Zdzisław Bieńkowski

---

Życiorys

Zdzisław Bieńkowski był wyjątkową postacią, która stanowiła istotny element polskiego życia radioamatorskiego i technicznego. Urodził się i dorastał w Łodzi, gdzie jego działalność rozpoczęła się w trudnych latach okupacji niemieckiej. W latach 1944-1945 pracował jako gońca w Hurtowni Ziemniaczanej, a także zajmował się nasłuchami audycji radiowych z Londynu, przekazując informacje do Polskiego Ruchu Oporu. Jego życie akademickie rozpoczęło się w 1948 roku, gdy zdecydował się na studia na Politechnice Łódzkiej, w specjalności związanej z budową maszyn i urządzeń elektrycznych.

W trakcie studiów, aktywnie angażował się w życie społeczności akademickiej, organizując Klub Krótkofalowców oraz stając się Sekretarzem Oddziału Łódzkiego Zarządu Polskiego Związku Krótkofalowców (PZK). W 1949 roku objął funkcję Sekretarza Zarządu Oddziału Łódzkiego, a w 1950 roku został prezesem Zarządu Okręgowego PZK w Łodzi. Dodatkowo, Bieńkowski aktywnie wspierał działalność Ligi Przyjaciół Żołnierza. Jego zaangażowanie w organizację sieci łączności radiowej podczas Wyścigów Pokoju również zasługuje na szczególne uznanie.

Praca Zawodowa

Po ukończeniu studiów w 1952 roku, rozpoczął pracę w Wytwórni Prostowników Rtęciowych „Katoda” w Łodzi, gdzie zajmował stanowisko Kierownika Kontroli Technicznej. W 1954 roku przeniósł się do Wrocławia, by objąć kierownictwo produkcji w fabryce Dolmel. Pracował tam aż do 1965 roku, kiedy to został Głównym Inżynierem w Karkonoskich Zakładach Maszyn Elektrycznych „Karelma”. W 1969 roku zajął stanowisko Głównego Inżyniera w Wytwórni Części Zamiennych dla Przemysłu Włókienniczego.

W latach 1975–1982 Bieńkowski pełnił funkcję dyrektora Zespołu Szkół Zawodowych w Piechowicach, a od 1977 do 1982 roku był wykładowcą elektroniki na Politechnice Wrocławskiej w Jeleniej Górze.

Krótkofalarstwo

W 1951 roku Bieńkowski został Kierownikiem Gabinetu Radiowego w Młodzieżowym Domu Kultury, gdzie zdał egzamin na radiooperatora. Rok później, otrzymał licencję radiooperatora służby amatorskiej, co otworzyło przed nim nowe możliwości w krótkofalarstwie. Uzyskał znak wywoławczy SP7LB, a jego pierwsze łączności miały miejsce na paśmie 20 metrów z krótkofalowcami z USA.

W latach 1955-1957 Bieńkowski aktywnie uczestniczył w pracy Naczelnej Rady Radio Klubów. W 1957 roku, brał udział w Zjeździe Krajowym, który przywrócił działalność Polskiego Związku Krótkofalowców oraz reaktywował Łódzki Oddział PZK. Jego zasługi w 1958 roku zostały docenione, gdyż został członkiem Komisji Radiowej przy CZRT. Był on pionierem, jako pierwszy w Polsce zrealizował łączność w paśmie 1296MHz z krótkofalowcem z Czech w 1977 roku.

W 1978 roku Bieńkowski opublikował książkę zatytułowaną „Amatorskie Anteny KF i UKF”, wydaną przez Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. W tym samym okresie opracował anteny UKF, które zyskały ogromną popularność, a krótkofalowcy zaczęli je nazywać anteną SP6LB, co było wynikiem jego autorskich zmian konstrukcyjnych.

Bieńkowski aktywnie współpracował z Zarządem Krajowym Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej, pełniąc funkcje koordynatora ds. amatorskich przemienników UKF. Jego wszechstronność i zaangażowanie zaowocowały licznymi wystąpieniami na międzynarodowych konferencjach, takich jak IARU. W 1993 roku był inicjatorem powołania „Sudeckiego Oddziału Terenowego” PZK i pełnił funkcję jego pierwszego prezesa do 2006 roku.

W ciągu swojej życia Bieńkowski nie tylko aktywnie uczestniczył w krótkofalarstwie, ale także pisał artykuły do znanych czasopism, takich jak „Radioamator” czy „Świat Radio”. Jego wieloletnia pasja i oddanie sprawie zaowocowały znaczącym wkładem w rozwój radioamatorstwa w Polsce. Zmarł 3 lutego 2015 roku w wieku 85 lat, a jego pamięć została uwieczniona na cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu.

Upamiętnienie

Znak wywoławczy SP6LB

Dzięki staraniom Polskiego Klubu UKF, radiostacja klubowa PK UKF otrzymała unikalny znak wywoławczy SP6LB, który został przydzielony przez Urząd Komunikacji Elektronicznej. Ten znak będzie wykorzystywany w trakcie różnorodnych łączności, w tym zawodów krótkofalarskich oraz istotnych wydarzeń organizowanych przez klub, takich jak spotkania, zjazdy oraz konferencje.

Nagroda im. Zdzisława Bieńkowskiego SP6LB

W 2016 roku, w celu upamiętnienia Zdzisława Bieńkowskiego, Polski Klub UKF ustanowił nagrodę im. Zdzisława Bieńkowskiego SP6LB. Kapituła Nagrody corocznie wyróżnia osoby z kręgów krótkofalarskich oraz przedstawicieli organizacji i instytucji, które przyczyniają się do rozwoju polskiego ruchu ultrakrótkofalowego.

Zawody im. Zdzisława Bieńkowskiego SP6LB

Od 2021 roku, w pierwszy weekend sierpnia, Stowarzyszenie Polski Klub UKF organizuje Zawody Letnie im. SP6LB. W ramach zawodów uczestnicy przeprowadzają łączności w pasmach UKF, obejmujących częstotliwości 28, 50, 70, 144 oraz 432MHz.

Książki

Zdzisław Bieńkowski jest autorem istotnych publikacji w dziedzinie krótkofalarstwa. Jego prace są cenione zarówno przez amatorów, jak i profesjonalistów. Oto niektóre z nich:

• „Amatorskie Anteny KF i UKF” (1978), współautorstwa Zdzisława Bieńkowskiego oraz Edmunda Lipińskiego,
• „Poradnik Ultra Krótkofalowca” (1988).

Odznaczenia, wyróżnienia

W życiu Zdzisława Bieńkowskiego można znaleźć wiele wyróżnień oraz odznaczeń, które podkreślają jego zasługi i osiągnięcia.

• Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski, przyznany w 1985 roku,
• Honorowy Członek PZK z 2008 roku, otrzymujący odznakę nr 35,
• Złota Odznaka Honorowa PZK, przyznana w 2002 roku.

---

Oceń: Zdzisław Bieńkowski

---