Dwór Benedykta Górskiego w Łodzi


Dwór Benedykta Górskiego to niezwykle ważny zabytek, który miał kluczowe znaczenie w historii Łodzi. Położony jest w malowniczej okolicy ul. Rzgowskiej 247, przyciąga uwagę swoją architekturą i bogatą historią. Obecnie w jego wnętrzach znajduje się elegancka restauracja „Dworek na Chojnach”, która oferuje gościom nie tylko wyśmienite dania, ale również unikalną atmosferę.

Na tyłach dworu można znaleźć również domki kempingowe, które stanowią doskonałą opcję dla osób pragnących spędzić czas w otoczeniu pięknej natury. Istnienie tych obiektów sprawia, że Dwór Benedykta Górskiego cieszy się popularnością, oferując różnorodne formy wypoczynku oraz smaczną kuchnię w historycznym miejscu.

Budynek

„Dwór Benedykta Górskiego znajduje się na wzniesieniu w północnej części obecnych Stawów Jana. To miejsce charakteryzuje się ciekawą architekturą, gdyż został zrealizowany na planie prostokąta przy użyciu modrzewiowych bali, w technice konstrukcyjnej zwanej zrębową. Ściany budynku są starannie otynkowane, co nadaje mu niepowtarzalny wygląd. Warto także zwrócić uwagę na dach, który jest łamany w stylu polskim i pokryty gontami.

Na uwagę zasługuje także jego ganek, który jest wysunięty ryzalitowo i całkowicie zabudowany. Ten dwór należy do jednych z najstarszych i najlepiej zachowanych zabytków w granicach miasta Łodzi, co czyni go obiektem szczególnym, zarówno pod względem architektonicznym, jak i historycznym.”

Historia

Dwór Benedykta Górskiego został zbudowany na przełomie XVIII i XIX wieku, w miejscowości Chojny, w pobliżu ważnego traktu prowadzącego do Piotrkowa Trybunalskiego. W I połowie XIX wieku dobra przeszły w ręce córki Benedykta, Izabeli Walewskiej.

Później, nowe właścicielstwo objął Franciszek Kamiński. W roku jego śmierci, która miała miejsce w 1853 roku, pięcioro spadkobierców zostało spłaconych przez Mariannę Rudzką z Lenczowskich h. Strzemię, żonę Bonawentury Rudzkiego h. Wężyk. Wartość majątku, ustalona w tym okresie, wyniosła 86 700 rubli. Dobra były dzierżawione przez pewnego Lisickiego, a sama właścicielka przebywała z synem na Dobrzelowie.

Do majątku oprócz dworu należała cegielnia, karczma oraz kilka chałup dla personelu. W 1864 roku majątek został nawiedzony przez zniszczycielski pożar, który strawił drewniane zabudowania gospodarcze i cegielnię. Pożar zmusił właścicieli do odbudowy, która miała miejsce dwa lata później, ponownie wykorzystując drewno, mimo że istniała cegielnia w ramach kompleksu.

Po uwłaszczeniu chłopów, podupadłe i zadłużone dobra były sprzedawane wolnym chłopom oraz kolonistom niemieckim. W 1874 roku Rudzka ostatecznie pozbyła się majątku, przekazując go Janowi oraz Krystianowi Krauze, kolonistom z Nowego Rokicia, oraz Jerzemu Fiszerowi, kupcowi z Ozorkowa. Proces parcelacji oraz sprzedaży ziemi trwał nadal, przy czym tereny najbliżej Łodzi, które w 1906 roku wcielono razem z Dąbrową do Łodzi, zostały przeznaczone pod rozwój budowlany.

Folwark przetrwał do lat 40. XX wieku w rękach Franciszka Zimmermana, który przekształcił go w modelowe gospodarstwo rolne. Po II wojnie światowej majątek został włączony do miasta i przeszedł na własność skarbu państwa. Park wraz z dworem przekształcono w ośrodek wypoczynkowo-rekreacyjny, znany jako Stawy Jana.

W latach 90. XX wieku, po remoncie, w dworze mieściła się restauracja oraz administracja pobliskiego campingu. W trakcie remontu, który miał miejsce w 1968 roku, odkryto późnobarokowe dekoracje kominków, które niegdyś zdobiły wnętrza. Kolejny remont odbył się w latach 2009-2010.


Oceń: Dwór Benedykta Górskiego w Łodzi

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:18