Pałac Ludwika Geyera


Pałac Ludwika Geyera to zabytkowy obiekt w Łodzi, wyróżniający się neorenesansowym stylem architektonicznym. Znajduje się przy ulicy Piotrkowskiej 286, w samym sercu tego dynamicznego miasta.

Nie tylko architektura tego budynku przyciąga uwagę, ale również jego historia oraz znaczenie kulturowe, które sprawiły, że włączono go do Gminnej Ewidencji Zabytków miasta Łodzi, pod numerem 1123.

Historia

„Budynek, znany jako pierwszy pałac w Łodzi, został zbudowany przy narożniku ulicy Piotrkowskiej oraz Górnego Rynku w 1843 roku z inicjatywy Ludwika Geyera. Był on jednym z pierwszych pionierów przemysłu włókienniczego w Łodzi oraz w Polsce, a także właścicielem pierwszej fabryki włókienniczej, która wykorzystywała napęd parowy na terenie Królestwa Polskiego.

Początkowo pałac miał neorenesansowy styl, był jednopiętrowy, murowany i kryty blachą. Został zaprojektowany tak, aby frontem wychodził na Górny Rynek. W jego przestrzeni parteru znajdowało się 6 izb, a na piętrze – 3. W 1844 roku, Ludwik Geyer przeniósł się do nowego lokum, porzucając wcześniejszy klasycystyczny dworek, który został zbudowany na tej samej posesji w 1833 roku, a który z kolei zwrócony był frontem do ulicy Piotrkowskiej.

Po ponad dwóch dekadach prosperity, Geyer musiał zmierzyć się z wieloma problemami, które wpływały na jego sytuację finansową. Sytuacja ta uległa pogorszeniu z powodu deficytowych inwestycji, a także pożaru fabryki w 1853 roku, co doprowadziło do wstrzymania pożyczek w 1854. Te trudności były zbyt dużym obciążeniem dla zadłużonego fabrykanta, co skłoniło go do sprzedaży części swojego majątku. W efekcie, w 1860 roku Geyer sprzedał Bankowi Polskiemu część posesji przy Piotrkowskiej 286 oraz sam pałac za 480 tys. złotych polskich, a bank wkrótce umiejscowił w nim swoją filię oraz magazyny.

W 1877 roku, nowym właścicielem budynku został Ferdynand Fischer, jednak od 1884 roku należał on do Fisela Freindlicha. W 1910 roku rozpoczęto gruntowną przebudowę budynku, podczas której podwyższono go o jedno piętro oraz całkowicie zmieniono fasadę, w której współczesne elementy znacznie przewyższają cesury neorenesansowe.

Warto podkreślić, że budynek figuruje w rejestrze zabytków pod numerami 514.VII.18 z dnia 21 stycznia 1950 roku, ZY/1/18 z dnia 9 marca 1964 roku oraz 1/18 z dnia 20 stycznia 1971 roku. W 2011 roku z kolei budynek został wpisany do łódzkiej ewidencji zabytków.

Przypisy

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 07.02.2020 r.]
  2. a b c d e Wykaz kart adresowych gminnej ewidencji zabytków miasta Łodzi. Załącznik do zarządzenia Nr 7257/VII/17 Prezydenta Miasta Łodzi z dn. 20.11.2017 r.. uml.lodz.pl, 20.11.2017 r. [dostęp 18.03.2019 r.]
  3. a b c d Fabryki, pałace, domy – co zostawili w Łodzi Geyerowie [online], lodz.wyborcza.pl, 20.07.2011 r. [dostęp 18.03.2019 r.]
  4. a b c Pałace Ziemi Obiecanej [online], archiwum.uml.lodz.pl, 01.08.2008 r. [dostęp 30.03.2019 r.]
  5. Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer drugi. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008 r. ISBN 978-83-927666-8-1.
  6. Leszek Skrzydło: Rody fabrykanckie. Łódź: Oficyna Bibliofilów, 1999 r. s. 25–28. ISBN 83-87522-23-6.

Oceń: Pałac Ludwika Geyera

Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:12