Gustaw Wilhelm Geyer

---

Życiorys

Gustaw Wilhelm Geyer miał zaszczyt ukończyć studia na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie, co otworzyło mu drzwi do kariery w rodzinnym przedsiębiorstwie założonym przez Ludwika Geyera w Łodzi. W tym miejscu sprawował rolę dyrektora do spraw technicznych. W 1914 roku aktywnie uczestniczył w pracach Głównego Komitetu Obywatelskiego w Łodzi, który organizował administrację miejską w czasie pierwszej wojny światowej, na skutek ewakuacji władz rosyjskich, aż do przybycia administracji niemieckiej. Dodatkowo, Geyer był członkiem zarządu spółki akcyjnej „Dalba”, która miała monopol na import rosyjskiej bawełny.

W 1939 roku, wraz z bratem Robertem Geyerem, współzałożył Komitet Pomocy Polskim Więźniom Radogoszcza. Komitet ten prowadził działalność na rzecz zaopatrywania aresztowanych w podstawowe artykuły, takie jak żywność, leki oraz odzież. Jednakże, 12 grudnia 1939 roku doszło do tragicznych wydarzeń, gdy kuzyn Gustawa, Karol Geyer, został aresztowany. W obliczu tej sytuacji Robert Geyer interweniował u komendanta wojskowego Łodzi, co skutkowało jego aresztowaniem przez Gestapo i tragiczną śmiercią. Ta sytuacja doprowadziła do wzmożenia represji wobec rodziny Geyerów – Gustaw stracił prawo wstępu do fabryki rodzinnej. Nawet po podpisaniu volkslisty kategorii III, sytuacja nie uległa poprawie.

W czasie II wojny światowej fabryka Geyera została zajęta przez Treuhandstelle Ost i musiała ograniczyć działalność na rzecz deficytu surowców oraz węgla. Część maszyn została usunięta, a w 1943 roku do zakładu przeniesiono szwalnię z Widzewskiej Manufaktury. Po zakończeniu wojny Gustaw bezskutecznie starał się o odzyskanie zakładów, które zostały znacjonalizowane. Nie mogąc znaleźć pracy, był wspierany finansowo przez swoje córki. W 1948 roku Gustaw przeniósł się do Gliwic, gdzie zajął się kolekcjonowaniem dzieł sztuki. Tam zmarł w 1968 roku.

Pozostała działalność

Nie tylko w życiu zawodowym, ale i społecznym Gustaw Geyer miał wiele do powiedzenia. Działał w komisji zajmującej się rejestracją strat wojennych przy Komisji Szacunkowej Przemysłowej, a także w Komitecie Giełdowym Łódzkim. Jako wiceprezydent Zrzeszenia Producentów Przędzy Bawełnianej w Polsce, przewodniczył Komisji Kotonizacji Lnu i był prezesem Towarzystwa Sztuk Pięknych w Łodzi. Gustaw Geyer aktywnie wspierał finansowo szpital w Kochanówce oraz szpital Anny Marii dla dzieci. Angażował się także w działalność Szkoły Rzemiosł oraz Towarzystwa Budowy Domków Robotniczych. Organizował wczasy robotnicze i przynależał do grupy założycieli Stronnictwa Prawicy Narodowej, a od 1937 roku był członkiem Stronnictwa Zachowawczego. W 1930 roku obdarzono go tytułem honorowego prezesa klubu fabrycznego KS Geyer. Za swoją aktywność w sferze społecznej i gospodarczej został odznaczony Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski.

Życie prywatne

W życiu osobistym Gustaw był mężem Stanisławy Zyty z d. Czekalskiej, a także synem Gustawa Geyera i Heleny Anny z domu Weil. Miał z żoną dwie córki, które stanowiły dla niego wsparcie w trudnych chwilach. Po śmierci spoczął na Starym Cmentarzu ewangelickim w Łodzi, w grobowcu rodzinnym.

---

Oceń: Gustaw Wilhelm Geyer

---