Tekla Borowiak

---

Życiorys

Tekla Borowiak była działaczką społeczną oraz polityczną, która w swojej karierze zawodowej wywarła znaczący wpływ na otaczającą ją rzeczywistość. Swoją pracę rozpoczęła w Widzewskiej Manufakturze (WI-MA), gdzie pracowała u znanego fabrykanta Oskara Kona. W tych czasach wzięła aktywny udział w klasowym związku zawodowym włókniarzy, pełniąc również funkcję jego delegatki fabrycznej od roku 1926. W obliczu trudnych warunków pracy, Tekla była zobowiązana do realizacji 300% normy produkcyjnej.

W latach dwudziestych XX wieku, wstąpiła do Komunistycznej Partii Polski, gdzie zaczęła angażować się w różnorodne inicjatywy. W 1925 roku odegrała istotną rolę jako inicjatorka powołania Michaliny Tatarkówny-Majkowskiej na delegatkę fabryczną, co dowodziło jej aktywności i determinacji w dążeniu do poprawy sytuacji robotników.

W 1929 roku, działając w konspiracji, Tekla przeniosła się do Związku Sowieckiego, gdzie miała szansę spotkać się z Władysławem Gomułką oraz Marią Koszutską. Po powrocie do Polski została aresztowana i skazana na 4 lata więzienia za swoją działalność komunistyczną, współdzieląc los z innymi działaczami. Przez rok odbywała karę, a w tym czasie aktywnie współorganizowała strajki w WI-MA, domagając się praw pracowniczych. Niestety, w 1933 roku stała się ofiarą brutalnych represji ze strony policji, co zaowocowało kolejnym aresztowaniem, a tym razem spędziła kilka miesięcy w więzieniu.

Po wybuchu II wojny światowej, Tekla Borowiak była członkinią organizacji Frontu Walki o Naszą i Waszą Wolność, a z czasem dołączyła do Polskiej Partii Robotniczej. Tam, współpracując z Mieczysławem Moczarem, stała się sekretarzem Komitetu Dzielnicowego oraz członkinią Komitetu Okręgowego, wpływając w ten sposób na ruch oporu.

W sierpniu 1943 roku, Tekla została aresztowana przez Niemców i deportowana do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Jej życie zakończyło się tragicznie 22 grudnia 1943 roku, kiedy to została zamordowana przez oprawców, którzy oblanie benzyną i podpalenie jej przed szeregiem innych więźniarek uczynili przestrogą, mając na celu zniechęcenie ich do organizowania ruchu oporu.

Życie prywatne

Tekla Borowiak to postać o bogatej historii osobistej. Była córką Józefa Wojtczaka oraz Joanny z domu Klimkowskiej. W okresie międzywojennym, zawarła związek małżeński z Józefem Borowiakiem, telefoniarzem o polsko-niemieckich korzeniach. Para zamieszkała w Łodzi, przy ul. Częstochowskiej 22.

W ich życiu pojawiła się córka, Henryka Wanda, urodzona w 1920 roku. Rodzina przetrwała trudności, jakie przyniosła II wojna światowa, zarówno mąż Tekli, jak i ich córka, wyszli z niej bez szwanku.

Interesującym faktem jest, że wnukiem Tekli Borowiak jest Andrzej Krakowski, który jest uznawanym reżyserem oraz scenarzystą, działającym zarówno w Polsce, jak i w Stanach Zjednoczonych.

Upamiętnienie

W historii Łodzi znajduje się wiele interesujących wydarzeń związanych z Teklą Borowiak, które oddają jej znaczenie w lokalnej społeczności.

• W 1951 roku nazwa ul. Pińskiej w Łodzi została zmieniona na ul. Tekli Borowiak. Zmiana ta obowiązywała aż do roku 2018, kiedy to, w wyniku dekomunizacji, ulicę przemianowano na ul. Johna Wayne’a.
• W dniu 13 grudnia 1958 roku odsłonięto tablicę pamiątkową, która miała upamiętnić Teklę Borowiak. Tablica została umieszczona przy alei marsz. Józefa Piłsudskiego 135 w Łodzi, a jej projekt wykonał Eugeniusz Rogalski. Niestety, również ta tablica została usunięta w wyniku dekomunizacji w 2018 roku.
• 1 września 1961 roku utworzono Widzewskie Szkoły im. Tekli Borowiak, które znajdują się przy Alei marsz. J. Piłsudskiego 159. Obecnie w tych obiektach mieszczą się XXIII Liceum Ogólnokształcące im. Ks. J. Tischnera oraz Szkoła Policealna nr 1 Samorządu Woj. Łódzkiego.

Każda z tych inicjatyw pokazuje zaangażowanie społeczności w upamiętnienie osiągnięć Tekli Borowiak oraz jej wkład w życie regionalne.

---

Oceń: Tekla Borowiak

---