Park im. Legionów w Łodzi

---

Przyroda

W Łodzi, w parku im. Legionów, można napotkać największe okazy magnolii, które robią ogromne wrażenie swoją okazałością. Dodatkowo, występują tu żeńskie okazy cisa oraz klon srebrzysty, którego obwód pnia wynosi aż 3 metry.

W parku zaobserwować można skupiska drzew, które pochodzą z różnych zakątków świata, takich jak:

• Daleki Wschód – w tym brzoza Ermana,
• USA – w tej części można spotkać orzech szary.

Warto zwrócić uwagę na unikalne drzewne okazy, wśród których prym wiodą:

• jodła kalifornijska,
• klon tatarski.

Urozmaiceniem krajobrazu są również pięknie kwitnące różaneczniki, które dodają parku kolorów i zapachów.

W północnej części dawnego parku Hibnera możemy spotkać siedem pomników przyrody, w tym:

• cztery dęby szypułkowe, których obwody pni waha się od 245 do 380 cm,
• dwa dęby czerwone – posiadające obwody 250 cm i 295 cm oraz
• buk pospolity w odmianie czerwonolistnej, który ma obwód 240 cm.

W północno-wschodniej części dawnego parku ZUS rośnie niewielki okaz skrzydłorzecha kaukaskiego, który również zasługuje na uwagę.

Park Hibnera

Dawny Park Hibnera, niegdyś przestrzeń pofabrykancka, zajmował obszar pomiędzy ulicami Pabianicką a Doroty, z wschodniej strony graniczył z zabudowaniami fabryki wyrobów wełnianych „Leonhardt, Woelker i Girbardt”. Obecnie ta część parku im. Legionów jest uznawana za zabytek (nr rej. A/329 z 29.12.1992).

Fabryka została założona w 1878 roku przez Ernsta Leonhardta, Saksończyka, który przybył do Łodzi w 1877 roku. Wraz ze swoim szwagrem Wilhelmem Woelkerem oraz wspólnikiem Hilamarem Girbardtem, nabył ziemię w podłódzkiej wsi Dąbrowa, gdzie wzniósł zakład produkujący przędzę czesankową, sukno oraz tkaniny.

Warto zaznaczyć, że nazwisko fabrykanta nadano pobliskiemu placowi, znanemu dziś jako Plac Niepodległości. Początkowa część parku powstała prawdopodobnie w 1888 roku, w tym samym czasie zbudowano pałac, w którym mieszkał Leonhardt, obecnie będący siedzibą Urzędu Stanu Cywilnego Łódź Górna.

W 1905 roku fabrykant zakupił dodatkowy teren parku, rozciągający się od ulicy Doroty do ul. Bednarskiej, przeznaczony dla swoich wspólników, którym zbudował domy. Obecnie w tych zabudowaniach znajduje się Państwowy Dom Dziecka im. Stanisława Jachowicza oraz przedszkole. W tej części parku zaplanowano również różnorodne nasadzenia, które miały na celu wizualne ujednolicenie dwóch części parku, a do tego sprowadzono niemieckich ogrodników. Z tego powodu zamknięto ul. Doroty, aby połączyć obydwie części parku. Ogrodnicy zasadzili także duże drzewa, co miało podnieść estetykę tego miejsca.

Na początku park był ogrodzony i niedostępny dla ogółu społeczeństwa, można było do niego wejść jedynie od ulicy Bednarskiej oraz od Pabianickiej, w pobliżu obecnego Placu Niepodległości. Na terenie parku znajdowały się także nieistniejące stawy, których woda była wykorzystywana w pobliskiej fabryce. Jeden z nich, usytuowany przed pałacem od strony ul. Pabianickiej, służył mieszkańcom nawet do kąpieli.

W północno-zachodniej części parku ulokowany był sad owocowy, natomiast w części południowej, wzdłuż ul. Bednarskiej, zbudowane zostały korty tenisowe. Istnieje związek między fabrykami Leonhardta, Woelkera i Girbardta a budynkiem Pod Góralem, który wzniesiono około 1910 roku według projektu Leona Lubotynowicza dla Witolda Jana Starowicza, dyrektora zakładów. W 1938 roku park oraz fabrykę nabył Markus Kohn.

Okres II wojny światowej

Podczas II wojny światowej z obiektów parkowych oraz fabryki korzystali Niemcy i po wojnie zarząd nad parkiem przejął Zakład Przemysłu Wełnianego. W fabryce hitlerowcy zorganizowali warsztaty lotnicze, a sam park, niestety, stał się obszarem zaniedbanym — wycięto część drzew, a pergole uległy zniszczeniu.

