Park im. Adama Mickiewicza w Łodzi

---

Historia

Historia parku im. Adama Mickiewicza w Łodzi sięga prawdopodobnie średniowiecza, kiedy to na tym terenie istniał drewniany gródek obronny. W późniejszych czasach wieś była częścią niewielkich dóbr szlacheckich. Na początku XIX wieku teren, który obecnie zajmuje park, przeszedł na własność Stanisława Strzałkowskiego. Następnie, w latach 80. XIX wieku, majątek został zlicytowany, a nowym właścicielem został łódzki fabrykant Juliusz Heinzel, właśnie od jego imienia pochodzi nazwa parku.

W około 1890 roku wybudował on w tym miejscu pałac, który inspirowany był włoskimi formami renesansowymi, a koszt budowy wyniósł około 60 000 rubli. Pałac umiejscowiony był na wzniesieniu, z pięknym widokiem na okoliczne stawy i usytuowany na końcu alei lipowej. Drzewa lipowe zostały sprowadzone z berlińskiej firmy L. Spätha i aleja przetrwała do dziś. Z tarasu rezydencji schody prowadziły bezpośrednio do brzegu stawu, a między pałacem a stawem znajdowała się urzekająca fontanna. Warto zaznaczyć, że w parku istniało rozlewisko wodne zajmujące znacznie więcej miejsca niż obecne stawy. W okolicy pałacu znajdował się także zwierzyniec i sad.

W czasie budowy parku dokonano licznych przekształceń, w tym postawiono schody, fontanny, kaskady oraz mostki, a także nasadzono wiele egzotycznych drzew, z których niestety większość nie przetrwała do dzisiaj. W 1897 roku pałac oraz park zostały wykupione od spadkobierców przez syna Juliusza Teodora Heinzla. Cała posiadłość funkcjonowała do lat trzydziestych XX wieku, jednak rozrzutność właścicieli doprowadziła do finansowej ruiny rodziny, co skutkowało koniecznością sprzedaży pałacu. W 1938 roku, magistrat miasta Łodzi zakupił go z zamiarem utworzenia muzeum regionalnego.

W trakcie II wojny światowej pałac stał się siedzibą sztabu Armii „Łódź”, co niestety doprowadziło do jego bombardowania 6 września 1939 roku. Uszkodzony budynek został później rozebrany przez niemieckich okupantów. W parku upamiętniono ofiary tego bombardowania, stawiając głaz, który przypomina o poległych żołnierzach. Niemcy znacząco przekształcili park, wytyczając nowe alejki w leśnej części i zmniejszając ich liczbę w obszarze parkowym. Niektóre stawy zostały zasypane, a wiele drzew przesadzono, zmieniając całkowicie krajobraz parku.

Po II wojnie światowej

Po zakończeniu II wojny światowej, ogrodzenie parku zostało usunięte, a w północno-wschodniej części zaczęły powstawać obiekty sportowe. W niezadrzewionych obszarach zbudowano wieżę spadochronową oraz tor modelarski. W latach 50. XX wieku stawy przeszły modernizację, a ich obecny wygląd uformowała rzeka Sokołówka. Z tego okresu pochodzi również muszla koncertowa, która została wzniesiona przez Wydział Kultury Miasta Łodzi. Park został powiększony o tereny folwarczne, a w latach 90. XX wieku dodatkowo rozszerzono go o teren dawnej hurtowni, co pozwoliło na utworzenie nowych boisk do siatkówki, koszykówki i piłki nożnej oraz górki saneczkowej i tras dla rowerów górskich.

Park im. Adama Mickiewicza sąsiaduje z willowym osiedlem o nazwie Julianów, które wzięło swoją nieformalną nazwę od parku. Warto dodać, że w parku znajduje się dwadzieścia drzew, które wpisano na listę pomników przyrody, w tym znane drzewo, dąb „Kosynier”. Od 1984 roku park figuruje w rejestrze zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

---

Oceń: Park im. Adama Mickiewicza w Łodzi

---