Teodor Steigert

---

Życiorys

Teodor Steigert przyszedł na świat 5 sierpnia 1849 roku w Łodzi, w rodzinie o tradycjach ewangelickich. Był potomkiem Jakuba Steigerta oraz Wilhelminy z Wagnerów. Swoją edukację rozpoczął w Niemiecko-Rosyjskiej Szkole Realnej, jednakże naukę zakończył po ukończeniu jedynie dwóch klas. Wkrótce po tym, rozpoczął pracę w tkalni prowadzonej przez ojca, gdzie zdobył podstawowe umiejętności praktyczne.

W 1872 roku Teodor zainicjował działalność własnej tkalni barchanów i kortów, która działała dzięki kilku ręcznym warsztatom tkackim. Rok później, w 1874 roku, przeniósł swój zakład na ul. Piotrkowską 90. Początkowo produkcja miała miejsce w domu tkackim, lecz z biegiem czasu przebudował działkę, wznosząc oficyny, które zamieniły się w nowoczesną tkalnię oraz skład tkanin. Teodor zdecydował się na zmianę profilu produkcji, wprowadzając do oferty tkaniny wełniane, chustki oraz obrusy.

Do 1893 roku jego fabryka rozrosła się do pięćdziesięciu ręcznych warsztatów tkackich, zatrudniających aż siedemdziesięciu pracowników, a wkrótce liczba krosien wzrosła do osiemdziesięciu pięciu, gdzie już dziewięćdziesiąt osób znajdowało zatrudnienie. Wartość rocznej produkcji w owych czasach sięgała około 180 tysięcy rubli, co pozwoliło Steigertowi na zbudowanie kamienicy według projektu Franciszka Chełmińskiego przy ul. Piotrkowskiej 90. Z czasem jednak tkalnia została zamknięta.

W 1898 roku przy skrzyżowaniu ulic Przędzalnianej i Milionowej, Teodor zrealizował projekt nowej, trzypiętrowej przędzalni bawełny, która była nowoczesna i wyposażona w wentylację, ogrzewanie i oświetlenie z własnego źródła. Oprócz przędzalni zbudował także kotłownię oraz maszynownię, która posiadała maszynę parową o mocy 250 KM. Dodatkowo powstał dom mieszkalny dla majstrów tkackich oraz ambulatorium.

W 1901 roku pracownicy tkalni posiadali już 10 tysięcy wrzecion cienkoprzędnych oraz 1880 niciarkowych, a roczna wartość produkcji wzrosła do 355 tysięcy rubli, przy zatrudnieniu przekraczającym 200 osób. W latach 1909-1911 fabrykę znacznie rozbudowano do 15 tysięcy wrzecion cienkoprzędnych i 2350 niciarkowych, a moc maszyny parowej zwiększono do 600 KM. Teodor Steigert uruchomił również mechaniczną tkalnię, która składała się z 22 krosien, co pozwoliło na zlikwidowanie dotychczasowych warsztatów tkackich przy ul. Piotrkowskiej 90.

W lipcu 1914 roku, jego firma przekształciła się w spółkę – Towarzystwo Akcyjne Wyrobów Wełnianych i Bawełnianych, gdzie kapitał zakładowy wyniósł 1,5 miliona rubli. Akcjonariuszami spółki obok Teodora zostali jego żona oraz synowie. Do spółki były przypisane także nieruchomości przy ul. Piotrkowskiej 129 oraz ul. Mikołajewskiej 37. Ponadto, około 1900 roku, Steigert zbudował drewnianą willę letniskową w lesie Rudzie-Popioły, która została wpisana do rejestru zabytków.

Teodor Steigert zmarł w Łodzi 2 grudnia 1914 roku, a jego ostatni spoczynek miał miejsce na starym cmentarzu ewangelickim.

Życie prywatne

Ożenił się z Ernestyną z Kühnelów, z którą doczekał się dwóch synów oraz trzech córek:

• Teodora Alberta (1874–1939), męża Olgi Daube,
• Adolfa (1880–1923), męża z Heleny Rathe,
• Klarę Alwinę (ur. 1872), żonę Juliusza Kindermanna,
• Melidę Jenny (ur. 1882),
• Alicję (ur. 1896), żonę Georga Sella.

Działalność

Teodor Steigert prowadził swoją działalność w szerokim zakresie organizacji społecznych i instytucji. Był podstarszym w Cechu Tkaczy, co świadczy o jego aktywności w rzemiośle, a także o znaczącej roli, jaką odgrywał w lokalnej społeczności. Do jego ważniejszych przynależności należy kościół luterański św. Jana, gdzie uczestniczył w działalności chóru, jak również członkostwo w Zgromadzeniu Kupców Miasta Łodzi, co pokazuje jego zaangażowanie w lokalny handel.

Steigert był również członkiem Komitetu Dyskontowego łódzkiej filii Banku Państwa oraz zasiadał w zarządach wielu organizacji charytatywnych, takich jak Łódzkie Chrześcijańskie Towarzystwo Dobroczynności i Niemieckie Stowarzyszenie Szkolno-Oświatowe. W 1903 roku objął funkcję skarbnika w łódzkiej Ochotniczej Straży Ogniowej, co dodatkowo podkreśla jego wkład w kwestie bezpieczeństwa i ochrony przeciwpożarowej.

Warto również zaznaczyć, że Steigert aktywnie wspierał finansowo dom sierot przy parafii ewangelickiej Świętej Trójcy, co ilustruje jego społeczną wrażliwość i chęć niesienia pomocy potrzebującym. Działał w komisji podatkowej Łódzkiej Inspekcji Podatkowej, co wskazuje na jego zaangażowanie w kwestie finansowe miasta oraz chęć poprawy sytuacji społecznej mieszkańców Łodzi.

---

Oceń: Teodor Steigert

---