Lata 50. XX wieku

W 1952 roku przeprowadzono na terenie parku prace porządkowe, które obejmowały:

• zasypanie dwóch z trzech stawów, kolejny wysechł w późniejszych latach,
• likwidację sadu,
• wytyczenie nowych alejek,
• dosadzenie drzew,
• udostępnienie parku mieszkańcom Łodzi.

Lata 60. XX wieku

W tym okresie korty tenisowe zostały usunięte, a na ich miejscu powstał plac zabaw dla dzieci.

Obecnie

W marcu 2005 roku uruchomiono Ośrodek Sportu i Rekreacji Angelica, który jest kompleksowym obiektem sportowym z podziemnym parkingiem, co zostało zrealizowane przez Wyższą Szkołę Informatyki. Ośrodek ten dysponuje basenami, hydromasażami, jacuzzi, zjeżdżalnią i sztuczną rzeką, a także siłownią, fitness, halą sportową oraz saunami. Korzystają z niego nie tylko studenci i pracownicy uczelni, ale także wszyscy mieszkańcy Łodzi. Ośrodek przyjął imię wnuczki założycielki Wyższej Szkoły Informatyki, Anieli Bednarek.

Park ZUS

Park ZUS, znany również jako dawny park Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, powstał na terenie osiedla mieszkaniowego pracowników Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w latach 1932–1934. Jego projektantem był znany łódzki architekt zieleni Stefan Rogowicz, którego pomysły znacząco wpłynęły na układ i wygląd tego miejsca.

Osiedle, na którym znajduje się park, zajmuje powierzchnię 7 ha i znajduje się w obrębie ulic Bednarskiej, Sanockiej, Unickiej oraz Dygasińskiego. W pierwotnych założeniach miało być zbudowanych 14 bloków mieszkalnych, jednak powstała tylko ich połowa. Charakterystycznym elementem tego osiedla jest wieża ciśnień, która pełni rolę dominującego punktu orientacyjnego przy ulicy Dygasińskiego.

Lata 90. XX wieku

W latach 90. XX wieku przeprowadzono modernizację nawierzchni alejek oraz przestrzeni zielonych, co znacznie poprawiło estetykę i funkcjonalność parku. Zorganizowano także nowoczesny plac zabaw, który stał się popularnym miejscem dla rodzin z dziećmi.

Obecnie

Obecnie park rozciąga się w kierunku północ-południe, prezentując prostokątne partery różane, które cieszą oko odwiedzających. Wzdłuż głównych alejek, które są obsadzone lipami, znajdują się liczne ławeczki, na których można odpoczywać, podziwiając urok róż. W zachodniej części parku usytuowany jest niewielki plac zabaw, natomiast znacznie większy obiekt rekreacyjny znajduje się tuż przy parku, po drugiej stronie ulicy Sanockiej. Przy ulicy Bednarskiej umieszczono z kolei kilka stolików z ławeczkami, co sprzyja spędzaniu czasu na świeżym powietrzu.

W parku, 23 września 2017 roku, odsłonięto pomnik legionisty, który przedstawia młodego mężczyznę w szynelu i maciejówce, trzymającego karabin. Budowa pomnika była możliwa dzięki zbiórce publicznej oraz darowiznom od osób prywatnych. Akcja została pomyślana i zrealizowana przez członków Związku Legionistów Polskich i Ich Rodzin, natomiast autorem rzeźby jest łódzki artysta Marcin Mielczarek.

W pobliżu

W pobliżu parku im. Legionów w Łodzi znajduje się wiele interesujących miejsc, które warto odwiedzić. Na początek możemy wymienić ulicę Piotrkowską, która jest znana z bogatej historii i licznych atrakcji turystycznych.

Kolejnym ciekawym punktem jest pl. Niepodległości, serce miasta, gdzie odbywają się różne wydarzenia kulturalne. Miłośnicy architektury z pewnością docenią fabrykę braci Stolarow, zlokalizowaną przy ul. Rzgowskiej 26/28, która jest doskonałym przykładem łódzkiego przemysłu.

Nie można także zapomnieć o Parku im. gen. Jarosława Dąbrowskiego, przestrzeni idealnej na relaks i spacer wśród zieleni. A jeśli szukacie miejsca do modlitwy, Kościół Matki Bożej Anielskiej również znajduje się w pobliżu.

Inne godne uwagi miejsce to Czerwony Rynek, który jest miejscem wielu lokalnych wydarzeń oraz Park Sielanka, oferujący wspaniałe tereny rekreacyjne. Kolejnym parkiem w okolicy jest Park Miejski przy ul. Leczniczej, idealny na spacery z rodziną.

Ostatnimi, lecz nie mniej ważnymi punktami są Park im. Władysława Stanisława Reymonta oraz Skwer Dubaniewicza, które oferują spokój i piękne widoki na otaczającą przyrodę.

---

Oceń: Park im. Legionów w Łodzi

---