Karol Jabłoński (major)

---

Życiorys

Karol Jabłoński był absolwentem Oficerskiej Szkoły Inżynierii w Warszawie, co stanowiło istotny krok w jego wojskowej karierze. 1 października 1925 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski mianował go podporucznikiem, przyznając mu starszeństwo z 1 lipca 1925 oraz 13. lokatę w korpusie oficerów inżynierii i saperów. Wkrótce potem, minister spraw wojskowych przydzielił go do 1 Pułku Saperów w Legionowie.

W dniu 15 lipca 1927 roku, Jabłoński uzyskał awans na porucznika, uzyskując starszeństwo z 1 lipca 1927 oraz 11. lokatę w tym samym korpusie. Następnie, w kwietniu 1928 roku, został przeniesiony do kadry oficerów saperów, równocześnie otrzymując przydział do batalionu szkolnego saperów w Modlinie. Jego ścieżka kariery kontynuowała się w sierpniu 1929 roku, kiedy to otrzymał przydział do Centrum Wyszkolenia Saperów, także w Modlinie.

1 grudnia 1934 roku jego przeniesienie z Szefostwa Saperów Ministerstwa Spraw Wojskowych do Dowództwa Saperów MSWojsk oznaczało kolejny krok w jego rozwoju zawodowym. 19 marca 1937 roku, Jabłoński został mianowany na stopień kapitana, uzyskując starszeństwo również z tej daty oraz 22. lokatę w korpusie oficerów saperów.

W styczniu 1944 roku, Karol Jabłoński przeszedł do Wydziału Saperów Oddziału III KG AK, gdzie zajmował się istotnymi sprawami, takimi jak problematyka dotycząca Oświęcimia. W trakcie powstania warszawskiego pełnił funkcję dowódcy III Oddziału Operacyjnego „Cyrkiel” – „Wilk” AK, co świadczy o jego znaczącej roli w tym ważnym okresie historii Polski.

Niestety, 9 lutego 1953 roku Jabłoński zmarł w Centralnym Więzieniu Karnym w Wronkach. Jego pamięć jest honorowana, a grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Wojskowym w Kwaterze „na Łączce”.

---

Oceń: Karol Jabłoński (major)

---