Herman Müntz

---

Życiorys

„Herman Müntz dorastał w zamożnej, świeckiej rodzinie żydowskiej w Łodzi. Był najstarszym z pięciorga dzieci, co wpłynęło na jego późniejsze życie. Jego biegłość w języku polskim była połączona z dobrą znajomością niemieckiego i rosyjskiego. Ukończył Wyższą Szkołę Rzemieślniczą w Łodzi.

W 1902 roku przeniósł się do Berlina, gdzie kontynuował edukację na Uniwersytecie Berlińskim, zdobywając dyplom w 1906. W okresie od 1906 do 1924 pisał dzieła dotyczące Żydów i ich roli w społeczeństwie, w tym tytuły takie jak Wir Juden, Über Ehe und Treue oraz Der Jüdische Staat. Jego praca doktorska, obroniona w 1910 roku, dotyczyła równań różniczkowych cząstkowych oraz zagadnienia Plateau, którą to przygotował pod patronatem Hermanna Schwarza i opublikował w Crelle.

W 1911 roku Müntz osiedlił się w Monachium, gdzie skupił się na geometrii rzutowej, metodzie iteracyjnej oraz teorii aproksymacji. Dwa lata później wziął ślub z Magdą Wohlman, która pochodziła ze Złotkowa, koło Poznania. Od 1914 roku współpracował z czasopismem Martina Bubera Der Jude, dla którego stworzył 18 publikacji, niektóre z nich będąc podpisany jako Herman Glenn. W tym samym roku udowodnił twierdzenie Müntza-Szásza, które zostało potwierdzone przez węgierskiego matematyka Otto Szásza w 1916 roku.

W 1914 roku Müntz rozpoczął pracę nauczyciela w szkole pod Heppenheim, a w 1915 roku przeniósł się do Ilbeshausen-Hochwaldhausen. W 1919 roku uzyskał niemieckie obywatelstwo. Na początku lat 20. przeszedł załamanie nerwowe, co skutkowało pobytem w sanatorium w Gandersheim, po czym postanowił powrócić do Polski z żoną, osiedlając się u jej rodziców, którzy prowadzili gospodarstwo rolne. W 1921 roku przeniósł się do Getyngi, gdzie zaangażował się w publikację prac matematycznych oraz działał w czasopiśmie Scripta Universitatis.

W 1924 roku Müntz z żoną zamieszkali w Berlinie, jednakże napotkali trudności w poszukiwaniach pracy z powodu braku habilitacji. W latach 1927 i 1930 miał okazję współpracować z Albertem Einsteinem, z którym prowadził korespondencję pomiędzy okresami współpracy. W 1929 roku objął stanowisko profesora na Leningradzkim Uniwersytecie Państwowym, gdzie kierował Katedrą Równań Różniczkowych i Całkowych. W 1931 roku Müntz zaczął odpowiadać także za analizę matematyczną w Instytucie Naukowo-Badawczym w Matematyce i Mechanice na LUO.

W październiku 1937 roku, pozostając wciąż obywatelem niemieckim, został wydalony ze Związku Radzieckiego bez podawania konkretnego powodu. Osiedlił się w Sztokholmie, gdzie kontynuował badania nad hemodynamiką. W 1953 roku uzyskał obywatelstwo szwedzkie. Całe życie zmagał się z problemami ze wzrokiem, a w końcowym etapie życia był całkowicie niewidomy.

Publikacje

Herman Müntz, jako ważna postać w swojej dziedzinie, ma na swoim koncie kilka istotnych publikacji, które zasługują na szczegółowe omówienie. Jego dorobek literacki obejmuje:

• Wir Juden (1907),
• Über Ehe und Treue (O małżeństwie i wierności),
• Der Jüdische Staat (Państwo Żydowskie) – fragmenty tej książki były publikowane jako artykuły w różnych czasopismach.

---

Oceń: Herman Müntz

---