Tadeusz Lewandowski (funkcjonariusz)

Wojsko i służby mundurowe

Tadeusz Lewandowski, urodzony 30 marca 1927 roku w Łodzi, a zmarły 25 września 2014, to postać o istotnym znaczeniu w historii polskich służb porządkowych. Był on pułkownikiem oraz czołowym funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej, a także członkiem aparatu bezpieczeństwa w czasie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL).

Jego działalność w okresie, gdy Polską rządził system komunistyczny, wpłynęła na kształt i funkcjonowanie instytucji odpowiedzialnych za utrzymanie bezpieczeństwa publicznego w tym burzliwym okresie historii kraju.

Życiorys

Syn Adama i Stanisławy, Tadeusz Lewandowski, rozpoczął swoją edukację w Sopocie, gdzie w 1959 roku ukończył technikum ekonomiczne. Następnie, w 1970 roku, uzyskał dyplom na Wydziale Prawa UAM w Poznaniu.

Już od 1945 roku aktywnie brał udział w działalności ZWM oraz PPR. 19 lipca 1945 roku Tadeusz został mianowany młodszym referentem gminnym w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego (PUBP) w Tczewie. Jak postępowało jego życie zawodowe, 1 września 1947 roku objął stanowisko referenta w tej samej instytucji.

Od 1 października 1947 roku pełnił rolę starszego referenta w Referacie V PUBP w Tczewie. W latach 1947-1948 uczestniczył w kursie Szkoły Specjalnej Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Gdańsku, a po jego zakończeniu, od 1 kwietnia 1948 roku, został referentem Sekcji 4 Wydziału IV WUBP.

1 maja 1949 roku Tadeusz został skierowany do PUBP w Sopocie na stanowisko starszego referenta sekcji 4, a 1 stycznia 1950 roku pełnił obowiązki kierownika tej sekcji. Od 1 czerwca 1950 roku wznowił pracę jako starszy referent w Kierownictwie PUBP. Jego kariera zawodowa posuwała się dalej i od 1 sierpnia 1950 roku zajął podobne stanowisko w Pruszczu Gdańskim, a od 1 czerwca 1951 roku pracował jako zastępca szefa PUBP w Lęborku.

Tadeusz Lewandowski kontynuował kształcenie i od września 1951 do sierpnia 1952 roku uczęszczał do Rocznej Szkoły MBP w Legionowie. Po jej ukończeniu od 1 września 1952 roku został zastępcą szefa PUBP w Wejherowie. Jego rozwój kariery trwał dalej, gdyż od 1 marca 1953 roku objął stanowisko kierownika sekcji Wydziału Szkolenia WUBP w Gdańsku, a w miarę czasu awansował na starszego instruktora oraz kierownika sekcji.

Od 1 maja 1956 roku Lewandowski pełnił funkcję zastępcy kierownika Miejskiego Urzędu doradztwa Bezpieczeństwa Publicznego w Gdyni. Jednakże 31 stycznia 1957 roku został zwolniony na własną prośbę. Później, 1 lutego 1959 roku, wznowił pracę jako starszy oficer operacyjny Sekcji I Wydziału III Komendy Wojewódzkiej MO w Gdańsku.

W kolejnych latach kierował Grupami w Wydziale II SB KW MO w Gdańsku. Od 1 marca 1967 roku przejął dowodzenie Samodzielną Sekcją Informacji i Sprawozdawczości w tej samej komendzie, a od 1 czerwca 1967 roku pełnił rolę zastępcy naczelnika Wydziału Ogólnego. W dniu 16 maja 1968 roku Tadeusz Lewandowski został starszym inspektorem w Inspektoracie Kierownictwa SB KW MO.

W 1974 roku nastąpiła jego przeprowadzka do centrali MSW w Warszawie, gdzie od 16 sierpnia pracował jako inspektor Departamentu I MSW. Od 1 lutego 1975 roku został rezydentem Departamentu I MSW w Wiedniu, działając pod przykryciem jako pracownik PHZ „Polcargo” w Gdyni. Po pewnym czasie, od jesieni 1979 roku, powrócił do Gdańska, a od 1 lutego 1980 roku do 28 lutego 1982 roku pełnił obowiązki starszego inspektora przy zastępcy komendanta wojewódzkiego MO ds. SB w Gdańsku.

Awanse

W zestawieniu przedstawiono awanse Tadeusza Lewandowskiego, który odbywał swoją służbę w kolejnych latach w strukturach wojskowych. Poniżej zebrane informacje o stopniach, które uzyskał:

  • sierżant (1947),
  • starszy sierżant (1948),
  • chorąży (1949),
  • podporucznik (1951),
  • porucznik (1954),
  • kapitan (1961),
  • major (1965),
  • podpułkownik (1969),
  • pułkownik (1982).

Odznaczenia

W życiu Tadeusza Lewandowskiego, odznaczenia odgrywały znaczącą rolę, świadcząc o jego oddaniu oraz zaangażowaniu na rzecz ojczyzny. Poniżej przedstawiony jest wykaz wyróżnień, które zdobył w trakcie swojej kariery:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1983),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1979),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1969),
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1959),
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955),
  • Srebrny Medal Za zasługi dla obronności kraju (1973),
  • Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju (1969),
  • Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego (1963),
  • Srebrna Odznaka Za zasługi w ochronie porządku publicznego (1980),
  • Brązowa Odznaka Za zasługi w ochronie porządku publicznego (1974),
  • Brązowa Odznaka W Służbie Narodu (1955),
  • Srebrna Odznaka W Służbie Narodu (1967),
  • Złota Odznaka W Służbie Narodu (1975).

Każda z tych nagród odzwierciedla jego wkład w budowę i bezpieczeństwo kraju, a także jego profesjonalizm oraz poświęcenie w trudnych czasach.

Przypisy

  1. GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz parafialny [online], sopotparafialny.grobonet.com [dostęp 30.11.2023 r.] .
  2. Katalog Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 05.02.2019 r.]
  3. 40-lecie ludowego Wojska Polskiego. „Nowiny”, s. 2, Nr 240 z 11.10.1983 r.

Oceń: Tadeusz Lewandowski (funkcjonariusz)

★★★★★
Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:7