Henryk Barciński

Przedsiębiorczość i ekonomia

Henryk Barciński, który przyszedł na świat 14 kwietnia 1876 roku w Łodzi, był znakomitym reprezentantem polskiego biznesu oraz społeczności lokalnej.

Znany jako przemysłowiec, odegrał istotną rolę w lokalnym rozwoju gospodarczym, a także angażował się w inicjatywy społeczne oraz oświatowe.

Jego życie zakończyło się tragicznie 17 stycznia 1940 roku w Łodzi, jednak jego wkład w rozwój miasta oraz społeczności pozostaje niezatarte.

Życiorys

Henryk Barciński był synem Salomona i Róży (Ruchli) Birnbaum, a także bratem Marcelego oraz Stefana. Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnym mieście Łodzi, podjął studia z zakresu ekonomii politycznej na uniwersytecie w Heidelbergu.

W 1898 roku rozpoczął pracę w dziale handlowym rodzinnej firmy „Przemysł Wełniany S. Barciński i S-ka”, gdzie po śmierci ojca w 1902 roku został współudziałowcem. Był aktywnym członkiem zarządów różnych łódzkich firm włókienniczych, w tym „Jakub Hirszberg i Wilczyński”, Towarzystwa Akcyjnego Przemysłowego Markus Kohn oraz łódzkiego oddziału warszawskiej Fabryki Kleju i Kazeiny „Strem”. Henryk posiadał dyplom kupca I gildii.

W latach 1907–1914 zasiadał w Komitecie Pożyczkowym dla kredytów handlowo-przemysłowych przy Oddziale Łódzkim Banku Państwa, był także członkiem Komitetu Giełdowego oraz przewodniczącym Komisji Wełnianej Przemysłu Włókienniczego. Działał jako radca Sekcji Przemysłowej Izby Przemysłowo-Handlowej w Łodzi.

W obliczu I wojny światowej, po jej wybuchu przystąpił do Rady Czternastu 1 sierpnia 1914 r., która szybko przekształciła się w Główny Komitet Obywatelski m. Łodzi (1914–1915). Celem tego komitetu była pomoc w zapewnieniu mieszkańcom Łodzi dostępu do żywności, opału, leków oraz innych niezbędnych dóbr w trudnym czasie wojny. Henryk Barciński był częścią łódzkiego oddziału Komisji Szacunkowej Głównej Wydziału Rejestracji Strat Wojennych, która została powołana do życia w 1916 roku. Ponadto, pełnił funkcję członka Zarządu Rady Windykacji Strat Wojennych Tymczasowej Rady Stanu.

W 1919 roku pełnił rolę zastępcy członka Komitetu Reprezentantów Zgromadzenia Kupców m. Łodzi. Henryk był również członkiem rzeczywistym Stowarzyszenia Techników w Łodzi, a jego działalność obejmowała członkostwo w zarządzie Łódzkiego Towarzystwa Szerzenia Wiedzy Handlowej, które znajdowało się przy ul. Długiej 45. Działał w Towarzystwie „Uczelnia” oraz w Polskim Towarzystwie Teatralnym, współpracując blisko z Antonim Urbanowskim, innym znanym łódzkim przedsiębiorcą.

Niestety, po wybuchu II wojny światowej i zajęciu Łodzi przez Niemców 8 września 1939 roku, Henryk Barciński został aresztowany 8 listopada 1939 roku przez policję niemiecką na oskarżenie o przynależność do polskiej inteligencji. Został osadzony w obozie na Radogoszczu. Prawdopodobnie 17 stycznia 1940 roku został skazany na karę śmierci, a jego egzekucja miała miejsce niezwłocznie po tej decyzji.

W życiu osobistym Henryk był żonaty z Reginą Przeworską, z którą miał syna Marka Kazimierza, inżyniera, oraz córkę Teofilę Janinę.

Ordery i odznaczenia

Henryk Barciński był uhonorowany licznymi odznaczeniami, które podkreślają jego wkład w życie społeczne i publiczne. Wśród nich znalazł się Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, a także Złoty Krzyż Zasługi, przyznany mu 9 listopada 1931 roku.

Przypisy

  1. Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998 r., s. 223.
  2. Julian J. Baranowski, Łódzkie getto 1940–1944. Vademecum, Łódź: Archiwum Państwowe, 1999 r., s. 15.
  3. Eksterminacja inteligencji Łodzi i okręgu łódzkiego 1939–1940, Pod redakcją Antoniego Galińskiego i Marka Budziarka, Łódź, 1992 r.
  4. Informator m. Łodzi z kalendarzem na rok 1920, opracowany przez Wydział Statystyczny Magistratu m. Łodzi, Łódź, 1920 r., s. 414.
  5. Informator m. Łodzi z kalendarzem na rok 1920, opracowany przez Wydział Statystyczny Magistratu m. Łodzi, Łódź, 1920 r., s. 413.
  6. Informator m. Łodzi z kalendarzem na rok 1919, wydany nakładem Magistratu m. Łodzi, Łódź, 1919 r., s. 183.
  7. Informator m. Łodzi z kalendarzem na rok 1919, wydany nakładem Magistratu m. Łodzi, Łódź, 1919 r., s. 182.
  8. Informator m. Łodzi z kalendarzem na rok 1919, wydany nakładem Magistratu m. Łodzi, Łódź, 1919 r., s. 174.
  9. Księga adresowa miasta Łodzi i Województwa Łódzkiego (…). Rocznik 1937–1939, Zarząd Miejski w Łodzi, Łódź 1937 r., strona 57.
  10. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi przy organizacji Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu”.

Oceń: Henryk Barciński

★★★★★
Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:19