Plac Henryka Dąbrowskiego w Łodzi

---

Historia

Plac Henryka Dąbrowskiego, w historycznym sercu Łodzi, odgrywał kluczową rolę w strukturze miejskiej w XIX wieku, będąc miejscem, gdzie sprzedawano wyroby pobliskiej cegielni, która była zlokalizowana tam, gdzie obecnie mieści się Hotel Polonia-Palast. Stąd wywodzi się jego wcześniejsza nazwa, która jest świadectwem tradycji handlowych tego rejonu.

Rok	Obiekt
?	Cegielniany Rynek lub Cegielniany Plac
1915	Targowy Rynek
1915-1918	Marktplatz
1918-1930	Targowy Rynek
1930-1940	Plac Gen. Henryka Dąbrowskiego
1940-1945	Hindenburgplatz

Przed wybuchem I wojny światowej, plac, przyjmując kształt wydłużonego rombu, robota nadano mu dzięki budowie okazałych kamienic, które zaczęły się wokół niego pojawiać. W tym okresie na znaczeniu zyskał gmach Szkoły Zgromadzenia Kupców, stanowiący dominującą budowlę, wokół której zaaranżowano park miejski.

W latach międzywojennych zaplanowano zmiany, które miały na celu unowocześnienie placu oraz poprawienie estetyki okolicy. W ramach tych działań rozważano przebudowę dworca kolejowego Łódź Fabryczna i jego bezpośredniego otoczenia, co miało przyczynić się do rozwoju urbanistycznego tego obszaru.

W XX wieku plac przeszedł istotne metamorfozy. W latach 1927-1930 zrealizowano budowę Sądu Okręgowego, dziś znanego jako Sąd Apelacyjny. Projekt, którego autorem był J. Kaban-Korski, zajmował część wschodniej pierzei placu. Budowie towarzyszyło uporządkowanie jego przestrzeni poprzez wytyczenie alejek, dodanie ławek oraz zainstalowanie oświetlenia elektrycznego, które zastąpiło wcześniejsze oświetlenie gazowe.

Na placu, w latach 1949-1966, powstał również Teatr Wielki, który stał się istotnym punktem kulturalnym tej części Łodzi.

Współcześnie

Na północnej części placu Henryka Dąbrowskiego zlokalizowana jest Willa Jakuba Kestenberga, natomiast od zachodu sąsiedzi stanowią budynki, w tym Collegium Anatomicum. Plac ten pełni również istotną rolę jako lokalny węzeł komunikacyjny, w którym zatrzymują się liczne linie tramwajowe oraz autobusowe.

W ramach modernizacji ulic w otoczeniu placu, powstał nowoczesny przystanek, który obsługuje oba środki transportu, a stara krańcówka została zlikwidowana i przeniesiona w okolice Dworca Fabrycznego. Decyzja o wprowadzeniu zmian została podjęta przez władze Łodzi, które zaprezentowały swoją wizję modernizacji tego ważnego miejsca.

Największą atrakcją placu jest z pewnością fontanna w kształcie fali, która jest dziełem utalentowanego architekta Rafała Szrajbera. Proces remontu rozpoczął się 11 marca 2009 roku i trwał do połowy sierpnia tego samego roku. Uroczysta prezentacja nowego wydania placu miała miejsce 24 sierpnia, a wieczorem zorganizowano spektakularny pokaz wodno-świetlny, który przyciągnął tłumy mieszkańców Łodzi.

Budowa fontanny kosztowała około 5 milionów złotych, a całkowita modernizacja tego obszaru pochłonęła blisko 16 milionów złotych. Pierwszym wydarzeniem na odnowionym placu był koncert „Siedem bram Jerozolimy”, który prowadził znakomity dyrygent Krzysztof Penderecki. Koncert odbył się 29 sierpnia, upamiętniając 65. rocznicę likwidacji łódzkiego getta przez Niemców.

W przyszłości, po zrealizowaniu prac nad płytą placu, planowana jest również przebudowa ulicy Narutowicza, która ma przekształcić się w reprezentacyjny bulwar i stać się częścią Nowego Centrum Łodzi.

---

Oceń: Plac Henryka Dąbrowskiego w Łodzi

---