Dom letniskowy Teodora Steigerta

---

Historia

Historia domu letniskowego Teodora Steigerta jest ściśle związana z obszarem Lasy Rudy Pabianickiej, który pod koniec XIX wieku znajdował się w rękach warszawskiego Domu Handlowego S. Natanson i Synowie. Właściciele podjęli decyzję o parcelacji terenu, co zapoczątkowało proces jego sprzedaży. Wśród klientów, którzy zdecydowali się na nabycie działek, przeważali fabrykanci pochodzenia żydowskiego oraz niemieckiego, a wśród nich był także Teodor Steigert.

Steigert nabył teren przy ul. Popioły 49/51 (dawniej ul. Żeromskiego) i w okolicach 1900 roku rozpoczął budowę swojego letniskowego domu. Charakterystyka obiektu z pewnością sugerowała przeznaczenie dla letników, uwagę zwracała dobrze zaplanowana klatka schodowa oraz korytarz prowadzący do licznych pokoi, co sytuuje budynek jako obiekt gościnny.

W 1914 roku Teodor Steigert zmarł, a jego majątek przeszedł w ręce spadkobierców, którzy dedykowali budynek swojej rodzinie aż do 1945 roku. Po zakończeniu II wojny światowej, na miejscu letniskowego domu stworzono XXIII gimnazjum, które funkcjonowało tu do 1947 roku. Z kolei po przeniesieniu gimnazjum, obiekt został przekształcony na liceum, które z kolei opuściło budynek w 1951 roku. Od tego czasu budynek przeszedł szereg adaptacji, w tym na dom dziecka, a następnie przekształcono go na mieszkania.

W latach sześćdziesiątych XX wieku obiekt stał się miejscem, w którym znajdowało się aż 30 mieszkań. Wydarzeniem, które na długo wpisało się w historię budynku, był pożar, który miał miejsce 11 listopada 1969 roku. Na szczęście, w wyniku tego tragicznego zdarzenia nikt nie zginął. Po pożarze, budynek przeszedł częściowy remont, jednak nie zmieniło to jego trudnej sytuacji.

Obecnie w budynku znajdują się mieszkania komunalne, jednakże występują poważne problemy związane z infrastrukturą. Obiekt nie jest podłączony do wodociągu, kanalizacji ani gazu, przez co mieszkańcy zmuszeni są korzystać z ulicznego hydrantu oraz toalety na podwórzu, a gaz pozyskiwać z butli. Dodatkowo, nieuregulowany stan prawny nieruchomości sprawia, że brak jest możliwości przeprowadzenia jakichkolwiek inwestycji, co w rezultacie prowadzi do systematycznego pogarszania się stanu technicznego budynku.

Architektura

Obiekt ten stanowi przykład architektury szwajcarskiej, która jest silnie inspirująca się budownictwem spotykanym w alpejskich kurortach. Wyróżnia się bogatą snycerką, co dodaje mu unikalnego charakteru. Zrealizowany z drewna na solidnej podmurówce, budynek jest wyposażony w balkony, ganki, galerie oraz werandy, które posiadają zdobione balustrady, słupy i fryzy.

Warto również zwrócić uwagę na drewniane skrzynki nad oknami, które umożliwiają schowanie żaluzji, co jest typowym rozwiązaniem w tego typu architekturze. Budynek jest jednym z dwóch zachowanych obiektów tego rodzaju w Łodzi, a drugim jest willa Ludwika Meyera.

Niestety, obiekt znajduje się w bardzo złym stanie technicznym. Weranda, w celu zapewnienia bezpieczeństwa, jest podparta metalowymi blokami, część okien została zabita dyktą, a balkony są z uwagi na zagrożenie zawaleniem, niedostępne do użytkowania.

---

Oceń: Dom letniskowy Teodora Steigerta

---