Mieczysław Ubysz

---

Życiorys

Mieczysław Ubysz był postacią wyjątkową, urodził się w Łodzi, dokładnie w domu przy ulicy Suwalskiej 24. Jego edukacja rozpoczęła się na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, gdzie studiował prawo oraz nauki społeczne. Jednak nie ukończył tych studiów. W 1938 roku podjął pracę w Rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie jako spiker, co wskazuje na jego talent oratorski i związek z mediami.Jako ochotnik brał udział w kampanii wrześniowej, walcząc w obronie Warszawy.

Po kapitulacji stolicy, w okresie II wojny światowej, osiedlił się w Krakowie. Decyzja o przeprowadzce do Warszawy w 1940 roku była podyktowana tragiczną śmiercią jego ojca. W stolicy wstąpił do Armii Krajowej, stając się jednym z jej współtwórców, a także dowódcą patrolu megafonowego nr 2 Biura Informacji i Propagandy AK.

Ubysz był również utalentowanym poetą, który swoją twórczością w sposób niezwykle emocjonalny odzwierciedlił realia powstania warszawskiego. Jego najbardziej znane wiersze to „Stare Miasto”, „Manifest” oraz „Ostatni Komunikat”. Niestety, odniósł kontuzję w trakcie walk powstańczych, co wymusiło na nim pobyt w szpitalu jenieckim w Zeithain po kapitulacji Warszawy.

Po zakończeniu wojny, pozostając w amerykańskiej strefie okupacyjnej Niemiec, redagował czasopismo obozowe „Droga” w Northeim. Angażował się w działalność artystyczną, występując w teatrze żołnierskim oraz kontynuując pisanie. W 1945 roku w Niemczech opublikował tom wierszy pt. „Czas wirujący”, który obejmował ponad 80 utworów. Rok później, w Hanowerze, wydał kolejną książkę z utworami zatytułowaną „Brew”, zawierającą 18 wierszy.

Podczas pobytu w obozie, Ubysz zachorował na gruźlicę. Do Polski powrócił w 1947 roku, jednak jego powstańcze wiersze, które oskarżały Armię Czerwoną o brak pomocy, spotkały się z niechęcią ze strony cenzury, a jego aplikacja o członkostwo w Klubie Literatów w Łodzi została odrzucona. Jego kreatywność znalazła ujście w formie pisania do szuflady, a sporadycznie organizował wieczory autorskie, gdzie samodzielnie recytował swoje utwory. W Polsce Ludowej jego prace nie były regularnie wydawane, z wyjątkiem zawarcia jego wierszy w „Antologii Polskiej Poezji Podziemnej 1939–1945” Jana Szczawieja.

W 1970 roku Mieczysław Ubysz zmarł po długotrwałej chorobie w wieku 55 lat, a jego ostatnim miejscem spoczynku jest Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie, w obrębie miejsca B22-4-12. W biograficznym artykule, który ukazał się 28 października 1956 roku w tygodniku „Stolica”, Władysław Bartoszewski określił go mianem zapomnianego poety walczącej Warszawy, co pokazuje jego znaczenie w kontekście literackim oraz historycznym tego okresu.

---

Oceń: Mieczysław Ubysz

---