Jerzy Walczak (1929–1968)

---

Życiorys

Jerzy Walczak zadebiutował 12 maja 1951 roku, odgrywając rolę Zbyszka w Moralności pani Dulskiej, która została napisana przez Gabriela Zapolskiego, pod reżyserią Jadwigi Chojnackiej. Spektakl odbył się na deskach Teatru Powszechnego Łodzi.

W kolejnym roku, 1952, ukończył edukację w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Łodzi. Przed rozpoczęciem swojej profesjonalnej kariery aktorskiej, w latach 1946–1948, statystował na scenach różnych teatrów w Łodzi jako licealista.

Od 1952 roku aż do finiszu swojego życia był związany z Teatrem im. Stefana Jaracza, gdzie zyskał uznanie jako utalentowany aktor. Oprócz pracy na scenie, Jerzy Walczak interesował się także malarstwem; tworzył portrety oraz karykatury. Jego zaangażowanie społeczne objawiało się również w przynależności do PZPR, gdzie był delegatem na IV Zjazd partii w dniach 15-20 czerwca 1964 roku.

Życie Walczaka zakończyło się tragicznie w dniu 26 czerwca 1968 roku, gdy zginął w wypadku samochodowym w Sieradzu. Jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Doły w Łodzi.

Walczak występował również w Teatrze Telewizji, biorąc udział w takich spektaklach jak: Z chłopa król Piotra Baryki, reż. Jerzy Gabrielski (1959), Himmelkommando Aleksandra Obrenovića i Đorđe Lebovića, reż. Jerzy Antczak (1961), Romans Iwana Turgieniewa, reż. Jerzy Antczak (1961), czy Jak wam się podoba Williama Szekspira, reż. Zygmunta Hübnera (1963). Inne jego znaczące role to te w spektaklach takich jak Alkad z Zalamei Pedro Calderóna de la Barca, reż. Jerzy Antczak (1963), Tranzyt Anny Seghers, reż. Tadeusz Worontkiewicz (1963), a także w Celi 267 według Juliusa Fučíka (1964), Zrzucie według Mieczysława Moczara (1964) oraz w Damie pikowej Aleksandra Puszkina, reż. Ireneusza Kanickiego jako Saint Germain (1964).

Filmografia

Filmografia Jerzego Walczaka obejmuje wiele znakomitych ról, które zyskały uznanie w polskiej kinematografii.

• Jasne łany (1947) – chłop pijak,
• Młyn nad Lutynią (1949) – Jarogniew, Szulc,
• Maleńka informacja (1953) – urzędnik,
• Piątka z ulicy Barskiej (1953),
• Pod gwiazdą frygijską (1954) – mówca,
• Jesienny wieczór (1955) – nieznajomy,
• Trzy starty (1955),
• Kapelusz pana Anatola (1957) – złodziej,
• Żołnierz królowej Madagaskaru (1958) – wielbiciel Kamilli,
• Szatan z siódmej klasy (1960) – pacjent,
• O dwóch takich, co ukradli księżyc (1962) – zbójca,
• Dwa żebra Adama (1963) – towarzysz z województwa,
• Spotkanie ze szpiegiem (1964) – Zygmunt, kierowca PKS, współpracownik Bernarda,
• Życie raz jeszcze (1964) – towarzysz, współpracownik Jakuszyna,
• Głos ma prokurator (1965) – mówca na zebraniu w sprawie budowy szkoły,
• Kapitan Sowa na tropie (serial telewizyjny) (1965) – reżyser Gajda, przyjaciel Nawrockiego (odc. 1. Gipsowa figurka),
• Powrót doktora von Kniprode (1965) – więzień Wójcik, współpracownik Niemców (cz. 1. Na wilczym tropie),
• Kochajmy syrenki (1966) – zaopatrzeniowiec poszukujący gumowych uszczelek,
• Sami swoi (1967) – sąsiad Kargula,
• Dancing w kwaterze Hitlera (1968) – saper bez ręki,
• Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1968) – konspirator „Edward” (odc. 3. Ściśle tajne).

Odznaczenia i nagrody

Jerzy Walczak, w swoim życiu aktorskim, zdobył wiele zaszczytnych odznaczeń i nagród, które świadczą o jego wyjątkowym talencie oraz wkładzie w polską kulturę. Wśród przyznanych mu wyróżnień można wymienić:

• Złoty Krzyż Zasługi (1962),
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955),
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966),
• Odznaka Honorowa miasta Łodzi (1962),
• Nagroda na III Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w Kaliszu za rolę tytułową w spektaklu Kariera Artura Ui w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi (1963).

---

Oceń: Jerzy Walczak (1929–1968)

---