Gustaw Wuttke


Gustaw Michał Wuttke, urodzony 30 września 1887 roku w Widzewie, to postać, która na trwałe wpisała się w historię polskiej nauki. Zmarł 23 października 1975 roku w Warszawie, a jego dorobek jako profesora, geografa oraz pedagoga jest imponujący.

Wuttke był znanym wykładowcą na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie prowadził zajęcia związane z geografią. Jego prace i wykłady cieszyły się dużym uznaniem wśród studentów i współpracowników.

Jako encyklopedysta, Wuttke przyczynił się do rozwoju wiedzy w wielu dziedzinach, stając się autorytetem w swoim fachu.

Życiorys

Gustaw Wuttke był uczniem V Gimnazjum w Warszawie, gdzie aktywnie uczestniczył w strajku szkolnym w 1905 roku. Po ukończeniu tego etapu edukacji, studiował pod kierunkiem Eugeniusza Romera i uzyskał dyplom na Politechnice Lwowskiej. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się jako nauczyciel w Żeńskim Seminarium Nauczycielskim im. Juliusza Słowackiego w Lwowie. Jako członek Polskiej Partii Socjalistyczno-Demokratycznej, również w okresie po 1918 roku, miał duży wpływ na rozwój edukacji.

W latach 1918–1924 był nauczycielem prowadzącym przedmioty z zakresu fizyki i chemii w Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. Po zakończeniu II wojny światowej objął stanowisko kierownika pracowni dydaktyki geografii w Instytucie Geografii Uniwersytetu Warszawskiego. Działał również w Instytucie Pedagogicznym Związku Nauczycielstwa Polskiego, gdzie zasiadał w Komisji Pomocy Naukowej oraz Radzie Naukowej Planetarium im. Mikołaja Kopernika w Chorzowie. Jego inicjatywy znacząco wpłynęły na rozwój nauczania geografii w szkołach.

W uznaniu za swoje osiągnięcia, 23 października 1975 roku otrzymał tytuł Członka Honorowego Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Warto dodać, że był ojcem żołnierzy batalionu Zośka: Jana oraz Tadeusza, którzy obaj zginęli w czasie powstania warszawskiego.

Po swojej śmierci został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w kwaterze 298-5-12, co stanowi trwały ślad jego życia i pracy na rzecz edukacji.

Publikacje

„Wuttke był wybitnym encyklopedystą, który znacząco przyczynił się do rozwoju wiedzy pedagogicznej. Edytował on dwutomową Podręczną encyklopedię pedagogiczną, która została wydana w Lwowie w latach 1923–1925 przez Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych i Średnich oraz Wydawnictwo Książnica Polska. W jego dorobku znajduje się również wpis dotyczący geografii oraz przyrody martwej.

Wuttke był również zwolennikiem nauczania poglądowego i autorem wielu podręczników, z których najbardziej znany to Poznaj swój kraj. Jego prace obejmowały nie tylko kwestie związane z treścią, ale także przyczyniały się do rozwoju metod pedagogicznych, co czyni go istotną postacią w dziedzinie edukacji.

Ordery i odznaczenia

Gustaw Wuttke, znany ze swej działalności, został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które podkreślają jego zasługi dla kraju. Wśród nich wyróżnia się:

  • złoty Krzyż Zasługi, który otrzymał dwukrotnie: po raz pierwszy 11 listopada 1936, a kolejny raz 24 sierpnia 1955,
  • medal 10-lecia Polski Ludowej, przyznany 23 maja 1955.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: RADUŚ WUTTKE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 10.02.2021 r.]
  2. Nauczyciele Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Strona Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. [dostęp 28.07.2011 r.]
  3. Uchwała Rady Państwa z dnia 24 sierpnia 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 98, poz. 1343) „za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie szkolnictwa zawodowego”.
  4. Zarządzenie o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi (M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469) „za zasługi na polu pracy pedagogicznej, oświatowej i społecznej”.
  5. M.P. z 1955 r. nr 12, poz. 1450 - Uchwała Rady Państwa z dnia 23 maja 1955 r. nr 0/825 - na wniosek Prezesa Centralnego Urzędu Geologii.
  6. a b Kierski 1923

Oceń: Gustaw Wuttke

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:12