Samuel Sandler

---

Życiorys

Samuel Sandler, syn Markusa Goldmana oraz Chany Sandler, był osobą o bogatej biografii. Mąż Belli Blaucwirn, a także ojciec Hanny M. Sandler, miał trudne doświadczenia, będąc więźniem łódzkiego getta w czasie II wojny światowej. Udało mu się przetrwać Zagładę i po wojnie kontynuować swoje życie w Polsce.

W 1950 roku Sandler uzyskał tytuł magistra socjologii na Uniwersytecie Łódzkim. Rok później, w 1951, obronił pracę doktorską na Uniwersytecie Wrocławskim, co dało mu solidne podstawy do przyszłej kariery akademickiej. Przez niemal dwie dekady, od 1951 do 1969 roku, rozwijał swoje umiejętności, pracując jako badacz w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. W tym czasie pełnił również rolę kierownika działu literatury drugiej połowy XIX wieku.

Jego naukowe zainteresowania obejmowały emocjonujący okres XIX wieku oraz prace znamienitych postaci literackich, takich jak Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus, Andrzej Strug oraz Aleksander Świętochowski. Sandler był również aktywny w zakresie pracy redaktorskiej i edytorskiej, pełniąc funkcję redaktora serii wydawniczej Biblioteki Narodowej w latach 1951–1969. Pomimo swoich osiągnięć, nie udało mu się uzyskać tytułu profesora w Polsce, co było związane z zawirowaniami politycznymi, zwłaszcza decyzją Władysława Gomułki, która wstrzymała procedurę nadawania tytułów.

W wyniku wydarzeń Marca 1968, Samuel Sandler zdecydował się emigrować do Izraela, gdzie objął stanowisko profesora literatury polskiej na Uniwersytecie w Tel Avivie. Po roku, przeniósł się do Stanów Zjednoczonych na University of Illinois. W 1972 roku dołączył do wydziału języków słowiańskich na Uniwersytecie w Chicago, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę w 1995 roku.

W uznaniu swoich zasług, Sandler został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi w 1954 roku oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej w 1955 roku.

Dydaktyka

Jego wykłady oraz seminaria na uczelni dotyczyły specyficznych zagadnień związanych z literaturą polską, obejmując okres od romantyzmu do czasów współczesnych. W ramach zajęć analizował różnorodne aspekty twórczości takich autorów, jak Witold Gombrowicz, Stanisław I. Witkiewicz, czy też Sławomir Mrożek.

Inne

Świadectwo Sandlera oraz jego żony Belli Blaucwirn zostały opublikowane i są dostępne w instytucji Shoah Foundation. Te dokumenty stanowią ważny element pamięci o wydarzeniach z przeszłości. Dodatkowo, ich córka, Hanna Miriam Sandler, pełniła rolę profesora matematyki na American University w Waszyngtonie aż do swojej śmierci w 1999 roku.

Samuel Sandler pozostawił po sobie imponującą bibliotekę liczącą 6000 woluminów, która jest jednym z największych zbiorów literatury polskiej w Stanach Zjednoczonych. Po jego śmierci, cenne zbiory biblioteczne zostały przekazane Uniwersytetowi Chicagowskiemu, co umożliwia dalsze badania i rozwijanie wiedzy o polskiej literaturze w tym regionie.

Publikacje

Oto wybrane publikacje Samuela Sandlera, które stanowią ważny wkład w badania literackie. Poniżej przedstawiamy szczegółowy zbiór jego prac:

• Reduta Ordona Mickiewicza w życiu i w poezji, 1956,
• Badania nad Świętochowskim, 1957,
• Andrzej Strug wśród podziemia, 1959,
• Indiańska przygoda Henryka Sienkiewicza, „Pamiętnik Literacki” 1967,
• Wstęp oraz przypisy do “Potopu” – Henryka Sienkiewicza, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1953 [1],
• “U początków marksistowskiej krytyki literackiej w Polsce” Bronisław Białobłocki i Samuel Sandler, Wrocław, Zakład imienia Ossolińskich, 1954 [2],
• Wstęp do “Ogniem i mieczem” Henryka Sienkiewicza.

---

Oceń: Samuel Sandler

---