Piotr Hertel


Piotr Hertel, urodzony 19 maja 1936 roku w Łodzi i zmarły 19 listopada 2010 w tym samym mieście, był znanym polskim kompozytorem, który zasłynął przede wszystkim dzięki swojej twórczości w dziedzinie muzyki filmowej i teatralnej.

Hertel był autorem wielu znanych piosenek, w tym „Parasolki” oraz „Moja bezsenność”, do których słowa napisał Janusz Słowikowski. Jego kreatywność obejmowała również muzykę do licznych produkcji telewizyjnych, zwłaszcza dla dzieci.

Jednym z wyróżniających się projektów, do których muzykę stworzył, były produkcje z Studia Filmowego Se-ma-for. Wśród najbardziej znanych seriali dziecięcych, w których udzielał się artysta, znajdują się: Miś Uszatek, Przygody Gapiszona, Mały pingwin Pik-Pok oraz Trzy misie i Plastusiowy pamiętnik.

Życiorys

Piotr Hertel jest postacią wybitną w polskim środowisku muzycznym. Wieloletni nauczyciel oraz kompozytor, jego twórczość miała znaczący wpływ na rozwój muzyki w Polsce. Rozpoczął swoją edukację w PWSM w Łodzi, gdzie studiował fortepian pod okiem H. Ilcewicza, a następnie Z. Szymonowicza. Po troszkę później, swoją naukę kontynuował na kierunku kompozycji, ucząc się pod kierunkiem T. Paciorkiewicza.

W 1972 roku Piotr Hertel z sukcesem ukończył studia kompozytorskie, które prowadził T. Kiesewetter. Po zakończeniu edukacji, w 1992 roku, rozpoczął pracę w swojej macierzystej uczelni, prowadząc zajęcia w Studiu Komputerowym Muzyki Elektronicznej, które był jednym z fundatorów i pierwszym kierownikiem. W latach 1992–1997 był również wykładowcą w łódzkiej PWSFTViT, gdzie prowadził kursy z zakresu interpretacji piosenki.

Hertel posiada ogromne doświadczenie teatralne, pełniąc przez ponad trzydzieści lat do 1997 roku funkcję kierownika muzycznego w Teatrze im. S. Jaracza w Łodzi. Jego przygoda z komponowaniem zaczęła się na początku lat 60., a w 1956 roku był jednym z założycieli Studenckiego Teatru Satyryków „Pstrąg”, gdzie działał aż do 1967 roku, pełniąc rolę kompozytora, pianisty oraz reżysera.

W ciągu swojej kariery, Piotr Hertel współpracował z wieloma renomowanymi teatrami, które znajdują się w różnych częściach Polski. Jego twórczość obejmowała sceny w Warszawie, w tym w Teatrze Powszechnym, Teatrze Nowym oraz w Teatrze Dramatycznym. Jego muzyka docierała także do teatrów w Katowicach, takich jak Teatr Śląski, Szczecinie — Teatr Współczesny, a także do teatru telewizyjnego w Łodzi i Warszawie, oraz w Zielonej Górze, Opolu, Płocku, jak również na terenie byłej Jugosławii w miastach takich jak Zenica, Mostar oraz Sarajewo.

Współpraca z wieloma znakomitymi reżyserami, takimi jak Jerzy Antczak, Józef Gruda, Jerzy Afanasjew, Jerzy Grzegorzewski, Jan Maciejowski, oraz Maciej Prus i Bogdan Hussakowski, przyczyniła się do sukcesów jego kariery. Wśród jego dzieł znajduje się wiele komedii muzycznych i musicali, które były wystawiane m.in. w teatrach muzycznych w Łodzi oraz Gdyni.

Piotr Hertel spoczywa na Starym Cmentarzu w Łodzi. W maju 2012 roku, na Alei Gwiazd w Łodzi, odsłonięto gwiazdę, która upamiętnia jego niezwykłe osiągnięcia oraz wkład w polską kulturę muzyczną.

Kompozytor muzyki do filmów

Piotr Hertel, znany kompozytor muzyki filmowej, ma na swoim koncie wiele wybitnych dzieł, które w znaczący sposób wpłynęły na polską kinematografię. Jego twórczość datuje się na wiele lat, a poniżej przedstawiamy najważniejsze projekty, w jakie był zaangażowany.

  • 1961: Kiedy tak pada śnieg,
  • 1961: Wojtuś i Bacuś,
  • 1962: Sombrero,
  • 1962: Mężczyźni na wyspie,
  • 1963: Eskapada,
  • 1964–1965: Tomek i pies,
  • 1964: Przygody Gapiszona,
  • 1964: Hałas,
  • 1966: Z przygodą na ty,
  • 1971: Wiktoryna, czyli czy pan pochodzi z Beauvais?,
  • 1972: Skarb trzech łotrów,
  • 1974: Spacer pod psem,
  • 1974: Skąd pociągi do Paryża nie odjeżdżają,
  • 1974: Głowy pełne gwiazd,
  • 1975–1987: Miś Uszatek, 102 odcinki,
  • 1975: Była sobie raz królewna…,
  • 1975: Egzekucja w ZOO,
  • 1976: Ocalić miasto,
  • 1977: Poza układem,
  • 1977: Milioner,
  • 1977: Granica,
  • 1977: Akcja pod Arsenałem,
  • 1979: Ucieczka,
  • 1979: Dziecko Dżelady,
  • 1979: Jajko,
  • 1979: W słońcu i w deszczu,
  • 1979: Zerwane cumy,
  • 1980: W słońcu i w deszczu,
  • 1980: Plastusiowy pamiętnik,
  • 1981: Murmurando,
  • 1982: Leśne skrzaty i kaczorek Feluś,
  • 1982–1986: Trzy misie,
  • 1985: Głód,
  • 1985: Tate,
  • 1986: Pogrzeb lwa,
  • 1987–1988: Jeż Kleofas,
  • 1987: Rzeka kłamstwa,
  • 1987-1988: Biała broń,
  • 1988: Dawni kronikarze zapisali…,
  • 1988: Nowy Jork, czwarta rano,
  • 1989–1992: Mały pingwin Pik-Pok,
  • 1989: Kaczorek Feluś,
  • 1989: Gdańsk 1939,
  • 1989: Modrzejewska,
  • 1991–1993: Bąblandia,
  • 1991: Byłem w Sonderkommando (dokumentalny),
  • 1991: …i zdrada (dokumentalny),
  • 1991: Jeszcze tylko ten las,
  • 1992: Wielka wsypa,
  • 1993: Tu stoję…,
  • 1994: Szczur,
  • 1996–1997: Dom, odcinki 13-20,
  • 1996: Spóźniona podróż,
  • 2000: Dom, odcinki 21-24.

Jego bogata twórczość odzwierciedla nie tylko umiejętności kompozytorskie, ale także głęboką wrażliwość artystyczną, która wzbogaciła polski film.

Przypisy

  1. Jakub Wiewiórski: Gwiazda Piotra Hertla odsłonięta. portalfilmowy.pl, 21.05.2012 r. [dostęp 01.04.2015 r.]
  2. Zmarł Piotr Hertel [online], Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, 20.11.2010 r. [dostęp 20.11.2010 r.]

Oceń: Piotr Hertel

Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:16