Jerzy Sułocki


Jerzy Sułocki był wpływową postacią w polskiej nauce, urodził się 11 lutego 1921 roku w Łodzi, gdzie również zmarł 5 marca 1998 roku. Jako ekspert w zakresie mechaniki konstrukcji budowlanych, przyczynił się do rozwoju wielu projektów budowlanych i badań naukowych.

Przez wiele lat był związany z Politechniką Łódzką, gdzie pełnił rolę profesora, a jego praca pomogła kształtować przyszłe pokolenia inżynierów i naukowców. Jego osiągnięcia i wkład w dziedzinę mechaniki były nieocenione i pozostawiły trwały ślad w polskiej inżynierii.

Życiorys

Jerzy Sułocki był osobą, która w znaczący sposób wpisała się w historię inżynierii budowlanej w Polsce. Jego kariera zawodowa i naukowa obejmowała wiele istotnych osiągnięć, które miały wpływ na rozwój tej dziedziny.

W swoim młodzieńczym okresie brał aktywny udział w kampanii wrześniowej, a po wojnie zasłynął jako działacz konspiracyjny w Armii Krajowej, szczególnie w Okręgu Kielecko-Radomskim. Po zakończeniu II wojny światowej kontynuował swoją edukację, zdobywając dyplom magistra inżyniera budownictwa lądowego o specjalności mostowej na Politechnice Gdańskiej. Już w trakcie studiów rozpoczął pracę dydaktyczną, co zapowiadało jego przyszłą drogę akademicką.

Od roku 1954 pełnił obowiązki zastępcy profesora na Politechnice Szczecińskiej. W 1960 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej, a cztery lata później, w 1964, zdobył habilitację na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej.

W 1966 roku związał swoje dalsze losy z Politechnika Łódzką, gdzie objął stanowisko kierownika Katedry Mechaniki Budowli na Wydziale Budownictwa Lądowego. Jego badania koncentrowały się na mechanice stosowanej w konstrukcjach inżynieryjnych, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień statyki i dynamiki układów, zarówno płaskich, jak i przestrzennych, z zachowaniem podatnego podłoża.

W ramach swojej działalności naukowej Sułocki zajmował się takimi obiektami jak rurociągi, fundamenty pod maszyny oraz inne istotne budowle. Do jego osiągnięć należy: opublikowanie 3 monografii, 10 rozpraw inżynierskich, 12 artykułów naukowych, 4 skryptów oraz 22 referatów. Jako inżynier budowlany zrealizował łącznie 152 projekty i ekspertyzy budowlane.

W latach 1979–1984 pełnił funkcję dziekana Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Łódzkiej, a w latach 1968-1971 był prodziekanem ds. nauki. Współpracował z wieloma organizacjami, takimi jak Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa, Polskie Towarzystwo Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej oraz Łódzkie Towarzystwo Naukowe.

Po wielu latach owocnej pracy przeszedł na emeryturę w 1991 roku. Zmarł i został pochowany w części ewangelickiej Starego Cmentarza w Łodzi (kw. 35–L2/235).

Odznaczenia

Jerzy Sułocki, w ciągu swojego życia, został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które podkreślają jego zasługi i poświęcenie dla Polski. Oto lista jego wyróżnień:

  • srebrny Krzyż Zasługi (1954),
  • złoty Krzyż Zasługi (1971),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1973),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1980),
  • medal Wojska (1948), przyznany przez rząd RP na uchodźstwie,
  • Krzyż Kampanii Wrześniowej (1958), nadany przez rząd RP na uchodźstwie,
  • Krzyż Armii Krajowej (1990), przyznany przez rząd RP na uchodźstwie.

Przypisy

  1. a b c Jerzy Teodor Sułocki [online], www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 05.06.2022 r.]

Oceń: Jerzy Sułocki

Średnia ocena:4.46 Liczba ocen:5