Ryszard Michalik był znaczącą postacią w historii Wojska Polskiego, urodził się 14 kwietnia 1930 roku w Łodzi. Jego życie było związane z wieloma ważnymi wydarzeniami, które miały miejsce w Polsce.
Zmiany, które zaszły w kraju i w armii, miały ogromny wpływ na jego karierę. Zmarł 30 grudnia 2001 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej historiografii wojskowej.
Życiorys
W okresie II wojny światowej Ryszard Michalik był zaangażowany w pracę w gospodarstwie rolnym. Po zakończeniu konfliktu, ukończył Szkołę Przemysłową w Łodzi, podczas gdy jednocześnie zdobywał doświadczenie jako uczeń ślusarski w Fabryce Maszyn i Aparatów oraz w Fabryce Maszyn Tkackich. W 1948 roku podjął służbę w ludowym Wojsku Polskim, a w 1950 roku zakończył kształcenie w Technicznej Szkole Lotniczej w Warszawie, po czym otrzymał miejsce jako mechanik lotniczy w specjalnym pułku lotniczym na Okęciu.
Następnie, Michalik sprawował funkcję mechanika lotniczego w 5 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego w Warszawie, aby po krótkim czasie przenieść się do 8 Dywizji Lotnictwa Szturmowego w Bydgoszczy. W latach 1951–1952 był podchorążym w Oficerskiej Szkole Lotniczej nr 4 w Dęblinie, gdzie ukończył naukę z wyróżnieniem i otrzymał tytuł podporucznika nawigatora. Po tej edukacji pracował jako starszy nawigator dowodzenia w 5 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego.
W latach 1954–1957 Michalik kontynuował naukę na Fakultecie Lotniczym Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie, gdzie w 1956 roku, został awansowany na stopień kapitana. Po ukończeniu studiów, jego kariera obejmowała pracę w Oddziale Operacyjnym Dowództwa Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej w Warszawie, gdzie pełnił różne funkcje, w tym pomocnika szefa wydziału doskonalenia stanowisk dowodzenia oraz starszego pomocnika szefa wydziału doskonalenia taktyczno-operacyjnego.
Od marca 1962 roku Michalik pełnił szereg istotnych ról w strukturach wojskowych. W październiku 1963 roku objął stanowisko szefa wydziału doskonalenia taktyczno-operacyjnego w Oddziale Operacyjnym Sztabu Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, a w latach 1963-1964 uczestniczył w Wyższym Kursie Doskonalenia Oficerów w Wojskowej Akademii Obrony Powietrznej w Kalininie (ZSRR). W latach 1970–1973 stał na czele sztabu jako zastępca dowódcy 2 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju w Bydgoszczy.
W latach 1973-1975 studiował w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa w Moskwie, co przyczyniło się do jego dalszego awansu na stanowisku zastępcy szefa Zarządu I Sztabu Generalnego WP ds. Wojsk Lotniczych i WOPK. Od marca 1978 roku pełnił rolę szefa Oddziału Lotnictwa i OPK, a od sierpnia 1980 roku został zastępcą szefa ds. liniowych. W lipcu 1981 roku przyjął obowiązki szefa sztabu i zastępcy dowódcy 1 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju.
Między majem 1982 a majem 1985 roku był dowódcą 2 Korpusu OPK w Bydgoszczy. W wyniku uchwały Rady Państwa PRL z dnia 30 września 1982 roku, Michalik otrzymał nominację do stopnia generała brygady, którą wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL Henryk Jabłoński. Po zakończeniu służby był szefem sztabu – zastępcą dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju do września 1988 roku, a następnie przez kilka lat nadzorował Inspektorat Obrony Cywilnej oraz Departament Kadr MON.
Po opuszczeniu służby, która zakończyła się w dniu 11 marca 1993 roku pożegnaniem przez ministra obrony narodowej Janusza Onyszkiewicza, Ryszard Michalik aktywnie uczestniczył w życiu Klubu Generałów WP. Jego życie zakończyło się, gdy został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera EII-8-4).
Awanse
W czasie swojej wieloletniej służby w ludowym Wojsku Polskim, Ryszard Michalik osiągnął szereg awansów na wyższe stopnie wojskowe.
- podporucznik – 1952,
- porucznik – 1953,
- kapitan – 1956,
- major – 1961,
- podpułkownik – 1966,
- pułkownik – 1970,
- generał brygady – 1982.
Odznaczenia
Ryszard Michalik, znany i ceniony w swojej dziedzinie, został odznaczony wieloma prestiżowymi medalami i orderami, które świadczą o jego niezwykłym wkładzie w rozwój kraju oraz służbę dla narodu. Wśród jego odznaczeń znajdują się:
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 1991 roku,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1982 roku,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 1971 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, zdobyty w 1963 roku,
- Medal 30-lecia Polski Ludowej,
- Medal 40-lecia Polski Ludowej,
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Order Czerwonej Gwiazdy, nadany przez ZSRR w 1984 roku,
- i inne.
Te znaczące wyróżnienia pokazują, jak ważny był jego wkład w sprawy społeczne oraz obronność kraju, co zasługuje na szczególne uznanie.
Życie prywatne
Ryszard Michalik był synem Andrzeja i Marii z domu Sobolewskiej. Całe swoje życie spędził w Warszawie, gdzie budował swoje rodzinne gniazdo. W 1963 roku wziął ślub z Jadwigą Teresą Chrostowską, która była inżynierem. Ich rodzina powiększyła się o dwóch synów.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990 t. II: I-M, Toruń 2010 r., s. 488-490
- S. Czmur, W. Wójcik: Generałowie w stalowych mundurach, Redakcja Czasopism WLOP – Dom Wydawniczy Bellona, Poznań-Warszawa 2003 r., s. 124
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stanisław Szuttenbach | Józef Spychalski | Stanisław Radajewicz | Izydor Koper | Marian Malinowski (oficer) | Antoni Sikorski (wojskowy) | Franciszek Pfeiffer | Alojzy Welnitz | Zbigniew Jaśniewicz | Leon Kołaczkowski | Jan Reliszko | Jewgienij Laszko | Gieorgij Jankowski | Zdzisław Studziński | Wiktor Zachert-Okrzanowski | Zdzisław Starostecki | Stanisław Raczkowski | Szelomo Erel | Krzysztof Hofman | Wanda WęgierskaOceń: Ryszard Michalik