Włodzimierz Falcman

Wojsko i służby mundurowe

Włodzimierz Juliusz Falcman, urodzony 11 lutego 1889 roku w Łodzi, był postacią znaczącą w historii Wojska Polskiego. Zmarł 3 stycznia 1932 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie trwały ślad w służbie wojskowej.

W trakcie swojej kariery wojskowej piastował stopień kapitana piechoty, co świadczy o jego zaangażowaniu oraz profesjonalizmie w działaniach militarnych. Falcman z pewnością przyczynił się do rozwoju struktury armii w Polsce, odgrywając istotną rolę w formowaniu sił zbrojnych kraju.

Życiorys

Włodzimierz Juliusz Falcman przyszedł na świat 11 lutego 1889 roku w Łodzi, w rodzinie Alojzego Roberta Falzmanna (1840–1917) oraz Emilii Groehne. Miał brata, pastora Aleksandra Falzmanna. 30 listopada 1918 roku zyskał przyjęcie do Wojska Polskiego, wywodząc się z byłego I Korpusu Polskiego oraz dawnej armii rosyjskiej. Otrzymał zatwierdzenie swojego stopnia porucznika, przyznanego z datą 12 lipca 1915 roku, a następnie został przydzielony do Warszawskiego Okręgowego Pułku Piechoty.

W okresie od 16 czerwca do 30 listopada 1919 roku był uczestnikiem I Kursu Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. Od 1922 roku, został przeniesiony do rezerwy, pozostając w przydziale do 69 pułku piechoty w Gnieźnie. Został zweryfikowany na stopień kapitana ze starzeniem od 1 czerwca 1919 roku, w korpusie oficerów rezerwowych piechoty.

W latach 1923–1924 Falcman służył w 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy” w Warszawie. 1 stycznia 1928 roku został ponownie powołany do służby czynnej, uzyskując status oficera zawodowego w stopniu kapitana z datą 1 stycznia 1926 roku oraz 1. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Przydzielono go do 32 pułku piechoty w Modlinie. Miał również stanowisko kierownika Referatu Organizacyjnego w Okręgowym Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie.

Tragicznie zmarł 3 stycznia 1932 roku w Warszawie, a jego pogrzeb odbył się 6 stycznia 1932 roku na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.

Włodzimierz Juliusz Falcman był żonaty z Anną Szurig (1900–1967), z którą doczekał się czwórki dzieci:

  • Eryka ps. „Puma” (ur. 27 sierpnia 1930 roku w Płocku, zm. 11 sierpnia 2010 roku w Warszawie), uczestnika ruchu oporu – Szare Szeregi,
  • Urszulę ps. „Stefa”, „Ula” (ur. 26 czerwca 1924 roku w Kaliszu, zm. 19 maja 1992 w Gorzowie Wlkp), uczestniczkę powstania warszawskiego, łączniczkę plutonu „Jerzyki” w składzie batalionu AK „Miotła”,
  • Maryję ps. „Myszka” (ur. 08.04.1927 w Warszawie, zm. 15.06.2009 we Wrocławiu), uczestniczkę ruchu oporu w Warszawie.

Ordery i odznaczenia

Włodzimierz Falcman był osobą, która zdobyła uznanie i otrzymała wiele prestiżowych honorów za swoje zasługi. Oto lista wyróżnień, które otrzymał:

  • Krzyż Niepodległości, przyznany 16 marca 1933,
  • Krzyż Walecznych,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 19 marca 1931,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”.

Przypisy

  1. M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  2. M.P. z 1931 r. nr 74, poz. 120 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i rozwoju sportu”.
  3. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 16.08.1932 r., s. 370.
  4. „Polska Zbrojna” Nr 6 z 06.01.1932 r., s. 4.
  5. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 21.03.1928 r., s. 74.
  6. Rocznik Oficerski 1928, s. 48, 219.
  7. Rocznik Oficerski 1924, s. 175, 423.
  8. Rocznik Oficerski 1923, s. 186, 482.
  9. Alfabetyczny spis oficerów rezerwy, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 01.05.1922 r., s. 63.
  10. Dziennik Rozporządzeń Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 07.12.1918 r., poz. 185, 199.
  11. Według kalendarza juliańskiego urodził się „30 stycznia”, a według kalendarza gregoriańskiego – „11 lutego”. Zobacz daty nowego i starego porządku.

Oceń: Włodzimierz Falcman

★★★★★
Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:10