Zdzisław Pomykalski

---

Życiorys

Zdzisław Pomykalski przyszedł na świat 17 marca 1917 roku w Łodzi. W 1936 roku zdobył świadectwo dojrzałości w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. M. Kopernika w Łodzi. W tym samym roku zainaugurował swoje studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, jednak jego edukacja została przerwana przez wybuch II wojny światowej. W okresie okupacji przebywał w Pęczniewie, gdzie pracował w Urzędzie Gminnym jako sekretarz.

Po zakończeniu konfliktu zbrojnego, powrócił do Łodzi, by kontynuować naukę na Politechnice Łódzkiej, na Wydziale Elektrycznym. Z dniem 1 września 1947 roku przyjął obowiązki na tymże wydziale, pracując w Katedrze Miernictwa Elektrycznego pod kierownictwem profesora Witolda Iwaszkiewicza. W 1948 roku ukończył studia, uzyskując dyplom magistra inżyniera elektryka.

Od 1949 roku prowadził wykłady z Elektrotechniki Samochodowej na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej. Opracował oraz wprowadził w życie laboratorium dotyczące tego tematu. W 1954 roku przygotował wykład dotyczący pomiarów wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi. W 1963 roku zdobył tytuł doktora nauk technicznych. Jego kariera naukowa w Katedrze Miernictwa Elektrycznego Politechniki Łódzkiej zaznaczała się awansami, począwszy od młodszego asystenta, przez adiunkta i docenta, aż do uzyskania tytułu profesora nadzwyczajnego w 1977 roku.

Wielokrotnie brał udział w zagranicznych stażach, w tym na Politechnikach w Karl-Marksstadt, Pradze, Bratysławie oraz Uniwersytetach w Dreźnie i Budapeszcie. W latach 1969-1973 pełnił funkcję Dziekana Wydziału Elektrycznego. W okresie 1970-1976 był zastępcą dyrektora Instytutu Podstaw Elektrotechniki do spraw kształcenia i wychowania, a w latach 1976-1987 sprawował obowiązki zastępcy dyrektora ds. nauki.

W latach 1957–1960 doradzał naukowo w zakresie Elektrotechniki Samochodowej dla FSC w Starachowicach. Od 1960 do 1971 aktywnie uczestniczył w pracach Rady Naukowej ds. Komunikacji przy Prezydium Rady Narodowej miasta Łodzi. Następnie, w latach 1970-1972, pełnił funkcję doradcy naukowego Zakładów Elektrotechnicznych „Warel” w Warszawie. Od 1978 był członkiem Rady Naukowej przy Wyższej Oficerskiej Szkole Samochodowej im. gen. W. Waszkiewicza w Pile, a od 1980 roku członkiem Rady Naukowej Instytutu Elektroenergetyki Politechniki Częstochowskiej. W latach 1975-1980 członkował w Sekcji Problemów Elektrotechniki i Elektroniki Rady Naukowej Przemysłowego Instytutu Motoryzacji w Warszawie. 1 października 1987 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.

Pomykalski dedykował swoją działalność naukową elektrotechnice samochodowej oraz pomiarom wielkości nieelektrycznych przy użyciu metod elektrycznych. Był promotorem 15 prac doktorskich oraz recenzował 6 prac habilitacyjnych i 16 prac doktorskich. Uczestniczył jako członek w różnych instytucjach naukowych i radach naukowych. W ramach swoich obowiązków kierował kilkunastoma pracami badawczo-naukowymi zlecanymi przez przemysł, takimi jak opracowywanie urządzeń pomiarowo-kontrolnych do testowania kierunkowskazów czy badanie prądnic i rozruszników samochodowych. Jest autorem oraz współautorem 32 artykułów oraz referatów, które były publikowane i przedstawiane na licznych konferencjach naukowych. Pełnił również rolę organizatora trzech konferencji naukowych, w tym Międzyuczelnianej Konferencji Metrologów w Grotnikach w 1973 roku.

Pomykalski jest autorem podręcznika akademickiego „Elektrotechnika samochodów” z 1977 roku, jak również skryptów „Elektrotechnika samochodowa” z 1979 roku oraz „Laboratorium elektrotechniki samochodowej” z 1977 roku. Za swoje wybitne osiągnięcia otrzymał pięć indywidualnych nagród oraz jedną zespołową nagrodę Ministra Szkolnictwa Wyższego, a także 35 nagród Rektora za działalność naukową, dydaktyczno-wychowawczą i organizacyjną. Był odznaczany m.in. Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim oraz Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i tytułem Honorowego Zasłużonego Nauczyciela RP.

---

Oceń: Zdzisław Pomykalski

---