie im. Anieli Szycówny w Łodzi.

Po brutalnym ataku Niemców na Polskę, zapewniła pomoc w czasie, gdy jej drużyna uczestniczyła w działalności Pogotowia Harcerek. Prowadziła różnorodne działania, w tym organizację punktu kantyny, który służył jednostkom dyżurującym w Łodzi. W nocy z 4 na 5 września zmuszona była opuścić swoje miejsce pracy z powodu jego likwidacji. Następnie, jako wolontariuszka, od 10 października 1939 roku pracowała w Szpitalu Polskich Jeńców Wojennych, który zlokalizowany był przy ul. Leczniczej 6 w Łodzi, pozostając zaangażowaną tam do stycznia roku 1940, kiedy to szpital został również zlikwidowany.

Wiosną 1940 roku podjęła działalność w konspiracji, zaczynając pracę jako kurierka. Jej zadaniem było przenoszenie korespondencji, części do krótkofalówek oraz podziemnej prasy między Łodzią a Warszawą, Piotrkowem, Sieradzem, Pabianicami oraz Kaliszem. Niestety, 15 kwietnia 1941 roku została aresztowana przez niemieckie władze, gdy próbowała przekroczyć granicę z Generalnym Gubernatorstwem, w wyniku czego skazano ją na miesiąc więzienia, który odbywała w Kaliszu. Po odbyciu kary została wysłana na przymusowe roboty do Havekostu w Niemczech.

Pomimo trudnych warunków, Zofia kontynuowała łączność z Państwem Podziemnym, rozprowadzając książki wśród Polaków i pomagając w przesyłaniu korespondencji do rodzin, które pozostały na terenach okupowanej Polski. Po raz kolejny została aresztowana 13 maja 1944 roku, a następnie osadzona w więzieniu we Wrocławiu. Tam, 26 maja, została przewieziona do Obozu Koncentracyjnego Ravensbrück, skąd po miesiącu, 26 czerwca, przeniesiono ją do Obozu Buchenwald, gdzie przebywała aż do wyzwolenia w kwietniu 1945 roku. Po długiej, dziesięcio-dniowej pieszej podróży powróciła do Łodzi 8 maja.

Po powrocie zeznania do odebranego normalnego życia, Zofia rozpoczęła odbudowę struktur Związku Harcerstwa Polskiego. Pełniła rolę komendantki Hufca Łódź-Południe. Od 26 września 1946 roku była kierownikiem Wydziału Propagandy Komendy Chorągwi Łódzkiej Harcerek. W krótkim czasie awansowała również na stopień podharcmistrzyni 8 października 1946 roku, a 15 czerwca 1948 roku osiągnęła tytuł harcmistrzyni. 28 września 1948 roku objęła stanowisko zastępcy kierownika organizacyjnego Komendy Chorągwi, a następnie pełniła ważne funkcje, w tym kierownika Akcji Letniej.

Wraz z postępującymi zmianami ideologicznymi, Zofia zdecydowała się opuścić harcerstwo, jednak w 1960 roku ponownie wstąpiła, działając w komisji historycznej Komendy Chorągwi Łódzkiej. Po odejściu z ZHP na przełomie lat 1949/50 podjęła pracę w Zakładach Przemysłu Bawełnianego nr 8 im. Sz. Harnama, gdzie zajmowała się organizacją pracy i płacy. W swoim wolnym czasie aktywnie uczestniczyła w działaniach Przyzakładowego Domu Kultury, inwestując swój czas i wysiłek w wychowanie młodzieży oraz promowanie kultury. Od 1952 roku współpracowała także z Zespołem Tańca Ludowego „Harnam”, gdzie pełniła funkcje organizacyjne.

18 marca 1976 roku przyjęto ją w szeregi Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. W roku 1992 została członkiem Stowarzyszenia Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę, a następnie w 1993 roku Stowarzyszenia Szarych Szeregów. Jej heroiczna działalność w okresie II wojny światowej przyniosła jej wiele odznaczeń, w tym 1 czerwca 2001 roku nadano jej stopień podporucznika Wojska Polskiego. Za działalność w Zespole Tańca Ludowego „Harnam” została wyróżniona m.in. Odznaką Miasta Łodzi i Złotym Krzyżem Zasługi.

Zofia Grzesik zmarła 9 czerwca 2007 roku w Łodzi.

Odznaczenia

Zofia Grzesik osiągnęła wiele zaszczytnych odznaczeń, które stanowią potwierdzenie jej zasług i oddania dla kraju.

  • Medal Wojska przyznany po raz pierwszy w 1948,
  • Honorowa Odznaka miasta Łodzi z 1962,
  • Złoty Krzyż Zasługi z 1967,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymała w 1973,
  • Odznaka Grunwaldzka przyznana w 1975,
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” z 1978,
  • Krzyż Armii Krajowej z 1979,
  • Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” z 1982,
  • Krzyż Oświęcimski, który otrzymała w 1986,
  • Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” z Rozetą – Mieczami przyznany w 1987,
  • Odznaka „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny” z 2001.

Przypisy

  1. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Patent Nr 48457.
  2. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Legitymacja Krzyża „Za zasługi dla ZHP” Nr 965, Warszawa 1987 r.
  3. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Legitymacja Krzyża Oświęcimskiego Nr 169-86-24 KO, Warszawa 1986 r.
  4. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Legitymacja Odznaki „Za udział w wojnie obronnej 1939” Nr 370-82-22 MW, Warszawa 1982 r.
  5. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Legitymacja Krzyża Armii Krajowej Nr 21216, Londyn 1979 r.
  6. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Legitymacja Odznaki „Zasłużony Działacz Kultury” Nr 759-78-5, Warszawa 1978 r.
  7. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Legitymacja Odznaki Grunwaldzkiej Nr 20504/74, Warszawa 1975 r.
  8. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Legitymacja Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski Nr 551-73-20, Warszawa 1973 r.
  9. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Legitymacja Honorowej Odznaki m. Łodzi Nr 645, Łódź 1962 r.
  10. Uchwała Nr 36/376/62 Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi z dnia 10.10.1962 r. w sprawie nadania Odznaki Honorowej m. Łodzi.
  11. Pietrzyk i Formański 2007 ↓, s. 36.
  12. Pietrzyk i Formański 2007 ↓, s. 191.
  13. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Zaświadczenie o mianowaniu na harcmistrzynię, Łódź 1948 r.
  14. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Zaświadczenie o mianowaniu na podharcmistrzynię, Łódź 1947 r.
  15. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Zaświadczenie o pracy w Szpitalu Polskich Jeńców Wojennych, Łódź 1940 r.
  16. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Zofia Grzesik: Życiorys, Łódź 1991 r.
  17. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓, Zofia Grzesik: II ŁDH im. Narcyzy Żmichowskiej rok 1935 - 1945, Łódź 1991 r.
  18. Akta osobowe: GRZESIK Zofia (3910/WSK) ↓.

Oceń: Zofia Grzesik

★★★★★
Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:20