Park im. ks. bp. Michała Klepacza

---

Opis parku

Park im. ks. bp. Michała Klepacza charakteryzuje się płaskim i równym terenem, który nieznacznie pochyla się w stronę zachodnią oraz południową. Jego wysokość wacha się w granicach 195–193 m n.p.m. Obecnie nie możemy zobaczyć żadnych wód powierzchniowych, lecz w przeszłości znajdowały się tu doły wypełnione wodą oraz rowy, które odprowadzały nadmiar wód, przypominając o pradawnym strumyku prowadzącym do Jasienia.

W obrębie parku rośnie około 230 drzew o obwodach pni przekraczających 15 cm oraz co najmniej 130 krzewów. Warto zauważyć, że 24 z tych drzew, reprezentujący różnorodność biologiczną, zostały objęte ochroną jako pomniki przyrody. Wśród nich wyróżnia się dąb Fabrykant, który zaskakuje potężnymi i rozłożystymi konarami oraz wyjątkowym obwodem pnia wynoszącym 455 cm. Jego korona sięga ponad 30 m, co czyni go rzadkim przedstawicielem swojego gatunku.

W parku możemy także podziwiać najstarsze w Polsce topole carskie oraz topolę późną z 1904 roku. Poza nimi rosną również inne odmiany drzew, takie jak dęby, kasztanowce, lipy, buki, wiązy i klony. W sumie park prezentuje aż 70 gatunków oraz odmian roślin, w tym 46 drzew i krzewów.

W skład flory parku wchodzi wiele interesujących gatunków, w tym: klon jawor, klon jesionolistny, klon zwyczajny, wiąz górski, wiąz szypułkowy, jesion wyniosły, jesion pensylwański, lipa drobnolistna, lipa krymska, dąb szypułkowy, brzoza brodawkowata, grab pospolity, a także topole różnych odmian. Ciekawostką dendrologiczną są dwa okazy cyprisika nutkajskiego oraz trzy cyprisiki Lawsona.

Szczególną atrakcją parku wczesną wiosną są cebulice syberyjskie, które od marca do kwietnia pokrywają trawniki niebieskimi kwiatami, tworząc niezwykłe widowisko. Ten park jest jedynym miejscem w Polsce o tak dużym skupisku tych roślin miejskich. Obok cebulicy rośnie także śnieżnik lśniący, który ma bledsze, niebieskie kwiaty. Choć dokładna data ich zasadzenia jest nieznana, wiadomo, że te rośliny są obecne w tym miejscu dłużej niż od 1945 roku.

Na terenie parku znajdują się również dwie znane zabytkowe wille: Reinholda Richtera, która obecnie pełni funkcję budynku rektoratu Politechniki Łódzkiej, oraz Józefa Richtera, która mieszka administrację rektorską. Od północy park sąsiaduje z halą sportową wybudowaną w latach 1948–1957 oraz pawilonem wystawowym Międzynarodowych Targów Łódzkich. Wschodnia granica parku to Wyższe Seminarium Duchowne.

W 2019 roku park został ogrodzony i włączony w obręb kampusu B Politechniki Łódzkiej, co podchodzi do jego statusu. Obecnie park jest dostępny dla odwiedzających od godziny 6:00 do 22:00, co umożliwia spędzenie czasu na świeżym powietrzu w otoczeniu przyrody.

Historia parku

Historia parku im. księdza biskupa Michała Klepacza jest ściśle związana z rodem Richterów, przedstawicieli łódzkiego przemysłu, którzy w drugiej połowie XIX wieku stali się właścicielami terenów, które dziś zajmuje park. Chociaż pierwotnie grunty te były przeznaczone na rozbudowę przemysłową, położone były w południowej części miasta, wzdłuż ulic Wólczańskiej i Pańskiej, które obecnie znane są jako aleja Politechniki oraz w rejonie doliny rzeki Jasień.

W okresie przełomu XIX i XX wieku na tych terenach powstały reprezentacyjne posiadłości przemysłowców, otoczone starannie zaprojektowanymi ogrodami. Rok 1904 uważany jest za rok powstania parku, o czym świadczy data umieszczona na efektownej bramie wjazdowej do rezydencji Rheinholda Richtera, usytuowanej przy ulicy Skorupki. Z tego właśnie okresu pochodzą również majestatyczne topole odmian 'Petrowskiana’ oraz 'Serotina’, które niegdyś tworzyły szpalery wzdłuż historycznego ogrodzenia parkowego.

W 1945 roku, po wyzwoleniu Łodzi, ogród został przekształcony w park publiczny, a jego nazwa została zmieniona na imię Stanisława Worcella. Posiadał on wtedy ogrodzenie, które jednak zlikwidowano w 1960 roku, przekształcając ogrody w jeden spójny park. W kolejnych latach uległ zmianom układ alejek, a park zyskał niezbędną infrastrukturę, ifeq konserwację zieleni oraz nowe nasadzenia.

W 1983 roku park został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A/292, datowanym na 20 grudnia 1983 roku, a w 1990 oraz 1993 roku uznano 24 drzewa za pomniki przyrody, co podkreśla ich historyczne oraz ekologiczne znaczenie. W 1994 roku park zmienił swojego patrona, gdy Rada Miejska nadała mu imię księdza biskupa Michała Klepacza. Z kolei 15 czerwca 2007 roku, w okolicy dębu „Fabrykant” miało miejsce przekazanie parku w użytkowanie Politechnice Łódzkiej po dwuletnich staraniach.

Po tej zmianie zapewniono, że teren parku zostanie ogrodzony oraz zamknięty na noc, przy jednoczesnym zapewnieniu dostępu dla lokalnej społeczności. Uczelnia podejmowała kroki w celu uzyskania pełnej własności parku od miasta. Ostateczne przekazanie terenu Politechnice miało miejsce w 2017 roku na podstawie aktu notarialnego, a w 2019 roku uczelnia zrealizowała projekt ogrodzenia parku, likwidując jednocześnie parkan, który oddzielał go od kampusu B.

---

Oceń: Park im. ks. bp. Michała Klepacza

---