Adolf Goldberg

---

Życiorys

W 1908 roku Adolf Goldberg zakończył naukę w Szkole Zgromadzenia Kupców w Łodzi. Rok później, w 1909, zdał maturę w Krakowie. W okresie przed rozpoczęciem studiów oraz w ich trakcie, był zatrudniony w biurach S. J. Landaua oraz w firmie A. Zarske. W 1917 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki w Monachium.

W latach 1919–1921 pełnił funkcję kierownika Oddziału Zabudowy Miasta w Łodzi. Na tym stanowisku był odpowiedzialny za wdrażanie Zarysu przygotowawczego oraz programu ogólnego planu zabudowy Łodzi i jej okolic. Wówczas także zajmował się planowaniem zabudowy miasta według założeń Planem Rancka – pierwszego regulacyjnego planu Łodzi, który został opracowany przez Christophera Rancka w trakcie I wojny światowej. Plan ten obejmował takie aspekty jak politykę komunalną, budownictwo mieszkaniowe, ciag sieci wodociągowej oraz kanalizacyjnej, wydzielenie obszaru na lotnisko i wyznaczenie stref przemysłowych na południowo-wschodnich terenach Łodzi.

Goldberg odpowiadał również za realizację planu zabudowy i regulacji miasta Zgierza. Był członkiem zarządu i współzałożycielem Koła Architektów i Budowniczych w Łodzi, które utworzył wraz z Piotrem Brukalskim. Dodatkowo, aktywnie uczestniczył w Łódzkim Oddziale Stowarzyszenia Architektów Polskich oraz był delegatem na Zjazd Delegacji Architektów Polskich, który odbył się w 1927 roku.

W 1930 roku założył biuro architektoniczne GO-GO, gdzie projektował budynki w różnych stylach, takich jak historyzm, modernizm oraz art déco. Jego artykuły na tematy artystyczne ukazywały się w łódzkiej prasie.

Goldberg zamieszkiwał w Łodzi przy ul. Długiej 67 (obecnie ul. Gdańska), a później przy ul. Andrzeja 13 (aktualnie ul. Andrzeja Struga). Jego losy zakończyły się tragicznie – zginął podczas Holokaustu, pozostawiając po sobie nieznane daty i miejsce śmierci.

Realizacje

Adolf Goldberg był utalentowanym architektem, który zrealizował wiele interesujących projektów w Łodzi oraz okolicach. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego najważniejszych realizacji:

• Willa Eugeniusza Glezera (1922–1927) zlokalizowana przy ul. S. Jaracza 84 w Łodzi,
• Osiedle Towarzystwa Spółdzielczego „Lokator” w Łodzi, które powstało w latach 1925–1932, w tym również ogrody,
• Dom własny usytuowany we wsi Chełmy (1928), charakteryzujący się stylem modernistycznym z elementami art déco,
• Miasto ogród „Uroczysko Chełmy” (1930), w ramach którego zrealizowano szereg budynków letniskowych oraz sanatorium dla astmatyków, które zaprojektował doktor Rakowski,
• Dom znajdujący się przy al. Kościuszki 57 w Łodzi (1930),
• Zespół dziesięciu drewnianych domów na Stokach (1933), które wzniesiono dla Ireneusza Wojciechowskiego,
• Willa przy ul. Narutowicza 76 w Łodzi (1934–1936),
• Dom przeznaczony dla kolonii letniej łódzkiej Miejskiej Szkoły Pracy, który znajdował się we Włodzimierzowie koło Piotrkowa Trybunalskiego (1936),
• Nowa synagoga, która miała zastać zrealizowana w południowo-wschodnim narożniku placu Kościuszki w Konstantynowie Łódzkim, jednak została zniszczona podczas II wojny światowej. Był to nowoczesny budynek z elementami art déco.

---

Oceń: Adolf Goldberg

---