Kamienica Bernarda Glüksmana w Łodzi


Kamienica Bernarda Glüksmana to interesujący przykład architektury eklektycznej, która wyróżnia się w krajobrazie urbanistycznym Łodzi. Zlokalizowana jest na rogu ulic Andrzeja Struga oraz alei Tadeusza Kościuszki, co czyni ją istotnym punktem w tej części miasta.

Budowla ta łączy w sobie różne style architektoniczne, co odzwierciedla bogactwo oraz różnorodność kulturową Łodzi. Kamienica stanowi piękny przykład tego, jak historia i nowoczesność mogą współistnieć w jednej przestrzeni.

Historia

W latach 1895-1896 powstała niezwykła kamienica, która została wzniesiona z inicjatywy Bernarda Glüksmana, według wizji architekta Dawida Lande. Ten piękny budynek zyskał wielu różnych właścicieli na przestrzeni lat, co czyni jego historię bardzo interesującą.

W okresie międzywojennym kamienica była własnością Banku Kredytowego w Warszawie oraz Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Piast”. Od roku 1928 jej opiekunem został Bank Handlu i Przemysłu w Warszawie. Z końcem lat 30. XX wieku obiekt przeszedł w ręce właścicieli prywatnych, w tym Henryka Grienfelda, Berka Dawidowicza oraz Aleksandrę Boraksy. Aktualnie kamienica należy do wspólnoty mieszkaniowej, co podkreśla jej ciągłość jako miejsca zamieszkania.

W latach 2015-2018 kamienica przeszła szereg remontów, które były realizowane etapami. Początkowo koszty tych prac pokrywała wspólnota mieszkaniowa, jednak z biegiem czasu dofinansowanie wsparło także miasto, co umożliwiło przeprowadzenie bardziej skomplikowanych renowacji.

Warto podkreślić, że kamienica została wpisana do łódzkiej gminnej ewidencji zabytków pod numerem 468, co zapewnia jej ochronę i podkreśla wartość historyczną oraz architektoniczną tego miejsca.

Architektura

Kamienica Bernarda Glüksmana często przyciąga porównania do Kamienicy Mieczysława Pinkusa i Jakuba Lende. Mimo podobieństw w układzie, oba obiekty powstały według projektu tego samego architekta, Dawida Lande. Ponadto, w przeszłości, obie kamienice zamykały ul. Spacerową.

Jednakże, kamienica Bernarda Glüksmana wyróżnia się mniej efektownym zestawieniem zdobień, co jest rezultatem zastosowania prostszej formy baroku klasycyzującego. Warto zwrócić uwagę na wielokątny narożnik, który prezentuje wykusze i lukarny, a całość wieńczy monumentalna kopuła.

Elewacja od ul. Kościuszki ukazuje, podobnie jak w przypadku kamienicy Pinkusa, centralny pięcioosiowy ryzalit. Charakteryzuje się on pilastrami w wielkim porządku, które kończą się delikatnie spłaszczonym łukiem. W osi centralnej znajduje się prostokątny wykusz, który jest flankowany przez balkony oraz podparty przez postacie atlantów.

Natomiast elewacja od strony ul. Struga jest znacznie skromniejsza, co może wskazywać na jej niższe znaczenie w porównaniu do innych części budynku.

Przypisy

  1. zmieniające zarządzenie w sprawie przyjęcia gminnej ewidencji zabytków miasta Łodzi [online], bip.uml.lodz.pl, 2023 r. [dostęp 03.03.2024 r.]
  2. Rewitalizacja: wspólnoty i miasto razem remontują kamienice [online], plus.expressilustrowany.pl, 20.04.2018 r. [dostęp 03.03.2024 r.]
  3. KrzysztofK. Boczek, Zabytki w Łodzi. Który jest najbardziej zadbany? W grze 20 budynków. Głosujcie [online], lodz.wyborcza.pl, 28.11.2017 r. [dostęp 03.03.2024 r.]
  4. WiesławW. Pierzchała, Narożna kamienica Gluksmana odzyskuje dawny blask [ZDJĘCIA] [online], Dziennik Łódzki, 06.09.2015 r. [dostęp 03.03.2024 r.]
  5. a b ArturA. Zaguła, MichałM. Domińczak, Typologia łódzkiej kamienicy, uml.lodz.pl, 2018 r., s. 87-88, ISBN 978-83-945099-0-3 [dostęp 03.03.2024 r.]

Oceń: Kamienica Bernarda Glüksmana w Łodzi

Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:8