Kamienica Mieczysława Pinkusa i Jakuba Lende

---

Historia

Mieczysław Pinkus oraz Jakub Lende w kwietniu 1894 roku zwrócili się do władz budowlanych Rządu Gubernialnego Piotrkowskiego z prośbą o udzielenie zezwolenia na przeprowadzenie budowy. Do ich wniosku dołączona została dokumentacja projektowa kamienicy, która została podpisana przez Dawida Lande.

W 1896 roku powstał obiekt, który był wówczas najwyższym budynkiem mieszkalnym w mieście. Przez przeszłe 70 lat stała się to największa kamienica w Łodzi, co podkreśla jej znaczenie w historii architektury tego regionu.

W 1939 Mieczysław Pinkus został zmuszony przez okupacyjne władze niemieckie do opuszczenia swojego domu. Po zajęciu budynku, służył on jako sztab generała Blaskowitza, a później wykorzystywano go na biura magistratu. W latach 1945–1949 kamienica stała się siedzibą Sądu Najwyższego oraz Sądu Apelacyjnego PRL.

W 1953 roku właściciele budynku zostali wywłaszczeni, a sama własność przeszła na skarb państwa. Dopiero w 1993 roku spadkobiercy Mieczysława Pinkusa odzyskali kamienicę, co było istotnym krokiem w kierunku przywracania jej historycznych praw.

Kamienica została wpisana do rejestru zabytków pod numerem A/17 w dniu 4 sierpnia 2004 roku, co formalnie potwierdziło jej ważną rolę w dziedzictwie kulturowym Łodzi.

---

Oceń: Kamienica Mieczysława Pinkusa i Jakuba Lende

---