Bolesław Lesman (dziennikarz)


Bolesław Jerzy Lesman, znany również jako Bolesław Leśmian, przyjął pseudonim Saturator. Urodził się 13 listopada 1924 roku w Łodzi, a swoje życie zakończył w RFN w latach 1977 lub 1981.

Był on osobą o żydowskich korzeniach, będącym nie tylko dziennikarzem, ale również pisarzem, co czyni go wybitną postacią w polskiej kulturze literackiej.

Życiorys

Bolesław Lesman przyszedł na świat w Łodzi, w rodzinie drobnomieszczańskiej. W latach młodzieńczych uczęszczał do gimnazjum, w którym zdążył ukończyć trzy klasy przed wybuchem II wojny światowej. W trakcie tego straszliwego konfliktu, jego rodzina przeniosła się do Głowna, a potem w 1940 roku osiedliła się w Skierniewicach. W 1941 roku Lesmanowie zostali zmuszeni do zamieszkania w getcie w Piotrkowie Trybunalskim. Tam, Bolesław pracował w Piotrkowskich Zakładach Drzewnych „Rifi”. Jesienią 1944 r. znalazł się w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie, a następnie w Schlieben, gdzie zatrudniony był w fabryce panzerfaustów. Po ewakuacji w kwietniu 1945 roku trafił w Sudety czeskie, a w maju tego samego roku został uwolniony przez Armię Czerwoną z obozu ewakuacyjnego w Teresinie.

Po powrocie do Łodzi wznowił naukę w gimnazjum, kontynuując kształcenie w Państwowym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym przy ul. G. Piramowicza 6. W tym samym okresie, od 1945 do 1947 roku, objął stanowisko kierownika Wytwórni Wód Gazowych „Leśny Zdrój”, która pierwotnie należała do jego ojca. Wytwórnia ta znajdowała się przy ul. Targowej 38 oraz na Wodnym Rynku 14. W latach 1948–1950 pełnił funkcję dziennikarza w „Głosie Robotniczym”, a od 1950 roku jej ścieżki zawodowe zaprowadziły go do „Expressu Ilustrowanego”, gdzie z czasem piastował różne stanowiska w działach miejskim, gospodarczym i publicystycznym, a także objął funkcję szefa działu miejskiego.

W 1967 roku wydał książkę „Recepta na miliony”, która opisywała historię Oskara Kona, żydowskiego fabrykanta i właściciela Widzewskiej Manufaktury. Dzieło to przybliża obraz łódzkich fabrykantów, z uwzględnieniem ich praktyk finansowych oraz społecznych i kulturowych. Informacje dotyczące Kona Bolesław Lesman zdobywał poprzez kwerendy archiwalne oraz przez konsultacje z Mecenasem M. – prawnikiem i współpracownikiem fabrykanta. Zgromadzone materiały posłużyły także Jerzemu Urbanowi, który posłużył się nimi przy tworzeniu dzieła pod pseudonimem Andrzej Izerski. Publikacja Urban ostatecznie ukazała się jako „Widzewski Królik” i wywołała konflikt z Lesmanem, który zarzucił mu plagiat, jednakże postępowanie sądowe nie potwierdziło tych oskarżeń.

Podczas wydarzeń w marcu 1968 roku, Lesman padł ofiarą ataków z powodu swojego żydowskiego pochodzenia, które były częścią szerszej kampanii antysemickiej. Osoby atakujące go, zarzucały mu rzekome fabrykanckie pochodzenie oraz negatywne cechy, przypisując winę jego rodzinie. Jego były kolega z redakcji zeznał, że w fabryce prowadzonej przez dziadka Lesmana dochodziło do nadużyć wobec robotników. Do najbardziej zajadłych krytyków Bolesława w redakcji „Expressu Ilustrowanego” należał Konrad Turowski, który później stał się znany jako aktywista „Solidarności” oraz tajny współpracownik. W dniu 8 maja 1968 roku, Lesman został usunięty z pracy pod zarzutem oszczerstw skierowanych przeciwko innym członkom zespołu oraz za próby destabilizacji drużyny na płaszczyźnie ideowej, co doprowadziło do nadużycia jego pozycji służbowej. Do tego momentu Lesman był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W 1968 roku otrzymał zakaz pracy w prasie, a następnie zdecydował się na emigrację do Izraela, a ostatecznie do Niemiec.

Bolesław Lesman pisał również dla „Polityki” oraz był zapalonym żeglarzem, posiadającym stopień sternika jachtowego. Był osobą bezpartyjną. Po jego śmierci, książka „Recepta na miliony” została wydana ponownie w 2017 roku przez Wydawnictwo Kusiński.

Życie prywatne

Bolesław Lesman był synem Jude Lesmana, który był właścicielem zakładu produkującego wody gazowane. Niestety, jego rodzice zginęli w trakcie Holokaustu, co wpłynęło na jego późniejsze życie i działalność. Dodatkowo, po zakończeniu II wojny światowej, jego brat zmarł na gruźlicę, co jeszcze bardziej pogłębiło tragedię rodzinną.

W 1951 roku Lesman zawarł związek małżeński z Teresą Gałkowską. Para jednak nigdy nie doczekała się potomstwa i ostatecznie postanowiła się rozwieść, co stanowiło kolejny trudny moment w jego biografii.

Przypisy

  1. Magdalena.M. Rzadkowolska, Tradycje Łodzi wielokulturowej w repertuarze Wydawnictwa Łódzkiego, 2013, OCLC 899898695 [dostęp 17.04.2023 r.]
  2. Bolesław Lesman [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 16.04.2023 r.]
  3. MarcinM. Andrzejewski, DWA LWY I WIELE WARSTW – sng kultura [online] [dostęp 16.04.2023 r.]
  4. Recepta na miliony | Wydawnictwo Kusiński [online], wydawnictwokusinski.pl [dostęp 17.04.2023 r.]
  5. a b Recepta na miliony – Lesman B. – Księgarnia Odkrywcy, książki historyczne [online], odk.pl [dostęp 17.04.2023 r.]
  6. a b c d e f GustawG. Romanowski, Marzec 1968. Czystki antysemickie w łódzkiej prasie, [w:] Kronika Miasta Łodzi, t. 1, bc.wbp.lodz.pl, 2004 [dostęp 16.04.2023 r.]
  7. a b c d e f g h i j k l PawełP. Spodenkiewicz, Zniknięcie „Saturatora", [w:] Kronika Miasta Łodzi, t. 2, bc.wbp.lodz.pl, 2009 [dostęp 16.04.2023 r.]
  8. a b BolesławB. Leśmian, Recepta na miliony. Z dziejów rodu Konów, 1967, OCLC 562094303 [dostęp 16.04.2023 r.] Brak numerów stron w książce

Oceń: Bolesław Lesman (dziennikarz)

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:15