Joanna Szczęsna

---

Życiorys

Joanna Szczęsna rozpoczęła swoją edukację na Uniwersytecie Łódzkim, gdzie studiowała. Już od 1968 roku zaangażowała się w działalność opozycyjną, a w trakcie wydarzeń marcowych tegoż roku brała czynny udział w strajku okupacyjnym na macierzystej uczelni. Po tych wydarzeniach, jej działalność przeniosła się do tajnej organizacji Ruch, gdzie odpowiadała za redagowanie podziemnego biuletynu „Informator”. Po rozbiciu tej grupy w lipcu 1970 roku, Joanna została aresztowana i przetrzymywana do kwietnia 1971 roku, a sąd skazał ją na karę pozbawienia wolności, która została warunkowo zawieszona, równocześnie zostając usuniętą z uczelni.

W 1976 roku ukończyła studia z zakresu polonistyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Rok wcześniej podjęła pracę w Rozgłośni Harcerskiej, a od 1976 roku aktywnie współpracowała z Komitetem Obrony Robotników, a następnie z Komitetem Samoobrony Społecznej „KOR”. Zaangażowana w dystrybucję niezależnej prasy, Joanna pisała również dla „Biuletynu Informacyjnego KSS „KOR””. W maju 1977 roku, wzięła udział w pierwszej głodówce zorganizowanej przez środowisko KOR-u, która miała miejsce w kościele św. Marcina w Warszawie. Od tego momentu, aż do roku 1980, nałożony został na nią zakaz pracy w szkolnictwie.

W sierpniu 1980 roku była uczestniczką strajku w Stoczni Gdańskiej, gdzie współtworzyła Agencję Prasową Solidarności „AS” przy Regionie Mazowsze NSZZ „Solidarność”. Związała się także z „Tygodnikiem Mazowsze”, przygotowując pierwszy numer, który nie został opublikowany z powodu ogłoszenia stanu wojennego. W 1982 roku współorganizowała podziemne wydanie „TM”, w którym publikowała do 1989 roku. W tym czasie pozostawała w ukryciu, a w lipcu 1982 roku została zatrzymana i aresztowana, zostając zwolnioną w październiku tego samego roku. W kolejnych latach była również zatrzymywana przez funkcjonariuszy państwowych, co wiązało się z licznymi rewizjami.

W roku akademickim 1989/1990 zrealizowała stypendium w Programie Fulbrighta na Uniwersytecie Stanforda. Od 1989 roku, zawodowo związana jest z „Gazetą Wyborczą”. Wspólnie z Anną Bikont jest autorką kilku książek, w tym „Pamiątkowe rupiecie, przyjaciele i sny Wisławy Szymborskiej” z 1997 roku, „Limeryki, czyli O plugawości i promienistych szczytach nonsensu” wydanej w 1998 roku, „Epitafia, czyli Uroki roztaczane przez niektóre zwłoki” również z 1998 roku, a także publikacji „Lawina i kamienie. Pisarze wobec komunizmu” z 2006 roku. Za tę ostatnią obie autorki zostały uhonorowane w 2007 roku Nagrodą Wielką Fundacji Kultury.

Odznaczenia

W 1999 roku Joanna Szczęsna została uhonorowana odznaką Zasłużony Działacz Kultury, co stanowi ważne wyróżnienie w jej karierze. Następnie, w 2006 roku, przyznano jej Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, a wyróżnienia tego dokonał prezydent Lech Kaczyński.

---

Oceń: Joanna Szczęsna

---