Pałac Ludwika Heinzla w Łodzi

---

Historia

Pałac Heinzla, mający swoje korzenie w roku 1898, został zbudowany nad malowniczym stawem i zaprojektowany przez berlińskiego architekta Franza Schwechtena. W projekt zaangażowany był także Ignacy Markiewicz, który pełnił funkcję architekta miejskiego. Po śmierci Juliusza Heinzla w 1895 roku, spadkobiercą majątku w Łagiewnikach oraz pobliskim Arturówku został jego syn, Ludwik Henryk. Ciekawym aspektem historii jest małżeństwo Ludwika z hrabianką Marią Colonną Walewską.

Ich córka, Konstancja, wyszła za mąż za dyplomatę, który początkowo pracował dla Austrii, a później dla Polski, Oswalda Kermenica. Niestety, w związku z historycznymi wydarzeniami oboje musieli emigrować do Peru po zakończeniu II wojny światowej. Pałac w owym czasie miał być przekształcony w siedzibę gubernatora Hansa Franka.

W trakcie drugiej wojny światowej, aż do 1947 roku, w pałacu mieściła się szkoła oficerska, zarządzana przez wojsko radzieckie. Po zakończeniu II wojny światowej obiekt został przekształcony w oddział Szpitala Chorób Płuc. W 2003 roku, na mocy decyzji władz, pałac został przekazany Urzędowi Marszałkowskiemu w Łodzi, a w 2013 roku wystawiony na sprzedaż.

Obecnie nowy właściciel przystąpił do rewitalizacji tego zabytkowego obiektu, planując przekształcenie go w stylowy, pięciogwiazdkowy hotel, co pozwoli na przywrócenie świetności tej historycznej budowli.

Architektura

Pałac Ludwika Heinzla, znany z wyjątkowego eklektyzmu, zachwyca swoimi bogatymi zdobieniami, wśród których wyróżniają się neorenesansowe elementy. Każda fasada budynku jest unikalna i zdobiona różnymi detalami.

W północnej części budowli znajduje się główne wejście, które zostało wzbogacone sześciokolumnowym portykiem, ozdobionym tarasem z tralkową balustradą. Od strony południowej można zauważyć zamknięty półkoliście reprezentacyjny taras, w przeszłości upiększony fontanną, która dodawała uroku temu miejscu.

Elewacja od strony ogrodu zaskakuje oryginalnymi płaskorzeźbami oraz rzeźbami, wśród których na szczególną uwagę zasługuje przedstawienie nagiej bogini, która z radością odbiera kwiaty od dziecka, znane jako putto.

Wnętrza pałacu, zwłaszcza dawne salony oraz komnaty, zostały w dużym stopniu zniszczone, jednak po wojnie niektóre elementy zachowały swój pierwotny blask:

• klatka schodowa z bogato zdobioną balustradą,
• kasetony na suficie,
• witraże w oknach,
• boazeria, kredensy, kominek,
• trzy piece kaflowe,
• dwa herby: jeden z wieżą szachową, który był symbolem Marii Walewskiej, żony Ludwika Heinzla; drugi to herb Heinzlów, zdobiony ornamentami przedstawiającymi kwiaty i owoce.

W pobliżu

W bliskim sąsiedztwie pałacu Ludwika Heinzla można znaleźć wiele interesujących miejsc, które zachęcają do odkrycia ukrytych skarbów Łodzi. Do nich należą:

• cmentarz w Łodzi-Łagiewnikach,
• kościół św. Antoniego,
• kapliczki św. Rocha i św. Antoniego,
• kapliczka św. Walentego,
• dawny folwark przylegający do zespołu pałacowo-ogrodowego, który obecnie jest siedzibą Łódzkiego Klubu Jeździeckiego.

Te wszystkie obiekty stanowią nie tylko cenne dziedzictwo kulturowe, ale także doskonałą okazję do relaksu i spacerów w malowniczej okolicy.

---

Oceń: Pałac Ludwika Heinzla w Łodzi

---